Σήμερα είναι η τελευταία μέρα που μπορώ να λέω "Είμαι είκοσι .... χρονών".
Αύριο είναι το μεγάλο 3- 0 ( μόνο με την παύλα στη μέση μπορώ να το δω και να το γράψω προς το παρόν). Μου λέγανε ότι θα πάθω μια "μικρή κρίση". Αλλά δεν φανταζόμουνα ποτέ να με πιάσει τόσο το υπαρξιακό και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν το χωνεύω αυτό το νούμερο...όσα και να μου λένε.
Αύριο είναι το μεγάλο 3- 0 ( μόνο με την παύλα στη μέση μπορώ να το δω και να το γράψω προς το παρόν). Μου λέγανε ότι θα πάθω μια "μικρή κρίση". Αλλά δεν φανταζόμουνα ποτέ να με πιάσει τόσο το υπαρξιακό και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν το χωνεύω αυτό το νούμερο...όσα και να μου λένε.
Μου είπανε ότι από τα 3-0 και μετά είναι τα καλύτερα χρόνια γιατί από τη μια νιώθεις ότι είσαι αρκετά μικρός για να μπορείς να ονειρευτείς και από την άλλη αρκετά μεγάλος για να μπορείς να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου( ακούγεται καλό).
Μου είπανε πως θα νιώθω πως ξέρω τι θέλω ( σε σύγκριση με τα 20, αυτό μας έλειπε, να έχω ακόμα τα ίδια υπαρξιακά).
Μου είπανε ότι από αυτή την ηλικία και μετά δεν θα έχω τόση μεγάλη κρίση ταυτότητας (να το δω και να μην το πιστέψω).
Μου είπανε διάφορα. Θέλω να τα πιστέψω.
Προς το παρόν βρίσκομαι σε κατάσταση πλήρους πανικού.
Θυμάμαι πριν από κάτι μήνες που άρχισε η κρίση, σκεφτόμουνα ότι τα twenties μου τα πέρασα αρκετά δύσκολα. Παραήμουν σοβαρή και συγκρατημένη, έπαιρνα τα πάντα τοις μετρητοίς και σίγουρα δεν ήμουν αυτό που θα έλεγες "ανέμελο 25αρι". Πίστευα δε, με ένα διαστροφικό τρόπο πως ήμουν ώριμη και πως δεν μου πήγαινε να είμαι ένα επαναστατικό νιάτο. Το αποτέλεσμα είναι πως αμα κάνω ένα flashback διαπιστώνω ότι αν έκανα 100 μαλακίες, οι 99 ήταν πιθανόν ακίνδυνες και σίγουρα θα μπορούσα να κάνω ακόμα περισσότερες. Θα έτρωγα τα μούτρα μου αλλά δεν θα κατάφερα να σηκωθώ ξανά;
Στα twenties μου όμως πήρα και ρίσκα.
Άλλαξα δουλειές και τομείς. ( ποτέ δεν θα φανταζόμουνα να κάνω αυτό που κάνω τώρα). Δεν με ένοιαζε να παώ σε μια δουλειά που γούσταρα για πιο λίγα λεφτά και ας δούλευω από τις 8 το πρωί ως τις 12 το βράδι (μια από τις καλύτερες δουλειές που πήγα).
Δεν τα έφτιαξα με γκόμενους οι οποίοι για τα κυπριακά δεδομένα ήταν "σωστοί" ( δηλαδή καλή δουλειά, αυτοκίνητο, σπίτι και dad material). Και όταν έκανα το λάθος να σκεφτώ ότι αν έβγαινα με ένα από αυτούς θα έκανα ευτυχισμένους τους γονείς μου, μετά από λίγο καιρό συνειδητοποιούσα τη μαλακία μου και έφευγα. Για αυτό είμαι περήφανη. Και ας μην είναι οι δικοί μου. Sorry, my life my rules.
Στα twenties μου, γνώρισα πολύ κόσμο. Έκανα καινούριους φίλους, έχασα κάποιους άλλους παλιούς, έμαθα να "διαβάζω" κάπως καλύτερα τον κόσμο (αν και αυτό έγινε μετά κόπων και δακρύων) και τώρα πια ξέρω πως δεν μετριούνται οι φίλοι με τις φορές που πάς για cafe μαζί τους ή με το πόσο συχνά μιλάς στο τηλ. Αλλά με τις στιγμές.
Στα twenties μου, είχα πολλά θέματα να λύσω. Πολλές φορές αντί να κοιτάζω μέσα στο σπίτι και τον κόσμο, έβλεπα έξω από το παράθυρο. Έτσι γύριζα πλάτη σε αυτό που είχα και έκανα υποθέσεις για κάτι που δεν υπήρχε και αν κάποτε τελικά ερχότανε δεν θα εξαρτόταν από μένα και από το πόσο συχνά κοίταζα έξω από το παράθυρο.
Και τώρα; Τώρα πως πρέπει να είμαι;
E;
Κάποιος με πείρα;
aman...καλα -άντα.
ReplyDeletetake it easy. όλα μια ιδέα είναι.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ τουλίπα! :-)
ReplyDeleteδεν μπορώ να σε συμβουλεύσω γιατί θα πάθω την ίδια κρίση σε ένα μήνα.... και τα twenties μου ήταν ίδια ολόιδια με τα δικά σου..... ελπίζω να γράψει κανένας άλλος κάτι πραγματικά παρηγορητικό και αισιόδοξο!
φιλάκια!
aaa stamata! de mporesa na to diabasa olo molis eida to "3" apo mprosta. alla oxi tora pu to skeftomai 8a to diabasw gia na xerw pws ais8anesai. emena mu fainetai oti 8a ais8anomai poly perierga otan mpei to "3" apo mprosta, prota o 8eos bebaia teknon mou na 'maste kala. tespa ta bazw tora auta stin akri giati 8elw na su euxi8w XRONIAAAAAAA POLLAAAAAAAAAAAA kai o,ti epi8ymeis.
ReplyDeleteΓεια σου Τουλίπα!
ReplyDeleteΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Ως ’έμπειρη’ 35άρα θα σου πω ότι για μένα η βασική διαφορά των 20- με τα 30- είναι ότι δεν σε παίρνει πια να ΜΗΝ κάνεις αυτά που θέλεις. Και αυτό είναι πολύ δυνατό χαρτί.
Αλλά στη ζωή τίποτε δεν είναι δωρεάν. Το κόστος αυτής της δύναμης είναι η κρίση που περνά κάποιος στα 30. Όσο πιο μεγάλη η κρίση τόσο πιο μεγάλη η δύναμη και η ώθηση να κάνεις τα όνειρα σου πράξη.
Οπότε σου εύχομαι να έχεις μια πολύ βαθιά και δημιουργική κρίση!
Ξανά ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Καλημερα σας! Σήμερα είμαι μια ώριμη γυναίκα με ΕΠΙΛΟΓΗ να κάνει μαλακίες πλέον!
ReplyDelete@roam το "όλα μια ιδέα είναι" με το "αμαν" που ξεστόμισες, δεν πολυσυνδυάζονται χα χα! gracias!
@idiotropi έχω να πω ότι η κρίση υπήρχε ως ψες. Σήμερα το πρωι ξύπνησα και είμαι πάρα πολύ καλά! Άρα μην ανησυχείς!
@keimgreek Μην ανησυχείς! Δεν είναι τόσο χάλια τελικά ( i think!). ευχαριστω ω ω ω ω ω!!
@anonymous Είναι πολύ ωραίο έτσι όπως το έθεσες αγαπητή 35αρα! Σούπερ! :))
Δεν χρειάζεται να ψάχνεις, απλά να ΕΙΣΑΙ!
ReplyDeleteΧρόνια σου Πολλά και ευτυχισμένα!
;-)
Χρόνια πολλά και γλυκά!!!!
ReplyDeleteΕγώ συμβουλή δεν θα σου δώσω καθότι 25άρα. Μόνο πολλές πολλές ευχές!!!!
@an lu Γοργόνα μου, σε ευχαριστώ πολύ . Φτάνει πια ψάξιμο ε; (τουλάχιστον για σήμερα) :)
ReplyDelete@kotosalata Σε ευχαριστώ πολύ 25άρα μου :)
Χρόνια Πόλλα κι Ευτυχισμένα!
ReplyDeleteΜην το ψάχνεις,ζήστο.
Έτσι απλά.
Χιλιόχρονη :)
xxxxxxx
@tulip: koma en epatisa ta 20 kai idi antipa8o tis tourtes ta kerakia so to aman is the cry of my own desperation. Na ziseis!!! panta igeia.
ReplyDelete1. Enjoy the day :)
ReplyDelete2. Being 30 is great, i think, because:
- You are old enough to have an opinion that matters but young enough to have an inappropriate opinion
- You are old enough to take over serious business but young enough to screw up serious business and not be punished about it
- You are old enough to not ask for permission but young enough to ask for forgiveness for not asking for permission
3. Remain red and oblivious :)
Μείνε όπως είσαι, αλλά ρίξε και καμιά επίσκεψη! Χρόνια πολλά, ανθισμένη, μοναδική, υπέροχη αστική μας τουλίπα! Ό,τι καλύτερο, κοριτσάκι γλυκό!
ReplyDeleteGet a strawberry, in-love-with-you kiss...and save a piece for me ;)
ReplyDelete@nixtolouloudo έχεις δίκιο :). Ίσως στα 3-0 και μετά να καταλαβαίνεις ότι απλά πρέπει να ζεις και όχι να σκέφτεσαι τόσο πολύ. Ίσως.
ReplyDelete@roam κοίτα να δεις @roam (υπάρχει περίπτωση να απευθύνεσαι σε κάποιο άλλο στο blog μου;). Οι τούρτες είναι απλά μια αφορμή για να μην είναι όλα κυνικά εκείνη τη μέρα τουλάχιστον ;)
@unsaid If you 're sure about it, then I want to re-live this day :). Red then!
@αττι θα σου λθω ω ω!! :) besos y gracias!
@anonymous all my kisses for you :)) x
ReplyDeleteχρόνια σου πολλά τουλιπάκι :))))
ReplyDeleteη δικιά μου συμβουλή είναι να μην ακούς συμβουλές :)))
x
Εγώ δυστυχώς είμαι πολύ μικρός όπως ξέρεις και δεν έχω πείρα σε αυτά τα πράγματα, θυμάμαι όμως τον πατέρα μου που μου έλεγε πως η καλύτερη ηλικία στον άνθρωπο είναι πάντα αυτή που διανύει!
ReplyDeleteΝα ζεις όμορφα κάθε στιγμή!
νυκτιπόλος
mikre mou nuktipole....katalabainw thn adynamia sou na tautisteis h estw na katanohseis thn hlikia mou. den peirazei. toulaxiston otan gineis kai esy 3-0 se 25 xronia, 8a eimai edw na sou dinw sumboules! besos
ReplyDelete@mary swsto glykia mou mary! ase pou ama akous sumboules telika den kaneis kai tipota swsto! :)
ReplyDeleteΚοριτσάκι, χρόνια σου πολλά!
ReplyDeleteΤου χρόνου, κάπου στο Νοέμβριο, θα είμαι στη θέση σου!
Αλλά, ξέρεις, τι;
Πάντα πίστευα ότι τα 30 είναι γαμάτη ηλικία! Απόλαυσέ το!
Τουλιπακι, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ!!
ReplyDeleteΤώρα,ε επιδή πέρασα το ίδιο ακριβώς πριν από 6 μήνες, να σου πω πως, ε, δεν αλλάζουν και πολλά σε σχέση με τα 29. Μια ιδέα είναι.
Πάντως
"Μου είπανε πως θα νιώθω πως ξέρω τι θέλω"
μπααααα
και
"Μου είπανε ότι από αυτή την ηλικία και μετά δεν θα έχω τόση μεγάλη κρίση ταυτότητας"
ξαναμπαααααα...
Χρόνια Πολλά Τουλιπίτσα!
ReplyDelete(που έχεις γενέθλια ίδια μέρα με τον κολλητό μου)
αυτά ειναι τελείως χαζά. Κι όταν ήμασταν μικρά, νομίζαμε ότι στα 18 κατι γίνεται. Τίποτα δεν έγινε αν θυμάσαι! ;-)
Απλά άλλαξε ο αριθμός στο κοντέρ. Και από πολλές απόψεις τα thirties είναι καλύτερα από τα twenties.
Enjoy!
XX
Καλημέρα σας! Τελικά η χθεσινή μέρα πέρασε σχετικά ακίνδυνα ( αμα εξαιρέσουμε τη ζέστη).
ReplyDelete@november λες ε; Μ αρέσει η αισιοδοξία σου :)
@κροτίδι χα χα χα οκ got your point! :)
@μαρκησία τα thirties ακούγονται πιο ροκ νομίζω, τι λες;
Ειναι σίγουρα πιο ροκ! :)
ReplyDelete