Ιστορίες γιαουρτιού

Καλημέρα και καλό μήνα!

Διάβασα πριν από λίγο το νέο ποστ της Μαρκέλας και χάρηκα με το πόση όρεξη έχει να κάνει πράγματα τώρα που μπαίνει ο Σεπτέμβρης, η νέα χρονιά. Μαρκέλλα μαζί σου.

Λοιπόν, αυτό θα κάνω και εγώ. Όχι τώρα, γιατί αν δεν τελειώσω μια συγκεκριμένη δουλειά που έχω, θεωρώ ότι είμαι στην προηγούμενη σεζόν. Αλλά όταν φύγει αυτό από τα πόδια μου, σε καμιά δεκαριά ημέρες και γίνω και εγώ άνθρωπος, θα ανοίξω με φόρα και με δύναμη νέα, ολόφρεσκα κεφάλαια. Μάλιστα!

Ώσπου να γίνει αυτό, θα σου περιγράψω τι έπαθα προχθές το βράδυ.

Σχολνάω στις 9. Πάω σπίτι, διαλυμένη. Κάνω μπάνιο και αποφασίζω να κεράσω τον εαυτό μου, σουβλάκια. Παίρνω τηλέφωνο στο συνοικιακό μου σουβλιτζίδικο.

Εγώ: Καλησπέρα σας! ( χαρούμενη)

Σουβλιτζής: Καλησπέρα σας! ( επίσης χαρούμενος - του το μετάδοσα, ως θετική ενέργεια που είμαι).

Εγώ: Θέλω να παραγγείλω ντελίβερι. Θέλω μια μιξ. Αλλά θέλω και γιαούρτι.

Σουβλιτζής: Βεβαίως! Θέλεις κεσεδάκι ή μέσα στην πίτα;

Εγώ: Α, θέλω να μου ΤΗΝ βάλετε μέσα!

Ακολουθεί αμήχανη παύση 3 δευτερολέπτων και από τις δύο πλευρές....

Εγώ: (βιαστικά) εεμμμμμ....οκ θέλω και μια πέψι. Αντε γεια.

Και κλείνω το τηλέφωνο όπως όπως.

Κατάλαβες; Μέσα σε όλα αυτά που μου συμβαίνουν , που δεν ξέρω τι μου γίνεται από τη δουλειά, έκανα και phone sex με τον σουβλιτζή της γειτονιάς. Πώς με βρίσκεις;

Υ.Γ1 with or without youuuu.....Bono i m coming. Make room in the stage for me.

Υ.Γ2 Καλό Φθινόπωρο να χουμε με πολλές καλοκαιρινές στιγμές και διάθεση!