Ένα βήμα πριν από το καλοκαίρι

Καλή πρωτομαγιά και καλό μήνα σε όλους.

Δεν ξέρω τι γίνεται  downtown σήμερα. Έχει κόσμο ή φύγανε οι μισοί για το τριήμερο; Πάντως ψες κατά τις 130 τα ξημερώματα, τα περισσότερα μπαράκια ήταν γεμάτα. Εμείς σε ένα πήγαμε και μετά αντί να κάνουμε μπαρότσαρκα, αποφασίσαμε να κάνουμε απλά τσάρκα με το αυτοκίνητο στην πόλη. Λέγαμε τα νέα μας, παρατηρούσαμε την κίνηση, κοροϊδεύαμε τους γκόμενους στα διπλανά αυτοκίνητα - σόρι, αλλά το να ανοίγεις επιδεικτικά τη σκέπη του cabrio στη μέση του δρόμου είναι κάτι που δεν μένει ασχολίαστο - και ως τις 140 ήμαστε στα κρεβάτια μας. Εξαίσια βραδιά. 

Σήμερα που λες, είμαι ίσως το μόνο άτομο που δεν βγήκε από το σπίτι του. Έχω πήξει στη δουλειά και έχω ακυρώσει καφέδες και γεύματα στο κέντρο. Αλλά χαλάλι. Τα έξτρα λεφτά που θα πάρω θα μπουν στον λογαριασμό ΔΙΑΚΟΠΕΣ.

Το οποίο κεφάλαιο με προβληματίζει αρκετά αυτές τις μέρες. Με τη "γρίπη" - που συνέχεια αλλάζει όνομα- το μισό ημισφαίριο είναι εκτός συζήτησης.  Κρίμα, ήμουν σε φάση λατινικής Αμερικής. Στο τσακ  θα αγόραζα πριν λίγες μέρες τον σχετικό οδηγό ώστε να άρχιζα από τώρα τη μελέτη.

Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση φέτος να μην πάω στην άλλη άκρη του κόσμου.

Γουστάρω νέες εικόνες, πράγματα που δεν έχω ξαναδεί, χρώμα να χαρεί η ψυχή μου, μυρωδιές και γεύσεις καινούριες, να χαθώ σε σοκάκια όμορφων χωριών, να βρεθώ ανάμεσα σε ντόπιους. Φέτος δεν θέλω "καπιταλιστικό" πολιτισμό. Με φαντάζομαι σε κάτι πιο βαθύ, με περισσότερες ρίζες και παράδοση.

Θέλω να πάρω το κόκκινό μου σακίδιο, τη φωτογραφική και να περπατώ με τις ώρες. Να βγάζω φωτό και να χαίρομαι που θα τις ανεβάσω εδώ να τις δεις.

Είναι το μόνο που σκέφτομαι αυτές τις μέρες. Δεν μπορεί ο οργανισμός μου να μπαίνει στις γνωστές ψυχοφθόρες διαδικασίες. Δεν είμαι απαισιόδοξη για το μέλλον μου, ούτε όμως και αισιόδοξη. Απλά μένω ένα βήμα πίσω και παρατηρώ. Ξέρω πως όταν βρεθεί εκείνο που μου ταιριάζει θα το αρπάξω. Και όχι, δεν μιλάω μόνο για γκομενικά - είναι εξάλλου ένα θέμα που αυτή την περίοδο δεν με αφορά - αλλά για όλα όσα μας κάνουν να ξέρουμε γιατί υπάρχουμε σε αυτό τον κόσμο.

Υ.Γ1 Το post γράφτηκε με μουσική υπόκρουση τη καινούρια συλλογή του Kosmos. 

Υ.Γ2 Φωτό από Μάλτα θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν στο photoblog. 

Υ.Γ3 Από τη Δευτέρα κάνω γευσιγνωσία mojito. Δεν βρήκα ακόμα εκείνο που θα με μεταφέρει νοητά στην Κούβα. Any suggestions?