Friday, March 05, 2010

So be it


Νομίζω ειναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που νιώθω τόσο μουδιασμένη.
Μπορεί η αφορμή να ήταν, αυτά που έγιναν στο προηγούμενο post. Οι αιτίες όμως είναι άλλες και πιο βαθιές.
Νομίζω τα έχω κάνει λίγο θάλασσα με τη ζωή μου. Έμπλεξα με τη δουλειά, αλλά έπρεπε να φτάσω - και να ξεπεράσω- τα όρια μου για να καταλάβω πως πραγματικά δεν αξίζει. Γιατί όσο δουλεύεις, όσο καλός και να είσαι, όσο και να γουστάρεις , αν δεν έχεις θράσος δεν πας πουθενά.
Και δεν μιλώ για το θάρρος να λες τη γνώμη σου. Όχι, ούτε αυτό μετράει. Γιατί αυτό το έχω και έχω μπλέξει πολλές φορές επειδή άνοιγα το στόμα μου.
Αλλά θράσος να "παίζω" παιχνιδιάκια δεν έχω. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που νιώθω τώρα.
Μουδιασμένη. Χωρίς διάθεση να κάνω κάτι. Χωρίς καμιά πραγματικά διάθεση να κυνηγήσω. Δουλειά, το δίκιο μου, τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, φίλους και μη. Κουράστηκα.
Δεν θέλω να κάνω κάτι. Τουλάχιστον όχι τώρα.
Δεν θέλω να πολεμήσω. Δεν έχω τη δύναμη.
Είμαι ηττοπαθής; Δεν ξέρω.
Μπορεί να το δικαιούμαι. Μια φορά στη ζωή μου, να μην κάνω πραγματικά κάτι.
Να έχω το δικαίωμα να πω , έστω και προσωρινά "παραιτούμαι". Προσωρινά όμως.
Να κάνω ένα διάλειμμα, από τους ανθρώπους.
Να αφεθώ. Να κλείσω τα μάτια και να μείνω ακίνητη. Να ακούσω την αναπνοή μου, την καρδιά μου και τις ανάγκες μου.
Και αν χρειαστεί να κλειδωθώ σπίτι ή να μην παθαίνω τα γνωστά ταράκουλα για τις εξόδους, για τους φίλους, για τα ανύπαρκτα γκομενικά φλέρτ, so be it.
Κουράστηκα.
Και δεν πρόκειται να απολογηθώ ΚΑΙ γι αυτό.
Όλοι δικαιούνται στιγμές παραίτησης.


Υ.Γ1 Σορι που δεν πολυσχολιάζω. Σε διαβάζω.
Υ.Γ2 Νομίζω "κάηκα". Αυτό το σύνδρομο "burn out". Αρνούμαι να δουλεύω. Αρνούμαι να είμαι η "καλή και συνεργάσιμη". Δεν θέλω να είμαι το κορίτσι για όλες τις δουλειές. Θέλω να είμαι zen.

update: Ημέρα Σάββατο, ώρα 1246. Ακόμα νιώθω πολύ θυμωμένη με τη δουλειά. Ακόμα έχω την ανάγκη να κάνω κάτι επιτέλους για να μην ζω για αυτό το πράγμα. Χθες, ήμουν σπίτι όλη μέρα, με ένα διάλειμμα για μια δουλειά. Επέστρεψα, έφαγα μαλακίες - κακό αυτό-, κανόνισα να μείνω σπίτι και έβλεπα ως τις 4 το πρωί, Grey's Anatomy. Αφού έγινα up to date με τα επεισόδια στην Αμερική, πήγα στο κρεβάτι. Τελικά, έπρεπε να περάσω τη μέρα και τη νύκτα μόνη μου. Να ηρεμήσω, να σκεφτώ παρακολουθώντας τις ζωές των άλλων. Ηθικό δίδαγμα;
Τον τελευταίο καιρό δεν συμπεριφέρομαι σαν "νικητής", προσπαθώ αντί αυτού, να είμαι ουδέτερη, να περνώ απαρατήρητη. Δειλία; Μάλλον. Φόβος για το επόμενο βήμα; Σίγουρα. Ξέρω ποιο θα είναι αυτό; Όχι. Αλλά δεν είναι δικαιολογία για να μην είμαστε ο εαυτός μας και να έχουμε εκείνα που μας αξίζουν.
Καλημέρα!

17 comments:

  1. Τουλιπάκι μου να κάνεις ό,τι θες και να μην καταπιέζεσαι υπερβολικά. Άνοιξη είναι κάνε ό,τι νιώθεις! :)

    ReplyDelete
  2. εν απόλυτα φυσιολογικό τούτο που νιώθεις, νομίζω ούλλοι φτάνουμε σε τούτη τη φάση κάποτε

    sit back and relax, να σκεφτείς τί χρειάζεσαι τζαι μετά να συνεχίσεις

    βασικά θέλεις να ηρεμήσεις. πιάσε τζαι καμιάν άδεια πήαιννε εκδρομή να αναθεωρήσεις τί εν σημαντικό στη ζωή (σου)

    τωρά που είπα εκδρομή, θέλω τζι εγώ...

    ReplyDelete
  3. ένας φίλος λέει ότι η ψυχική ηρεμία δεν πληρώνεται με τίποτα. Ίσως αυτό είναι το zen που περιγράφεις. Να είσαι ψυχικά ήρεμη. Κι αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι "παραιτείσαι". Εξ' άλλου (το έχουμε ξαναπεί νομίζω) γιατί να είσαι πάντα εσύ που προσπαθείς για όλα? Γιατί να μην προσπαθήσουν και άλλοι για σένα?

    ReplyDelete
  4. DaisyCrazy, :)

    Neerie, και στον καναπε μου να μεινω, πάλι το σενάριο sit back and relax μου κάνει.

    pink, εχει δίκιο ο φίλος. Μπορώ απλά να μην προσπαθώ σε αυτή τη φάση; Θα το κάνουν οι άλλοι για μένα; ...

    ReplyDelete
  5. that's exactly the spirit dearest!

    ReplyDelete
  6. "θελω να ειμαι ζεν".
    κι εγω.
    :((

    ReplyDelete
  7. Στασιμότητα!
    Piece and quite..
    Δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου να αναπνεύσει ελεύθερα!
    Σκέψου ΜΟΝΟ τον εαυτό σου..!
    Άφηστα άλλα ούλλα τζαι ούλλους τους άλλους!
    Το ζεν μια χαρά μου ακούγεται..
    Και όχι δεν είσαι ηττοπαθής, απλά μπήκες στη φάση της επιθυμίας να αποκτήσεις μια παραπάνω αυτογνωσία.

    ReplyDelete
  8. isos kapoioi anthropoi na min mporoun na einai eutixismenoi?esi ti les?

    ReplyDelete
  9. Sike, silence is gold μερικες φορές !


    postbabylon, ένα διάλειμμα είναι ότι χρειάζεται όντως.


    κροτ, α μπραβο. καταλαβες ακριβως ποιο ειναι το θέμα του post. δεν ειναι κλαψομουνιασμα. ειναι συνειδητοποιηση.

    ReplyDelete
  10. πρασινη, ακομα και το zen θέλει τον τροπο του. αμα τον βρω θα σου πω!


    Ηλεκτρα, :) ετσι ακριβως.


    anonymous, συμφωνω. Αλλα αυτο που λες δεν εχει καμία απολύτως σχέση με το post και το περιεχομενο του. η που δεν καταλαβες ή προφανώς δεν είχες ποτέ περάσει τέτοιο πράμα στη δουλειά.

    ReplyDelete
  11. Κι εγώ είμαι burned out τελευταίως... Νιώθω να τα φτύνω... Και έχω και σωματικά συμπτώματα από την πολλή πίεση και το εσωτερικό μου κούρτισμα προς το άγχος. Κοινώς, ετάραξα.
    Τι μπορούμε να κάνουμε;; Να πάρουμε βαθιές αναπνοές, προς το παρόν. Αν ήταν εύκολο να πάρουμε και καμιά άδεια να φέρουμε τα μίλια μας... Αφού χθες έβλεπα όνειρο ότι πήγα δουλειά τη Δευτέρα και πως ανακάλυψα ότι είχα 2 βδομάδες "σαββατική" άδεια (χμ... η ανάγκη και ξεκούραση και τα αργοπορημένα όνειρα για ακαδημαϊκή καριέρα μπέρδεψαν τα μπούτια τους μάλλον) και ότι το είχα ξεχάσει και καλά. Κύριε ελέησον.
    So, let's all try to calm down....

    ReplyDelete
  12. Βασικά, νομίζω δεν είναι η δουλειά που μας "καίει", αλλά το τι γίνεται μέσα μας και μέσα στον εγκέφαλό μας, μετά από τέτοια πίεση ή κόπο χωρίς αντίκρισμα.
    Ναι, χρειάζεσαι διάλειμμα, και τέτοιου είδους διαλείμματα είναι πάντα πολύ εποικοδομητικά. Και φυσικά ΔΕΝ απολογούμαστε ποτέ όταν πατούμε το pause. Όποιος είναι πραγματικός φίλος καταλαβαίνει.

    ReplyDelete
  13. Εν τω μεταξύ, όλα αυτά που αισθάνεσαι είναι συμπτώματα υπερκόπωσης, να ξέρεις, το διάβαζα χθες, γιατί με ενδιαφέρει το θέμα.

    ReplyDelete
  14. pantws, ena zwwdes sex me kapoion agnwsto gia olo to brady tha boithouse.
    meta gyrnas spiti, pineis enan kafe k arxizeis apo tin arxi.

    egw to kanw k polles fores pianei. alles fores me xalaei pou gamiomoun toses wres me mia agnwsti, alla tis perissoteres fores pianei sou lew. exw erthei sta isa mou k synelthei.

    pantws isws na boithaei k to gegonos oti eimai adras. gnwsta gaidouria oi adres. oi gynekes exete alles akres.

    ReplyDelete
  15. Aurora,συμφωνώ και με τα τρία σχόλια !

    anonymous, δεν έχει σχέση το ότι είσαι άντρας. Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότερες γυναίκες το ίδιο θα ήθελαν να κάνουν. Το είχα κάνει πάντως στο (μακρινό) παρελθόν. Βοήθησε; Ναι αλλά σε φάση που δεν είχα κανένα γκομενικό ή παρελθόν.

    ReplyDelete