Saturday, May 30, 2009

Εκείνη η στιγμή

Ένα βράδι σαν όλα τα άλλα. Ήταν το πρώτο καλοκαιρινό πάρτι που πήγε φέτος. Σε ένα αναπαλαιωμένο σπίτι στην παλιά πόλη. Κατά τις μια, όταν ο κόσμος είχε αρχίσει να αραιώνει - και εκείνη είχε ήδη κάνει το "κοσμικό" μέρος, μίλησε με διάφορους φίλους και γνωστούς, άκουσε τα νέα τους, διαπίστωσε πως δεν είχε και πολλά να πει τελικά - ανέβηκε στην ταράτσα. Ο ουρανός γεμάτος άστρα. Κοίταζε απέναντι, το σπίτι με τα κεραμίδια και δίπλα τη ψηλή φοινικιά που έμοιαζε σαν να αγκαλιάζει τη στέγη. Τελικά προτιμούσε αυτή τη θέα, παρά την πιο κάτω, τα μπαράκια, τον κόσμο, τη καθημερινή της ζωή. Είχε ξεχάσει πόσο ποιητική - η νέα της αγαπημένη λέξη - μπορεί να είναι μια εικόνα, πόσο όμορφο μπορεί να είναι ένα βράδι.
Κοίταξε δίπλα της. Κανείς. Θα της άρεσε, όπως στέκεται έτσι χαλαρά, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και με όμορφη μουσική στο background, να γυρίσει και δίπλα της να είναι ένα άτομο με το οποίο να είναι τη φάση της αρχής ενός φλέρτ. Να κοιτάξει, να ανταλλάξει ματιές, να "αγγίξει" κατά λάθος το χέρι του, να γυρίσει το πρόσωπό της προς τα πάνω του και όπως βρίσκονται δίπλα δίπλα να διερωτάται ποιος θα κάνει εκείνο το πρώτο βήμα. Εκείνο το βήμα που δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, εκείνο που ξέρεις πως όταν κοιτάξει τα χείλη σου, εσύ μπαίνεις σε άλλη διάσταση. Εκείνο το μαγικό δευτερόλεπτο. Εκείνη τη κόκκινη στιγμή.

Ναι, αυτό θα ήθελε εκείνο το όμορφο καλοκαιρινό βράδι κάπου στην παλιά πόλη.

11 comments:

  1. :) μόνο αυτό έχω να πώ, μόνο ένα χαμόγελο με γλυκιά γεύση μπορεί να αφήσει αυτό που έγραψες

    Δ...

    ReplyDelete
  2. irte to kalokeri toulipoua m kai apsasi ta lampou8kia tou poiiti ?? kai alla polla lampo8kia??

    ReplyDelete
  3. Εχω μια καλή υποψία ότι μπορεί να ταιριάζετε με τον Μαρίνο; :)
    Να συναντηθείτε και να δείτε ότι το πράμα θα δουλέψει! Και περιμένουμε τις εξελίξεις! Και που ξέρεις; Μπορεί αυτό το καλοκαίρι να σου τύχει αυτό που περιγράφεις!
    Υ.Γ Ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι! Δε σταματώ να το ακούω!

    ReplyDelete
  4. hmm

    ήταν τόσο όμορφο το σκηνικό που περιέγραψες

    που είναι κρίμα να το υποβιβάζεις, να μην το εκτιμάς

    όταν με το καλό πια θα παίζει κάτι με κάποιον, να τον πάρεις σε εκείνη τη στέγη και να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα

    ReplyDelete
  5. Αχ, αυτος ο αμερικανικος κινηματογραφος μας εχει καταστρεψει.

    ReplyDelete
  6. Δώρα, :) χαίρομαι!

    anathemase, μακαρι να ανάψουν πολλά λαμπούθκια αγαπητέ μου ( ελπίζω όχι από διάσειση που μπορεί να προέλθει από πέσιμο από ύψος)

    gourounella, προξένια στο blog μου;;;; (παρακαλώ για τραγούδι:))

    ρίτσα, μα δεν το υποβιβάζω. Απλά ξέρεις...όταν μια στις 1000 γίνομαι ρομαντική θα ήθελα να το μοιράζομαι!

    one, ευτυχώς που είναι και αυτές οι ταινίες ντάρλιγκ. Γιατί αν βλέπαμε μόνο ευρωπαϊκές, οι μισοί θα αυτοκτονούσαμε και οι άλλοι θα ερωτευόμαστε τους δασκάλους μας, τους συγγενείς μας κτλ κτλ!

    ReplyDelete
  7. μερικές φορές (κι είναι ελάχιστες) σημαντικά άτομα στη ζωή μας έρχονται υπό τις "κατάλληλες" συνθήκες.. φεγγαρόφωτο, λιακάδα, ηρεμία, ρομαντική ατμόσφαιρα κτλ.

    τις περισσότερες φορές όμως τα άτομα που αγαπάμε και συνδεόμαστε μαζί μας έρχονται στη ζωή μας αθόρυβα. αυτό δεν τα κάνει λιγότερα σημαντικά ή αγαπημένα.

    απλά πρέπει εμείς να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να ξέρουμε ότι το άτομο που μπορεί να γίνει το ταίρι μας μπορεί να βρεθεί μπροστά μας στα πιο απίθανα μέρη και πολύ πιθανό στην αρχή να μη μας φανεί καν σημαντικό. η πορεία όμως θα δείξει.

    καλύτερα να μη φανταζόμαστε τις ρομαντικές στιγμές που μας περιγράφουν οι ταινίες και να αισθανόμαστε άγευστη τη ζωή. πολλές φορές είναι πιο γλυκία και πιο καλή από την καλύτερη ταινία. φτάνει να έχουμε τα μάτια να τη δούμε!

    ReplyDelete
  8. "καλύτερα να μη φανταζόμαστε τις ρομαντικές στιγμές που μας περιγράφουν οι ταινίες και να αισθανόμαστε άγευστη τη ζωή."

    Dorothea, γιατί το να περιγράφεις ένα όμορφο σκηνικό πάει να πει πως περιγράφεις σκηνή από ταινία; Μου κάνει λίγο ισοπέδωση αυτό. Και στην τελική, οι ταινίες εμπνέονται από την ίδια τη ζωή.

    ReplyDelete
  9. Όπως και να το κάνουμε, η αφήγησή σου βαίνει κινηματογραφικά. Δεν είναι κακό, είναι αληθές.

    Πάντα περνάω ώρα στα μπαλκόνια και στις ταράτσες όταν καταντά ασφυκτικό το πάρτυ. Κάθε πάρτυ.

    Την καλησπέρα μου.

    ReplyDelete
  10. 8imizme pou ena bre8oume msn na sou stilw ena tragoudi
    pai polla me mojixito

    ReplyDelete
  11. Χρήστο, καλωσόρισες. Δεν είναι κακό όχι. Θα σε δω σε ένα μπαλκόνι τότε :)

    anathemase, ok sir!

    ReplyDelete