In search for the (almost) perfect mojito - parte dos

Η αναζήτηση για το καλύτερο mojito της πόλης, συνεχίζεται με πολύ κόπο και μόχθο. Ως τώρα έχω να πω τα εξής:
- Το mojito στο Hustle δεν έχει "νεύρο". Πολύ αρωματικό, πολύ δροσερό, αλλά που είναι το αλκοόλ; Εγώ δεν το ένιωσα και αλκοολική δεν είμαι.
- Το mojito στο Sushi La δεν ήταν τόσο αρωματικό, ήταν χαριτωμένο μεν αλλά δεν είχε την γεύση που ήθελα δε. Ήταν κάπως μέτριο, σαν τους "κοσμικούς" που συχνάζουν εκεί.
- Το mojito στο Χαμάμ, ήταν πολύ λεμονάτο σαν να του έριξαν ένα τόνο λεμονάδα. Δεν φτάνει που δεν αντέχω τα λεμόνια, εδώ παρολίγο να μου βγουν τα μάτια έξω.

Αυτά προς το παρόν. Απογοήτευση. Πάντως το καλύτερο mojito στη Λευκωσία ως πριν από 2-3 χρόνια το έφτιαχνε ο Γιώργος, ο πιο γλυκός barman που δούλευε στην Γωνία Πλάτωνος. Α ρε Γιώργο που είσαι;

Το σαββατοκύριακο θα είμαι προς Λεμεσό και Πάφο μεριά οπότε θα κάνω αναφορά και από εκεί.

Θέλω να πω επίσης, πως οι τιμές είναι απαράδεκτα ψηλές. 8,5 ευρώ για ένα μίνι mojitάκι στο Χαμάμ; 9 ευρώ για ένα πιο "high" στο Sushi La; Δεν πρόσεξα να είχε φύλλα χρυσού μέσα. Ως και ο φίλος μου από την Μαδρίτη με τον οποίο πήγα ψες (όσο να 'ναι ξέρει πέντε πράματα παραπάνω για το συγκεκριμένο ποτό λόγω καταγωγής) μου είπε πως στη πόλη του άντε να είναι το πολύ 6-7 ευρώ. Άσε που συμφώνησε στη γευσιγνωσία.


Υ.Γ1 Διάβασα το ζώδιό μου σήμερα στην Athens Voice και στη Lifo. Μιλάει για σεξ. Λες να άλλαξα ζώδιο και να μην το ξέρω;
Υ.Γ2 Είναι πολύ παράξενο πράγμα η φιλία. Εκεί που νομίζεις πως έχεις κερδίσει τον άλλο και πως σας δένει κάτι πολύ ουσιαστικό, διαπιστώνεις πως δεν κάνει προσπάθεια για να είναι στη ζωή σου. Σε τέτοιες περιπτώσεις τι κάνεις;