Fan-tastic!

Ο περισσότερος κόσμος που ξέρω είναι διακοπές. Εγώ και κάτι λίγοι ζούμε εδώ και μέρες το δράμα της Καταρ-Λευκωσίας.

Ψες πήγαμε με ένα φίλο να τσιμπήσουμε κάτι, αργά κατά τις 1030. Βγαίνω από σπίτι όπου ήμουν κλεισμένη στο A/C και με το που ανοίγω την εξώπορτα της πολυκατοικίας, μπαίνω σε ένα κλίμα...ένιωθα ότι ήμουν στο σύστημα απόψυξης του microwave. Θερμοκρασία 15αυγουστο στη μέση της Πλατείας Ελευθερίας στις 2 το μεσημέρι. Oh My God! Τί ήταν αυτό;

Ευτυχώς δεν έβαλα make up - θα εξατμιζόταν όλο. Μπήκα στο αυτοκίνητο, μισολιπόθυμη. Παρκάραμε έξω από το εστιατόριο, μαζέψαμε δυνάμεις, ανοίξαμε τις πόρτες του αυτοκινήτου και τρέξαμε ως την είσοδο. Ο άλλος ο τυχερός, φόραγε βερμούδα. Εγώ ένα λινό μαύρο παντελόνι το οποίο κόλλησε πάνω μου.

Μπήκαμε μέσα, τίγκα το εστιατόριο και φυσικά στην αυλή κανείς. Λέω όνομα για την κράτηση, με κοιτάζει η γκαρσόνα - καθώς κράταγε ένα τιραμισού στο ένα χέρι-. "Δεν υπάρχει χώρος, μήπως θέλετε να καθίσετε έξω;". Πρέπει να την αγριοκοίταξα έντονα γιατί την τελευταία λέξη, μόλις που την ψέλλισε. "Δεν υπάρχει περίπτωση, εκτός και αν θέλετε να στέκεστε από πάνω μου να μου κάνετε αέρα με μια τεράστια βεντάλια". Να μην στα πολυλογώ, ο διευθυντής σκίστηκε και μας έστησε ένα τραπέζι στη μέση του εστιατορίου. Και μας κέρασε και το επιδόρπιο. Μπας και κατέβει η θερμοκρασία μας.

Πήγα σπίτι, κλείστηκα στο a/c και εκείνο το λεπτό, καταράστηκα την ώρα και τη στιγμή που δεν πήγα να γίνω καθηγήτρια ή δασκάλα. Θα είχα άδεια τρεις μήνες το χρόνο και αυτή τη στιγμή θα ήμουν κάπου εξαφανισμένη σε μια παραλία.

Τι να κάνεις τον καύσωνα αν είσαι στην πόλη και δεν σου δημιουργεί έστω κάποιες εικόνες και εμπειρίες. Για παράδειγμα:

Να ξαπλώνεις σε ωραία λευκά σεντόνια που να μοσχοβολούν, να πίνεις παγωμένο νερό με λεμόνι και να διαβάζεις Ξανθούλη ( πχ τη Εποχή των Καφέδων). Πάνω να γυρίζει ο ανεμιστήρας και να ακους ένα ρυθμικό "ζζζ...ζζζ....".

Να κάνεις σεξ. Δεν είναι σούπερ σέξι ένα κορμί που είναι λίγο ιδρωμένο και γυαλίζει; (Με αποσμητικό). Και τα κορμιά να ενώνονται και να γλιστρά το ένα πάνω στο άλλο. Μμμ...

Να είσαι σε πισίνα, στον τελευταίο όροφο ξενοδοχείου στην πόλη. Να σε σερβίρουν cosmos και φρέσκα φρούτα και να ακούς pink martini από τα ηχεία.

Αλλά επειδή τα πιο πάνω σενάρια, δεν υπάρχει περίπτωση να τα κάνω στην κατάσταση που είμαι, βαριέμαι τον καύσωνα. Ούτε έξω δεν θέλω να κυκλοφορώ ( οκ δεν έχω πια το χρόνο να το κάνω- βλ. προηγούμενα ποστ).

Με κούρασε ο καύσωνας. Για να πω και την αλήθεια με κούρασε το φετινό καλοκαίρι.Όλο γκρινιάζω, με έχουν πιάσει τα υπαρξιακά μου, δουλεύω και γενικά είμαι down και στον κόσμο μου.

Τώρα να δούμε πως θα είναι στην Αθήνα. Είμαι λίγο κάπως για να πω την αλήθεια. Δεν είναι ένα συγκεκριμένο προαίσθημα, δεν είναι ότι δεν έχω πεθυμήσει τους φίλους μου. Απλά είναι κάτι...σαν να μην ανυπομονώ. Λες να γίνει κάτι κακό; Ή πάλι θα "πάρω το μάθημα μου με τα παθήματα μου;". Φτάνει!

Υ.Γ1 Γενικά είμαι σε φάση αναθεώρησης. Τρώω "χαστούκια" συνειδητοποίησης καθώς συνομιλώ με κόσμο στη δουλειά και με φίλους. Σαν να μου λέει το σύμπαν, "ωρίμασε και άλλαξε το παιχνίδι". Μου δένει το στομάχι κόμπο. Έχω φτάσει στον πάτο; Ήρθε η ώρα για πάνω;

Υ.Γ2 Πολύ γελοίο να μου χρεώνουν φάση/φλερτ με κάποιο απλά επειδή είναι στρέητ, ωραίος και στην παρέα μου. ΔΗΛΩΣΗ: ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΠΙΟ SINGLE ΑΤΟΜΟ ΣΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ.

Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που ήθελα κάποιο.

Άσε που δεν θα ξανακάνω και σεξ.

Θα πεθάνω παρθένα.