Friday, September 09, 2011

Στο μπλέντερ βάζουμε μια δόση απορίες και δύο δόσεις νεύρα...


Θα γράφω εδώ κάθε μέρα ώσπου να εκτονωθώ. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Οκ, μπορώ να ανέβω στην ταράτσα και να φωνάζω, μπορώ να σπάσω πέντε πράματα.
Όμως όχι. Δεν το κάνω, όπως επίσης δεν εκφράζομαι όπως θα έπρεπε σε μερικά άτομα.

Έχω νεύρα ρε φίλε. Πάρα πολλά.

Φέρε μου το καλοκαίρι μου πίσω. Φέρε τη διάθεση που είχα πριν ένα μήνα. Φέρε μου την παραλία μου, τον ήλιο να μου καίει την πλάτη, τις άσκοπες ώρες με φίλους στη θάλασσα, τα βιβλία, τις μουσικές, τα ταβανιάσματα στον καναπέ, την ανάλαφρη μου διάθεση.

Κάθε μέρα, από τότε που μπήκε ο Σεπτέμβρης τα πράγματα γίνονται όλο και πιο άχρωμα, πιο άγευστα, πιο άκυρα. Με λίγα λόγια, ρουτίνα.

Για να το γράφω εδώ, πάει να πει πως δεν μπορώ πλέον να ελέγξω όλο αυτό που μου συμβαίνει. Νιώθω μια κακή ενέργεια σε όλα. Μια άρνηση να κοινωνικοποιηθώ. Δεν περνάω καλά.

Καταρχάς, δεν γίνεται ρε παιδί μου να είναι όλα τόσο σκατά στη δουλειά. Είναι η νέα χρονιά.
Είχα πει ότι θα κάνω κάτι γι αυτό. Δεν ξέρω από που να αρχίσω. Κάτι δραστικό. Δεν θέλω τον κάθε μαλάκα, να έρχεται να με διατάζει ή να έρχεται και να πρέπει να ικανοποιώ τα καπρίτσια του. Δεν θέλω ευθύνες. Θέλω να κάνω τα δικά μου πράγματα. Να δημιουργώ.

Μετά, τι έγινε παιδιά; Πάλι στα ίδια μπαράκια θα τη βγάλουμε; Εμείς κι εμείς; Δεν λέω, σας αγαπώ, αλλά είναι τεράστια επανάληψη όλο αυτό. Η Λευκωσία είναι πολύ μικρή, η Λεμεσός είναι πολύ μικρή. Και εγώ όταν βγαίνω έξω θέλω να κάνω "παιχνίδι'. Δεν θέλω απλά να στέκομαι με το ποτό ώσπου να πάει 3 για να πω ότι "βγήκα, ξενύκτησα". Επαρχία ρε φίλε.
Εδώ αναλαμβάνω την ευθύνη μου. Ξέρω ότι μια βραδιά εξαρτάται και από την ίδια την διάθεσή μας να περάσουμε καλά. Οπότε, άντε θα προσπαθήσω να παίζω παιχνίδι. Θα γίνω κυνηγός. Και ας με φοβούνται οι άνδρες. Να πάτε να γαμηθείτε ρε δειλοί. Δεν θα βρεθεί ένας με κότσια ανάμεσά σας να παίξει μαζί μου;
Δηλώνω ευθαρσώς ότι είμαι έτοιμη για σχέση.
Γιατί αν κάνω το άλλο σενάριο και απλά παίζω...δεν εγγυώμαι ότι θα έχω την καλύτερη συμπεριφορά!

Μετά μου συμβαίνει το έξης. Αν το ήξερα πως το παιχνίδι σημαίνει πως δεν πρέπει ούτε για μια στιγμή να χαλαρώσω και να πάρω τον άλλο σοβαρά, δεν θα το έκανα καν. Το χειρότερό μου είναι να παίζουμε, να πέφτουν οι ατάκες, εγώ να "ψήνομαι", να κατεβάζω λίγο τις άμυνες μου και όταν συνειδητοποιήσεις ότι με "έχεις"... να με έχεις γραμμένη. Κάτσε τώρα να διασώσεις το παιχνίδι. Δεν ξέρω πως να το χειριστώ...γαμώτο. help!

18 comments:

  1. Τουλίπα μου γλυκιά.
    Αυτή σου η ανάρτηση μου θυμίζει αρκετά εκείνη τη δικιά μου (ξέρεις για πια λέω). Νιώθω ακριβώς όπως κι εσύ! Ίσως να μην αρχίζω πανεπιστήμιο σύντομα αλλά κι εγώ θέλω κι εγώ να κάνω τα δικά χωρίς να δώσω λογαριασμό σε κανένα. Κι ας αυτό που θέλω να κάνω είναι να κάθομαι και να χαζεύω απέναντι ή να ξαπλώνω και να κοιτάω το ταβάνι. Όλο αυτό το γκρίζο το νιώθω κι εγώ επί 10 γιατί πλέον δεν έχω τον ήλιο της Λευκωσίας. Δεν λέω. Το λατρεύω το Λονδίνο. Νεύρα μπορεί να έχεις για διάφορους λόγους που πολλές φορές είναι πέραν από αυτά που μπορούμε να δικαιολογήσουμε. Εγώ προσωπικά έχω νεύρα γιατί, και καλά ας πούμε, δεν έκανα ότι ήθελα να κάνω αυτό το καλοκαίρι ή δεν ήμουνα με τα άτομα που ήθελα να είμαι. Αν ήταν αυτοί οι λόγοι και άλλοι τέτοιου είδους θα τσαντιζόμουν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και όχι τώρα. Το Σεπτέμβρη τον υπεραγαπώ. Πολλοί τον αδικούν! Διάβασε:

    http://www.lifo.gr/guests/tyxaia/26357

    αν θες.
    Τώρα όμως συνειδητοποιώ γιατί έχω νεύρα και δεν νιώθω καλά. Και ο λόγος που θέλω πίσω το καλοκαίρι δεν είναι για να κάνω διακοπές αλλά για να έχω την ελευθερία του χρόνου να φτιάξω αυτά που με στεναχωρούν και μου προκαλούν νεύρα.
    Το θέμα άντρας δεν το κατέχω αλλά όσα βλέπω γύρω μου είναι πνιγμένα στο εγώ τους και στον κομπλεξισμό τους.
    Όσον για τις εξόδους σου στην Λευκωσία, δεν ξέρω που συχνάζεις αλλά αυτή η πόλη ποτέ δεν με απογοήτευσε. Αν θες στείλε μου μέηλ να μου πεις και να σου πω κι εγώ τι υπάρχει στην προτεύσα που ίσως δεν το ξέρεις.
    Δεν ξέρω αν βοήθησα. Ελπίζω έστω και λίγο.
    Καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  2. πολλά θέλω μέσα σε μια ανάρτηση !

    ReplyDelete
  3. Η Κύπρος είναι όντως σκατοχώρι και όταν το φωνάζω με λέτε και κακό. Επίσης, μην γκρινιάζεις γιατί σε έχω προσκαλέσει σε παρτούζα άπειρες φορές και με αγνοείς επιδειχτικά, μάλιστα αν συνεχίσεις έτσι θα το πάρω προσωπικά.

    ReplyDelete
  4. Το σχόλιο αφορά στην τελευταία σου παράγραφο. Δηλ. πραγματικά γιατί να πρέπει να συμπεριφέρεσαι σαν κάτι που δεν είσαι? Γιατί να μην μπορείς να χαλαρώσεις? Και γιατί πρέπει ΕΣΥ να διασώσεις το παιχνίδι είπαμε?

    Μπορεί απλά να μην βγαίνει η παρτίδα.

    Όσον αφορά στην τελευταία σου ερώτηση πως σου φαίνεται η λογική του get what you give?

    ReplyDelete
  5. Go tulip go!
    Εν ωραία τα παιχνίδια. Αν γαμηθούν ενίοτε δεν διασώζονται αλλά still, εν ωραία.

    ReplyDelete
  6. απλά θέλεις σύντροφο.. το οτι σε γράφει και εσυ συνεχίζεις είναι επειδή απλά θέλεις κάποιον, όχι τον συγκεκριμένο απλά αυτός βρέθηκε μπροστά σου. βρες αλλον ενδιαφέρον αφου αυτό δεν τραβά, θα περάσεις μόνο λίγο καιρό αναπροσαρμογής ενδιαφέροντος.

    ReplyDelete
  7. νομίζω συμφωνώ με τον ανώνυμο... αν συνεχίζει να σε έχει γραμμένη, άστον να πάει στο καλό! αυτός θα χάσει!

    ReplyDelete
  8. γιατί, ποιοι είστε εσείς?

    ReplyDelete
  9. Χαιβανι μου, ας μιλησουμε για σενα. Ειναι καλα οταν εχεις 5 δεδομενα πχ ενα καλοκαιρι να προσπαθεις να κανεις οτι μπορεις για να βρεις τα καλυτερα του στοιχεια. συνηθως δεν χρειαζεται να κανεις και πολλά, τα καλα ερχονται απο μονα τους , αυθορμητα και ομορφα.

    Τη Λευκωσια την ξερω σαν την παλαμη του χεριου μου. Προφανως για να τα γραψω αυτα εχω ενα point.

    ReplyDelete
  10. evro, παρα να ειχε πολλα "πρεπει"...

    ReplyDelete
  11. Chris, οι παρτουζες μου προκαλουν αγοραφοβια. Στο ξαναπα.

    ReplyDelete
  12. Ina, να ΔΕΝ πρεπει να διασωσω εγω το παιχνιδι...εχεις δικιο. κουραζομαι μονο που το σκεφτομαι.

    η λογικη...χμ ασε με να το σκεφτω.

    ReplyDelete
  13. Δρακουλινα, ζητουνται σοβαροι παίκτες!

    ReplyDelete
  14. pax, ναι σωστο δεν λεω...

    ReplyDelete
  15. Θα απαντήσω κυπριστί στην τελευταία σου φράση.
    Γιατί ποιος ξέρει, μάνα μου;; Εχάσαμεν τον ππούσουλα.

    ReplyDelete
  16. χα χα χα μα γιατι ειναι τοσο γαμημενα δυσκολο;;;;;

    ReplyDelete