Δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να είναι καλά.
Μια βόλτα στην Ονασαγόρου μετά τη δουλειά. Δυο λαχματζιούν στο χέρι από τον Άβο ( είμαι και λαίμαργη) αφού στηθείς για δέκα λεπτά στην ουρά με κάθε λογής κόσμο ( ναι έχει και Αρμένιους στην ουρά).
Να δεις την πόλη σου με τα μάτια μιας πολυταξιδεμένης φίλης. "Έχετε μια υπέροχη πόλη. Πρέπει να κάνετε κάτι εσείς οι νέοι για να την ανανεώσετε", μου έλεγε η φίλη χθες το βράδι. Καθώς κοίταγα εκείνο το κτίριο στη Λήδρας που γράφει "ΜΑΡΟΥΛΑ", σκεφτόμουν πως θα ήθελα να είμαι μια από αυτούς που θα κάνει αυτό το κάτι.
Ένα παγωτό με γεύση σκούρα σοκολάτα από το 3Cows. Να αράζεις στις καρέκλες, να χαζεύεις τα παιδιά των Καλών Καθουμένων, να σκέφτεσαι ότι αυτή είναι μια όμορφη κατάληξη μιας δύσκολης Δευτέρας.
Ένα κρασί στον Φώτη, εκεί στα "7 Κλειδιά". Αχ, ας με άκουγε και λίγο και δεν είχε ρεμπέτικα στις δέκα το βράδι. Αυτό το κουτούκι-στιλ πόσο δεν μ' αρέσει. Θα του πάω ένα Χατζιδάκι "πειραγμένο" από Raining Pleasure και Κωνσταντίνο Βήτα και ελπίζω να μην φρικάρει.
Ένα πρωινό Σαββάτου ή Κυριακής, για φραπέ και τυρόπιττα στα "3 Φανάρια" ή πιο κάτω στο "Hurricane". Μ' αρέσουν οι καφενέδες. Μου θυμίζουν τους παππούδες μου. Θα το κάνω πιο συχνά. Με εφημερίδες και βιβλία. Ευτυχώς δεν έχουν wi-fi.
Σου έχω πει ποτέ ότι το γάλα τριαντάφυλλο είναι το comfort ποτό μου; Όποτε δεν είμαι καλά, παραγγέλνω ένα στου Σύμη.
Εκείνα τα βράδια στην αυλή του Αιγαίου. Το γιαούρτι με γλιστρίδα και άνηθο, το ωραίο ροζέ κρασί με το ποτήρι, ο Βάσος να γκρινιάζει για τους κοσμικούς ( ασχέτως αν είναι τίγκα το μαγαζί του μ' αυτούς). Το κόλπο για να μην σου 'ρχεται ο κούκος αηδόνι, είναι να παραγγέλνεις λίγα και καλά.
Δεν χρειαζόμαστε πολλά ε;
Υ.Γ Σκέψου αυτή την πολυκατοικία στη φωτό, εκεί στο προαύλιο της Φανερωμένης, να την ανακαίνιζαν και να μέναμε εκεί. Φανταστικό θα ήταν.
Το περασμένο Σάββατο είχα τον χρόνο να βολτάρω για ώρα Λήδρας (λιγότερο, είχε φασαρία), Ονασαγόρου και Αισχύλου. Έχουν ανοίξει πολλά ωραία πράγματα. Σιγά-σιγά (σιγά όμως) ξαναγεμίζει ζωή η παλιά πόλη. Και της αξίζει. Έχει δίκιο η φίλη σου. Είναι στο χέρι μας η παλιά Λευκωσία να ξανανιώσει απ' την πύλη Πάφου ως την πύλη Αμμοχώστου - δεν είναι μόνο η Λήδρας κι η Χρυσαλινιώτισσα που αξίζουν την προσοχή μας.
ReplyDeletemou aresoun ta atoma pou ektimoun ton topo tous kai prospathoun gia kati kalytero.. :)
ReplyDeletettallou, ναι εχουν οντως ανοιξει διαφορα, ειδικα εκει στου Φώτη.
ReplyDeleteΝα ξανανιώσει η πόλη, να την αγαπήσουμε από την αρχή. εμείς θέλουμε να κάνουμε κατί. Νομίζω μπορούμε. Και ας ξέρουμε πως υπάρχουν "κεφάλια" που δεν θα μας αφήσουν.
anonymous, χρειάστηκε πολύ καιρός αλλά σιγά σιγα...μαθαίνουμε να αγαπάμε τα δικά μας :)
ReplyDeleteΕγώ πάντως έχω να το λέω, ως φοιτητής λυμπιζόμουν διαμερισματάκι στην "πολυκατοικία των καλιτεχνών" (αν θυμάμα καλάι είναι στο δεύτερο στενό δεξιά, μπαίνωντας στην Παλιά Πόλη από την είσοδο που είναι στην προέκταση της Καλλιπόλεως)
ReplyDeleteΠολύ αγαπημένες εικόνες που την Λευκωσίαν, ούλλα όσα περιγράφεις.
ReplyDeleteΚολοκόπιτταν που τα "Τρία Φανάρια" τζιαι νέσκαφε στα καλά καθούμενα για πρωινόν... τζείνον το λαχματζιού ρε παιδίν μου πόσον το πεθυμώ!
έκαμες με να νοσταλγήσω ρε.. πολλά όμορφον ποστ.
γάλα τριαντάφυλλο πόσα χρόνια πίσω με πας τουλιπάκι :)
ReplyDeleteχρόνια και χρόνια έχω να πιώ γάλα τριαντάφυλλο και τώρα θελλλλλλλλλλλωωωωωωωωωωω :))))))
το μαγαζί με τα ρεμπέτικα ελπίζω να μείνει όπως είναι γιατί λατρεύω ρεμπέτικα. αυθεντικά όμως παλιά ρεμπέτικα.
η πόλη είναι όμορφη αν την δεις με τα μάτια ενός που δεν έχει τις προκαταλήψεις των ντόπιων.
1. Δεν κατάλαβα τι ειναι το λαχματζούν, αλλά είμαι σίγουρη ότι θέλω κι εγώ δύο
ReplyDelete2. κι ένα γάλα τριαντάφυλλο: ακούγεται όντως comforting
3.η παλιά πόλη ακούγεται υπέροχη... τι κρίμα που δεν την επισκέφθηκα _ποτέ δεν είναι αργά...ε;
4.thumbs up για τις μουσικές επιλογές (vs ρεμπέτικο)
5. στη θεσσαλονίκη υπήρχε μια αντίστοιχη περιοχή, μ'έναν αέρα γλυκιάς παρακμής και πικρής εγκατάλειψης. Σήμερα είναι κάτι σαν του Ψυρρή: υπερεμπορικό μαζικό διασκεδαστήριο απλωμένο σε 2 δρόμους. Χωρίς χρώμα. Μόνο μπαρ. Προσέξτε αυτή την παγίδα...
Κλείσιμο ημέρας στη Σαμοθράκη με άρωμα Λευκωσίας... figure that!
luv ya
Στην Αθήνα πάντως έχουμε τα Αναφιώτικα, τα οποία δύσκολο να γίνουν μπαρόδρομος
ReplyDeletezappa, μια πολυκατοικια ειναι αυτή; η ευθεια αυτη ειναι περνάει από το da paolo;
ReplyDeleteαναφιωτικα...αχ ωραια ειναι!
μαθητουδι, ε καλα δεν σε πηραν και τα χρονια. αν εισαι φοιτητης θα ερχεσαι φανταζομαι! αλλιως στειλε διευθυνση να σου στειλω κολοκοτη
ReplyDeleteDaisy Crazy,
ReplyDelete1. Το γαλα τριανταφυλλο ειναι ένας καφενες μακρια
2. μπλιαξ ρεμπετικα στις δεκα το βραδι εκει που παω να χαλαρωσω. Απο ρεμπετικα μονο ευτυχια και τιτσανης.
Olia μου,
ReplyDelete1. Λαχματζιουν: Αρμενικη πιτα. Λεπτο ζυμαρι και πανω αρνισιος κειμας με μπαχαρικα. Ψημενο σε ξυλοφουρνο, στο βγαζουνε ζεστο, βαζουνε μπολικο λεμονι και πασπαλιζουν μαϊντανο απο πανω.
2. Γαλα τριανταφυλλο= ευτυχια
3. σε περιμενω.
4. πες το στην DAisy πανω. και χθες παλι αυτα εβαζε. ποση ωρα το μπαγλαμαδακι...
5. ποια περιοχη ειναι αυτη; Δεν ειμαι σιγουρη αν καταφερουμε να μην τα διαλυσουμε ολα. Δεν φημιζομαστε οτι ειμαστε καλογουστος λαος.
καλημερα!
yep....είχε και το βιβλιοπωλείο της κυρα Γεωργίας κάποτε εκεί (πως το λέγανε κοίτα να δεις....)
ReplyDeleteΘυμήσου για να καταλαβω ποια ειναι ακριβως η πολυκατοικια αυτη
ReplyDeleteζήλεψα! στ΄αλήθεια όμως!!!έκανα αυτό το "δρομολόγιο" κάποιες καλοκαιρινές νύχτες του Ιούλη και ξετρελλάθηκα. και πολλές φορές σκέφτηκα πόσο υπέροχο είναι να είσαι επισκέπτης σε αυτήν την περιοχή, τόσο γραφική...πρέπει να μάθουμε επιτέλους να ζούμε τις πόλεις μας. άντε, του χρόνου που θα γίνω συμπολίτισσα σου, να βολτάρουμε μαζί...φιλιά κι ευχαριστώ για τις εικόνες που μου έφερες στο μυαλό...
ReplyDeleteΤουλίπα, σε ευχαριστώ για το Suits κατ' αρχάς. Νομικάριος στην Αγγλία γαρ, βλέποντας το πρώτο επεισόδιο ενθουσιάστηκα.
ReplyDeleteΈχεις πολύ δίκαιο για το ότι χρειαζόμαστε πολύ λίγα για να είμαστε ευτυχισμένοι. Και για τη Λευκωσία, θα δοκιμάσω αυτά όλα που αναφέρεις με την επιστροφή μου. Στοιχηματίζω ότι θα τα λατρέψω. Είμαι Λευκωσιάτης αλλά δεν ξέρω τα μέρη που είπες. Είμαι λίγο στα προάστια και γι' αυτό ίσως.
marcella,καλως να ορισεις στην πολη μας τοτε! Ολες οι πολεις εχουν στοιχεια να τις αγαπας. Παντα αγαπουσα τη Λευκωσια, απλα με εκνευριζαν αλλες καταστασεις. Τώρα που μπηκαν καποια πραγματα στη θεση τους της απολαμβανω.
ReplyDeleteZaurtis, Σου αρεσε; ενα επεισοδιο ειδα. Δεν επαθα, βρηκα το Damages και το The Good Wife πιο καλα δικαστικα δραματα. για τσεκαρε τα.
ReplyDeleteΔεν χρειαζομαστε πολλα καλε μου. Πραγματικα ειναι λιγα. Αλλα πρεπει να ειναι καλα. Αλλιως μας λειπουν όλα. Η ετσι νομίζουμε.
Οτι θες για Λευκωσία εδώ είμαστε!
We (heart) Abo :)
ReplyDelete