Τελείως αλλού ( μήπως δεν είναι κακό;)

Έχω πήξει στη δουλειά. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο. Μιλάμε για άγρια ξενύκτια και πολύ πρωινό ξύπνημα. Είμαι κολλημένη μπροστά από μια οθόνη και δεν μπορώ να κάνω οτιδήποτε άλλο. Με τσούζουν τα μάτια μου, κουράζομαι να μιλώ, άρχισα να μην ακούω καλά - βασικά μου λένε 10 πράγματα και το ένα συγκρατώ- και τρώω μαλακίες.

Σήμερα είμαι καλεσμένη για ένα επαγγελματικό δείπνο στη Λεμεσό. Τώρα θα έπρεπε να είμαι στον αυτοκινητόδρομο. Προφανώς δεν θα πάω. Θα μείνω σπίτι να δουλέψω. Τέλεια.

Φυσικά δεν είναι γκρίνια όλο αυτό, εξάλλου είναι έξτρα δουλειά που πήρα, ώστε να μαζέψω λεφτά για τις καλοκαιρινές διακοπές.

Μέσα σε αυτό το δεκαήμερο πανικό όπου το μοναδικό μέρος που συμβαίνουν πολλά είναι στο μυαλό μου, έγιναν και κάποια καλά. Πρώτον, δεν ασχολούμαι με το ότι δεν παίζει κάτι στην Κύπρο, εδώ σε ένα δείπνο και δεν μπορώ να πάω. Δεύτερο, δεν σκέφτομαι τα γκομενικά μου, τα "σπρωξίματα", το παρελθόν ή το άγνωστο μέλλον μου. Τρίτον, επειδή μοιάζω με κινούμενο ζόμπι δεν μου πολυδίνει κανείς σημασία. Έτσι και αλλιώς δεν έχω το απαιτόυμενο IQ σε αυτή τη φάση να κάνω μια νορμάλ συνομιλία. Όταν μιλώ, λέω μαλακίες που τις μετανιώνω αμέσως μετά.

Από την άλλη όμως, έχω ΚΑΤΙ νεύρα. Δεν μπορείς να φανταστείς. Με ενοχλούν οι πάντες και τα πάντα. Η φασαρία, ο μπροστινός μαλάκας που δεν δείχνει ότι θα στρίψει, στο γραφείο όταν με θέλουν 3 άτομα ταυτόχρονα, πράγματα που δεν γίνονται όπως τα θέλω κτλ. Βασικά έχω γίνει μια στρίγγλα. Εγώ σε αυτή τη φάση δεν θα με έκανα παρέα πάντως.

Είναι και ο Ερμής ανάδρομος λεει στη Lifo σήμερα....ε, τι άλλο θες;

Αμ το άλλο; Οκ είπαμε δεν σπρώχνω....αλλά με έπιασε μια έννοια. Αν δεν δείχνω την παρουσία μου με κάποιο τρόπο, μήπως έχω χάσει το παιχνίδι; ( πάλι μιλώ αόριστα, το ξέρω).

Ουφ, νιώθω ότι κάτι δεν κινείται. Μια αόριστη έννοια....χμ.

Υ.Γ1 Έχω μείνει πίσω με τη μουσική, σειρές, κινηματογράφο. Τα πάντα. Τώρα ακούω Kiss FM να φανταστείς.

Υ.Γ2 Έχω επίσης εξαφανιστεί από msn. Καμία παρουσία δηλαδή.