World behind my wall

Το αριστερό μου μάτι μου έχει τρελλάνει εδώ και τρεις βδομάδες. Κάνει τικ - τικ. Το είπα σήμερα στη μάνα μου. Αποφάσισε ότι "για καλό είναι, ξέρω γω". Ναι καλά, και γω ξέρω τι εννοεί. Βλέπει γαμπρό και εγγόνια στον ορίζοντα. Μόνο αυτό βλέπει όταν με κοιτάζει. Λες και τα υπόλοιπα είναι στο background, σαν παστέλ αποχρώσεις που δεν είναι αρκετά δυνατές να πρωταγωνιστούν.

Δεν με ενδιαφέρει πολύ πια. Μια ζωή το πολεμώ, την πολεμώ.

Εγώ ένα ξέρω αυτές τις μέρες και αν ειναι γι αυτό που "παίζει" το μάτι μου, τότε το δέχομαι.

Είμαι καλά. Χαλαρή. Κυκλοφορώ χωρίς να περιμένω κάτι. Χωρίς να μου φταίει κάτι ή κανείς. Κυκλοφορώ, γνωρίζω κόσμο. Σαν να κάθομαι σε ένα stool σε ένα μπαρ και απλά έχω κόσμο γύρω μου και μιλάω. Δεν προσπαθώ.

Δεν έγινε κάτι. Όλα έρχονται αβίαστα.

Εκτός από τη δουλειά - 25 Μάρτη και η τουλίπα σου είναι μέσα και δουλεύει- , τα υπόλοιπα είναι ΟΚ. Όλα Καλά.

Σήμερα κατεβάζω τραγούδια που υπάρχουν στην λίστα του chart στο site του MTV Greece. Ο κολλητός μου θα είναι περήφανος για μένα!

Οι στίχοι που ακούς σήμερα, από το World Behind my Wall των Tokyo Hotel ( ένα από τα τραγουδάκια που κατέβασα) είναι τελικά σημαδιακοί.

Καλό απόγευμα.

Υ.Γ1 Το πάρτι του Μάη στην Αθήνα θα είναι σούπερ! Ανυπομονούμε :))

Υ.Γ2 Γκέι φίλος είπε ψες την πιο θεϊκή ατάκα, καθώς καθόμασταν στην μπάρα. Γυρίζει γύρω του, παρατηρεί και λέει : "Τραγικό. Έχει γεμίσει το μπαρ γκει." Εμείς, οι γυναίκες της παρέας τότε τι να πούμε;