Sunday, August 29, 2010

Back to binary form.


Όλες αυτές τις μέρες που μένω σπίτι και δεν βγαίνω λόγω της δουλειάς που σου είπα, είχα την ευκαιρία να τα πω λίγο με τον εαυτό μου. Δεν φλυάρησα, ούτε ανέλυα με τις ώρες τις σκέψεις μου κοιτώντας το ταβάνι. Καμία σχέση.
Όλες αυτές τις μέρες λοιπόν, που βλέπω ελάχιστο κόσμο για κανά σουβλάκι, κανά σινεμά ένιωσα πιο δυνατή. Σαν να να μάζεψα δυνάμεις. Εγώ και ο εαυτός μου. Δεν είχα ανασφάλειες.
Σήμερα το πρωί, ξύπνησα - κάπως αργά το παραδέχομαι δεν είχα όρεξη να δουλέψω- χουζούρευα στα πορτοκαλί σεντόνια και από το μυαλό μου περνούσαν σκέψεις και οι γνωστές msn συνομιλίες ( τελικά, όντως υπάρχει το timing στη ζωή. Να μπαίνει κόσμος στη ζωή σου μια συγκεκριμένη στιγμή για να σου περάσει, άθελά του, κάποια μηνύματα).
Είμαι 33. Δεν είμαι παιδί. Δεν είμαι μικρή. Δεν είμαι και μεγάλη. Όμως μεγαλώνω. Με την καλή έννοια. Δεν θέλω να επιτρέπω στον εαυτό μου να χρησιμοποιεί πια τη φράση "δεν ξέρω" όταν με ρωτάνε για συγκεκριμένα πράγματα τι θέλω τελικά. Δικαιούμαι σαφώς να μην ξέρω πολλά, αλλά όχι να χρησιμοποιώ αυτή τη φράση με το παραμικρό για να αποφύγω εγώ να δω τη ζωή μου κατάματα. Με λίγα λόγια είναι, νιώθω, καιρός για επιλογές και βήματα. Stay tuned.

Η νέα σεζόν, που αρχίζει όπως είπαμε και παλιά, το Σεπτέμβρη θα μου φέρει κάποια πράγματα που είχα πει το καλοκαίρι ότι ήθελα. Έλεγα σε δύο φίλες μου, αρχές του καλοκαιριού, όταν καθόμασταν στο μπαλκόνι μου, πως "αφού δεν κάνω σεξ, θα κάνω check in". Και να που, προέκυψαν ταξίδια. Της δουλειάς και μη. Μήπως εκείνη την ώρα άνοιξαν οι ουρανοί και περάστηκε το μήνυμά μου;

Βαρέθηκα τα απωθημένα. Βαρέθηκα τις φιλίες που δεν με κάνουν να αισθάνομαι καλά. Σήμερα διάβαζα την pax και στις πρώτες γραμμές είπε κάτι παρόμοιο. Οι φίλοι είναι στη ζωή μας για να περνάμε καλά. Όχι για να μας προκαλούν ανασφάλειες και να νιώθουμε ότι μας λογοκρίνουν με ένα βλέμμα τους ( ναι έχω κάτι στο μυαλό μου). Όταν αξίζει δεν πονάει και είναι εύκολο ( σε αντίποδα των Πυξ Λαξ).

Μια φίλη μου, όταν της είπα πως θέλω να είναι η καθημερινότητά μου, ένα βράδι καθώς είχα μια έκρηξη συναισθημάτων (οκ έφταιγε και το gin n tonic), μου είπε ότι βρίσκομαι σε "προ-σχεσιακό στάδιο". Δεν το σχολίασα, ούτε τώρα πρόκειται. Είμαι.

Αυτά. Πάλι δεν δούλεψα. Το απόγευμα. Τώρα πάω επιτέλους στο πατρικό μου, να δω την οικογένεια που ξέχασα, τα σκυλιά μου, να ρίξω μια βουτιά και να επιστρέψω στη βεράντα για δουλειά 10 ωρών. Δεν είναι τόσο κακό το σενάριο ε;

Υ.Γ1 Αυτές τις μέρες ακούω μόνο kosmos 93.6. Τσέκαρέ το.
Υ.Γ2 Πεθύμησα πολύ τα "υστερόγραφα" με υπονοούμενα :)
Y.Γ3 Όταν τελειώσω με όλη αυτή τη δουλειά, θα φεύγω από το γραφείο στις 4 και θα πηγαίνω παραλία. Καθημερινές. Στόχος!

19 comments:

  1. Ωραία.. δουλειά και μετά βουτιά! :)

    ReplyDelete
  2. ταξιδάκια, μια χαρά σε βρίσκω!!

    Όταν διάβαζα αυτό που γράφες με τις φιλίες λες και διάβαζα εμένα. Το χω βιώσει και δεν είναι ότι το καλύτερο.

    Πες με ξανθιά, αλλά το binary form που έχεις βάλει σαν τίτλο τί νόημα έχει;; (είμαι και παιδί της πληροφορικής) :)

    ReplyDelete
  3. "αφού δεν κάνω σεξ, θα κάνω check in"
    Κι αν έκανες σεξ στα ταξίδια? Δεν θα ήταν απίθανο?

    ReplyDelete
  4. όντως, οι φίλοι που μας κρίνουν συνεχώς ίσως τελικά να μην αξίζουν τόσο. γιατί είναι κάποιες φάσεις που θέλουμε πιο πολύ να μας καταλάβουν παρά να μας πουν τι κάναμε λάθος!

    τα καλύτερα έρχονται τουλιπάκι. πραγματικά το πιστεύω.

    :)

    ReplyDelete
  5. "Μήπως εκείνη την ώρα άνοιξαν οι ουρανοί και περάστηκε το μήνυμά μου;" Το πιστεύεις κι εσύ αυτό?! Είναι μια αντίληψη που οι φίλες μ πιστεύουν απόλυτα. Αυτά που λέμε τα ακούει το σύμπαν και μας τα στέλλει, γι αυτό μου απαγορεύουν να σκέφτομαι αρνητικά και να χρησιμοποιώ το δεν το μη κτλ. Ολόκληρη θεωρία γι αυτό.. Ναι. Τελικά οι ουρανοί έκαναν πράξη αυτό που ζήτησες.

    ReplyDelete
  6. like like!
    θάλασσα μετά το γραφείο είναι ότι καλύτερο!!!

    ReplyDelete
  7. τζαι πως ακριβώς είναι το προ-σχεσιακό στάδιο είπαμε?

    ReplyDelete
  8. Δραπέτης, ναι δεν ειναι τέλειο;

    ReplyDelete
  9. Κοπελλούα, αυτό με τις φιλίες είναι ένα θέμα που γενικά απασχολεί κόσμο διαπιστώνω και μπορεί να σου συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Αλλά στην πορεία, γνωρίζεις νέο κόσμο, κάνεις φιλίες νέες και προχωρας.

    Binary form είναι ένας τρόπος, στη μουσική, για να ενωθούν μεταξύ τους δύο επαναλαμβανόμενα κομμάτια. Εγώ μεταφορικά το λέω για να τονίσω την επανάληψη αλλά από την άλλη για να πω οτι τελικά όλα συνδέονται μεταξύ τους

    ReplyDelete
  10. Rain Tears, για να πω και κάτι άλλο. Είμαι σε φάση που δεν θέλω ξεπέτες.

    Από την άλλη μήπως παραείμαι φρόνιμη;

    ReplyDelete
  11. pax, ούτε είναι ανάγκη να ρίχνουν βλέμματα επικριτικά. Αυτά που δεν λένε είναι πολυ χειρότερα από αυτά που λένε. Τουλάχιστον εκεί έχεις την ευκαιρία να διαφωνήσεις και να πεις και συ κάτι.

    τα καλύτερα έρχονται λες; χμμ μακάρι.

    ReplyDelete
  12. homo, στην συγκεκριμένη περίπτωση το πιστεύω. Δεν γίνεται να λέω οτι θέλω ταξίδια και μια βδομάδα μετά να προκύπτουν δύο! Και να ακολουθούν ευκαιρίες για 2-3 ακόμα. Τόσα χρόνια δεν συνέβαινε.

    Γενικά όμως είναι θέμα ενέργειας. Αυτό που πραγματικά θες, μετατρέπεται σε μια απίστευτη ενέργεια, κάτι σαν μαγνήτης. Και σου φέρνει αυτά που θες.

    ReplyDelete
  13. Neerie, σύμφωνα με τη φίλη το προσχεσιακό στάδιο είναι αυτό που ξέρεις τι θες, που δεν σου λένε και πολλά τα έξω και που το να είσαι με έναν τύπο κλεισμένοι σπίτι και να κάνετε τα δικά σου είναι το τέλειο σενάριο για σένα.

    ReplyDelete
  14. Τουλιπάκι τέλειος στόχος! Να τον εφαρμόσεις!

    Χ

    ReplyDelete
  15. vre toulipa,

    oso se diabazw mou exei dimiourgithei i anagi na sou pw dyo logia.

    nomizw vre omorfo louloudi, to skeftesai poly. ola ta skeftesai poly. sigoura tha exei kanei (k tha kaneis) lathi, k sigoura exeis parei (k tha ksanapares) swstes apofaseis. ola mesa sto programma einai. h zwh einai ena xaos, k makari olou na kserame ti mas ginete k ti epithimoume ana pasa stigmi.

    simasia exei esy na kaneis pragmata pou se ekfrazoun, k kathe apofasi sou na einai synistameni twn dikwn sou epithimiwn (dyskolo pragma auto).

    twra an stin poreia diapistwseis oti den eprepe na eixes parei auto to project sti douleis px, h na min eixes synanastrafei me ekeinon ton filo/filh, i na min eixes pidiksei ton tade gomeno, e den xalase k o kosmos. skepsou oti tha htan poly xeirotera an den eixes kanei tipota apolytws.

    simasia exei na kaneis pragmata. zise loipon, k min pedeuesai me th poly analysh.

    filakia.

    ilias/gl

    ReplyDelete
  16. sorry, k mia paratirisi: otan lew pio panw na kaneis pragmata me aksona tis dikes sou epithimies, auto akougetai poly egwistiko. kai einai.

    stin pragmatikotita, oloi xriazomaste na symbibazomaste se kapoio bathmo. px emena mou pire poly kairo na mporw na symbibazomai me ti gomena mou, estw k se kathimerina pragmata. ithela ola na ginontai opws thelw k opws lew egw. eimai bossy! :)

    alla fysika auto de mporei na kratisei gia poly. apla auto pou enoousa parapanw, einai oti sto synolo, k enw symbibazesai me kapoia pragmata, na min kataligeis na bgaineis ektos eautou!

    eides, symoulew na apofeugeis thn poly analysh, kai analyw k egw. loipon stop. paw gia lunch. xx


    ilias/gl

    ReplyDelete
  17. daisy, θα το κάνω από ερχόμενη βδομάδα! και έχω βρει και παρέες για αυτό!

    ReplyDelete
  18. Ηλια μου, εχεις δικιο. Το παρασκεφτομαι το θέμα. Παλιά κουβέντα.
    Το ξέρω οτι ο συμβιβασμός είναι αναγκαίος τις περισσότερες φορές. Όπως δυσκολεύομαι να το αποδεκτών.

    ReplyDelete
  19. Χθες πήγα με την κολλητή μου στη συναυλία Πορτοκάλογλου-Ζιώγαλα-Φάμελλο. Ο πρώτος πάντοτε με συγκινούσε. Κι ακόμα...
    Κι εγώ και η κολλητή μου -κι εσύ νομίζω αυτό λες επί της ουσίας τελευταίως, γι' αυτό γράφω το συγκεκριμένο σχόλιο- λέγαμε πόσο πολύ μας εκφράζει σε αυτή τη φάση η "Στροφή":
    Κι όπως πάλι ανοίγει η παλιά πληγή
    ο θυμός σε πνίγει για τα χρόνια που έχουν πια χαθεί.
    Κι όπως πάλι τρέχεις πάνω στη στροφή
    ξέρω δεν προσέχεις πόσα έχουν για πάντα κερδηθεί.

    Η κολλήτη μου, που είναι πολύ καλή σε αυτά, τόνισε τον τελευταίο και τον πιο ουσιαστικό στίχο. Και είναι ακριβώς αυτό το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε: ενώπιον του αγνώστου, το οποίο δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο συναρπαστικό είναι μέχρι να το... γνωρίσουμε.

    ReplyDelete