Thursday, October 20, 2011

Euro-pean(ut)s.

Αυτές τις μέρες που γίνεται ο χαμός στο κέντρο της Αθήνας, διερωτώμαι τι κάνουμε εμείς εδώ.
Νιώθω ότι μας έχει αγγίξει και εμάς η κρίση. Όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό, αλλά τίποτε δεν θυμίζει τη ζωή μου πριν από πέντε ή δέκα χρόνια.
Ξόδευα αλόγιστα, ρούχα, βιβλία, ήμουν κάθε δυο μήνες Αθήνα, έβγαινα για καφέδες και ποτά σχεδόν κάθε μέρα.
Τώρα το σκηνικό έχει αλλάξει.

Είναι και λίγο ψυχολογικό όλο αυτό που ζούμε.
Μπορεί να μην έχει παίξει αύξηση τα τελευταία πέντε χρόνια, μπορεί να ζούμε σε μια πανάκριβη χώρα αλλά επαναλαμβάνω, Ελλάδα δεν είμαστε.
Από αρχές του Σεπτέμβρη όμως μπήκα σε τριπάκι.
Δεν πολυγουστάρω να βγαίνω για φαγητό ή για ποτό μέσα στη βδομάδα. Σκέφτομαι πως έχω να δώσω 500 ευρώ τον άλλο μήνα για τη θέρμανση και βάζω φρένο σε πολλά. Όσο σκέφτομαι ότι έδωσα την Τρίτη στην Plato's 8 ευρώ για ένα ποτήρι κρασί, φρικάρω.

Προχθές σκεφτόμουν πόσο κοστίζει ένας καφέ φίλτρου των 250γρ. Είναι η μοναδική πολυτέλεια που δεν κόβω με τίποτα.
Του Starbucks, 7,50 ευρώ του περιπτέρου, 5 παρά κάτι. Σήμερα θα πεταχτώ από το Whittard να δω τι παίζει.
Τώρα θα μου πεις, θα σωθείς από δύο ευρώ;
Δύο από εκεί, δέκα από εδώ, μείον 8 ευρώ από ένα ποτήρι gin 'n' tonic μια Πέμπτη...και πάει λέγοντας.
Επίσης το θεωρώ αδιανόητο πια να δίνω 7,50 ευρώ για μια κυριακάτικη ελληνική εφημερίδα. Εκεί που έπαιρνα 2-3 κάθε Κυριακή, τώρα διαβάζω τα νέα online.
Όσο για τις μάρκες, αυτό το είχα απομυθοποιήσει από καιρό. Δεν καταλαβαίνω κάτι φίλες μου, που φυλάνε λεφτά για να πάρουν μια Louis Vuitton, 500 ευρώ. Τί να την κάνεις καταρχάς; Να την μοστράρεις στη Στασικράτους τα απόγεύματα Σαββάτου; Μου κάνει πολύ 90s όλο αυτό. Ή, τι με ενδιαφέρει να φαίνεται το ""G" του Gucci στη ζώνη σου ρε φίλε;


Αν αυτό το "μάζεμα" σημαίνει να μαζευόμαστε σε σπίτια, γουστάρω.
Τον τελευταίο καιρό τη βγάζω όλο και πιο συχνά σε καναπέδες φίλων. Δεν μου λείπει καθόλου το έξω.

Νιώθω ότι έχουμε χάσει την μπάλα σε αυτό το νησί.
Ζούμε από δάνεια και νομίζουμε ότι είμαστε μεγάλοι και τρανοί.
Ο κανονικός κόσμος στην Ευρώπη, σε μεγάλες πόλεις, ζει με πολύ πιο λίγα.
Η ποιότητα ζωής δεν καθορίζεται από το χρήμα.
Αργήσαμε αλλά νομίζω αρχίσαμε να το καταλαβαίνουμε.

28 comments:

  1. "Η ποιότητα ζωής δεν καθορίζεται από το χρήμα."

    Δεν ξέρω κατά πόσο το 'χουν καταλάβει πολλοί αυτό στο νησί αλλά όσο γρηγορότερα το καταλάβουν τόσο το καλύτερο για κείνους.

    Η ουσία δεν είναι στα λεφτά ούτε φυσικά στο κυνήγι τους.

    ReplyDelete
  2. Πολλά σωστά τα λαλείς! Εχάσαμε την μπάλα έχεις δίκιο. Για τις μάρκες συμφωνώ και επαυξάνω. Και κυρίως για το τελευταίο: Η ποιότητα ζωής δεν καθορίζεται από το χρήμα!

    Ο κόσμος σε ούλλον τον κόσμο αξιολογεί την πραγματική αξία τζείνου που αγοράζει, με την τιμή του, και αναλόγως παίρνει αποφάσεις. Εμείς σε γενικό βαθμό τωρά αρχίσαμε να το κάμνουμε. Άτε να ξυπνούμε!

    *Να κάμουμε τζιαι μια μίνι επανάσταση για τις τιμές των φαρμάκων σας παρακαλώ! Κλέφκουν μας κανονικά! Wake up my compatriots!

    ReplyDelete
  3. Καταναλώνω άρα υπάρχω....

    ReplyDelete
  4. Μου αρέσει το έξω αλλά όχι το club. Σε μπαράκι τη βγάζω και η κατάσταση της Platos είναι λίγο τραγική αν και όλο το καλοκαίρι εκεί την έβγαλα. Τα θέλει λίγο ο κώλος μου. Και να ΠΡΕΠΕΙ να παραγγείλεις κάτι σώνει και καλά; Τα σπίτια φίλων είναι τα καλύτερα και βγαίνεις και μια φορά την βδομάδα το έξω σου έτσι έχεις κάτι που θα το χαίρεσαι περισσότερο. Άμα βγαίνεις συνεχώς χάνεις κάπως το νόημα. Όσο για τα 2 ευρώ του καφέ, θυμάμαι στο ταμιευτήριο του δημοτικού (εκείνο το γαλάζιο ναι) έλεγε "φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι". Τουλίπα σου είπα πως θέλω πολύ να σε γνωρίσω;

    ReplyDelete
  5. Ποιότητα ζωής σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει.

    Ζούμε στη χώρα που έβγαλε πρόεδρο τον Χριστόφια, που έβγαλε πρώτη σειρά φέτος τον χειμώνα την Ελένη Την Πόρνη και που ακόμα δεν έχει ένα θέατρο ή ένα μέγαλο μουσικής. Ποιά ποιότητα ζωής;

    ReplyDelete
  6. η κρίση παίζει να μας φέρει και ποιο κοντά τελικά :)

    ReplyDelete
  7. Σήμερα οι εικόνες απο το κέντρο της Αθήνας ήταν ένα μαχάιρωμα ξανά. Ελπίζω να μην συμπαρασύρουμε και την Κύπρο σε αυτήν την κατρακύλα αλλά μακάρι να ξυπνούσε γρήγορα ο κόσμος. Η λύση δεν είναι στην ύπαρξη ή την απώλεια των χρημάτων. όμως δώσανε σε έναν λαό αγράμματο και αρκετά κακοπαθημένο πολλά φράγκα και τον έκαναν μπαμπουίνο, ο σύχρονος έλληνας, ο ακλόνητος μπαμπουίνος..Αν αρχίσουμε να αντιδρούμε στις ''υπερβολικές τιμολογήσεις'', στην κοροιδία, στο Life style ίσως και να αλλάξουν τα πράγματα. όμως με λύπη μου βλέπω πως αν κάποιος απο εμάς προσπαθήσει να ζήσει όπως οι Ευρωπαίοι (ποδήλατο, εθελοντισμός, εντιμότητα) τον κάνουνε οι άλλοι ''οι μάγκες'' και νταήδες γραφικό. Α! και στείλτε μας μερικούς απο τους πολιτικούς σας βρε παιδιά, οι δικοί μας είναι όλοι πουλημένοι!

    ReplyDelete
  8. DaisyCrazy, Μην περιμένεις από τη μάζα να το μάθει. Δύσκολα τα πράγματα

    ReplyDelete
  9. avevaios, με τρομαζει το γεγονος οτι υπαρχουν ανθρωποι ηλικιωμενοι που αν δεν παιρνουν μια ποσότητα χαπιών τη μέρα θα πεθάνουν. και ξοδεύουν όλα τους τα λεφτά για τα πανάκριβα χάπια.
    ποιο κράτος και ποια πρόνοια;

    ReplyDelete
  10. Michael, μια γιάπικη αντιμετώπιση από την περιόδο του Χρηματιστηρίου. Μου φαίνονται τόσο ξεπερασμενα εκείνα τα χρόνια.

    ReplyDelete
  11. Χαιβανι, ολοι γκρινιάζουμε για την Plato's και πάλι εκεί τη βγάζουμε!
    Οχι δεν μου το πες :P

    ReplyDelete
  12. Anti-Christo, Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να έχεις ποιότητα ζωής. Πχ μην ξαναψηφίζεις, μην βλέπεις τιβι και τσέκαρε μικρές ομάδες θεατρου κλπ. Παρά το τίποτα, ας προσπαθήσουμε να βρίσκουμε τρόπους.

    ReplyDelete
  13. mahler76, το ελπίζω και μάλλον έτσι είναι! γιουπι

    ReplyDelete
  14. anonymous, τα λες πολύ σωστά. Δύσκολοι καιροί. Οντως το να είσαι πιο "ευρωπαιος" είναι αντικειμενο κοροιδιας μερικες φορες. Λες και το να εισαι Ελληναρας η Κυπραιος, μας βγήκε σε καλό.

    Οσο για τους πολιτικους. Και οι δικοι μας τα ιδια σκατα ειναι. Ειμαστε σε μια βαρκα στη μέση του πελάγου, χωρίς κουπί.

    ReplyDelete
  15. Τις μάρκες δεν τις κατάλαβα ποτέ μου ούτε κι εγώ, όπως λέει μια φίλη είναι για αυτούς που δεν έχουν στυλ δικό τους.
    Όσο για το μάζεμα, συμφωνώ πώς έχει και τα καλά του και πρέπει επίσης με κάποιους τρόπους να δώσουμε ένα μύνημα σε όσους μας χρεώνουν πανάκριβα καφέδες, ποτά κτλ.
    Τώρα το στάρπακς και τις αλυσίδες του καφέ, δεν τις πάω και πολύ, αλλά από την άλλη δεν βρίσκεις καφέ καλό εύκολα τα διάφορα καφέ.

    ReplyDelete
  16. Συμφωνώ σχεδόν σε όλα. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα ότι έχουμε χάσει την μπάλα. Απλώς οι συνθήκες αλλάζουν πρώτα οικονομικά και ακολούθως κοινωνικά (υπήρξαν και στην Κύπρο σημαντικές περικοπές μισθών let alone τις αυξήσεις που αναφέρονται στο post). Επομένως, ο κόσμος (παρά την αντίσταση που έδειξε τα τελευταία χρόνια) αναγκάζεται να υιοθετήσει αυτές τις αλλαγές και να αλλάξει τις προταιρεότητες του. Αλλά μην ανησυχείς, μόλις ανακάμψει η οικονομία, οι Κύπριοι (και όχι μόνο) θα επιστρέψουν στις παλιές τους συνήθειες.

    ΥΓ: Πάντα ήθελα να κάνω μια έρευνα να δω πόσες Κύπριες και Κύπριοι θα έδιναν τα (υπέρογκα) ποσά που δίνουν για designer ρόυχα και αξεσουάρ, αν δεν ήταν για μάρκες που 'κράζουν' πχ Louis Vuitton, Polo Ralph Lauren, Gucci, Guess κτλ.

    ReplyDelete
  17. συμφωνώ απόλυτα, όντως ο κόσμος στις μεγάλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ζει με πολύ πιο λίγα, εμείς ξοδεύουμε αρκετά λεφτά σε βλακείες... και γω προσπαθώ να κόψω τα πολλά φαγητά απ' έξω, τις πολλές εφημερίδες και περιοδικά (αφού μπορώ πλέον να βρω τα πάντα online), γενικώς τα άσκοπα έξοδα...

    ReplyDelete
  18. σκουλουκουιν, σιγα μην παρουν το μηνυμα - ασε μην αρχισω να γκρινιαζω. εκανα μια μπαροτσαρκα το σουκου και αποφασισα να μην ξαναβγω απ το σπιτι!!

    ReplyDelete
  19. μ, η οικονομια θα αργησει να ανακαμψει. εμεις παλι θα αργησουμε να το παρουμε χαμπαρι οτι κατι παιζει γενικως στον κοσμο.

    ReplyDelete
  20. pax, τα "ασκοπα" εξοδα ειναι σαν την εξαρτηση. ποναει στην αρχη αλλα μετα συνηθιζεις :)

    ReplyDelete
  21. Δεν ξέρω για 'σας αλλά εγώ τώρα που άρχισα ,όπως όλοι μας, να κόβω άσκοπα έξοδα βρίσκω εναλλακτικά για διάφορα που είναι πολύ πιο όμορφα. π.χ. (Τουλίπα σημείωσε: πήγα στο whittard που έχει και πολλές προσφορές τώρα (στο Λονδίνο τουλάχιστον) και πείρα 3 κουτιά drinking chocolate με διάφορες γεύσης (μαύρη σοκολάτα, σοκολάτα με κανέλα και σοκολάτα με καραμέλα) και κάθε πρωί που ξυπνώ κάνω μια χαρά σαν τρίχρονο και διαλέγω οτι τραβά η ψυχούλα μου. 10 στερλίνες ήταν και τα 3 και μιλάμε για ποσό που το δίνεις άνετα με 2 επισκέψεις στο starbucks. Πείρα και έναν θέρμο and im always good to go!!! ) πραγματικά τα λεφτά δεν καθορίζουν την ποιότητα ζωής. Μάλλον την χαλούν και χάνουμε την ουσία της.

    ReplyDelete
  22. hmmm I guess putting something in writting does not always convey what you want to say... My comment was meant to be self-sarcastic!!! Apparently it was not :)

    ReplyDelete
  23. Σε αυτό το mood είμαι εδώ και 2 χρόνια, πριν τις περικοπές και όλα, επειδή αναγκάστηκα να μαζευτώ οικονομικά και ναι μετράς και το κάθε ευρώ όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και βλέπεις διαφορά.
    Αλλά δεν ξέρω πόσοι το πήραν είδηση αυτό που λες. Επειδή σε αυτή τη χώρα το να ζούμε καταχρεωμένοι θεωρείται νορμάλ, γαμώ την ανωμαλία μας.

    ReplyDelete
  24. χαιβανι, πηρα προχθες του Whittard της hot chocolate, 7% κακάο. Ειδες χαρα που σου δινουν 3 στερλινες μόνο χαιβανι μου; :)

    ReplyDelete
  25. michael, αμα το παραδεχεσαι...ε κανε κατι!!

    ReplyDelete
  26. aurora, νομιζω το πηραν αρκετοι ειδηση. θελω να ειμαι αισιοδοξη.Δεν ξερω. Κουραστηκα να θαβω την κοινωνια, γιατι ειμαι μερος της. Και γω καλυτερη δεν ειμαι

    ReplyDelete