Tulip out in the wild

Τον τελευταίο καιρό έχω βρεθεί αντιμέτωπη με ένα είδος Κύπριων, το οποίο επιμελώς απέφευγα τα τελευταία 32 χρόνια: Τα κοπέλια.

Κοπέλι: Ενικός Αριθμός. Άρρεν Κύπριος, από πόλη ή χωριό, στα 18-30, φανατικός του ποδοσφαίρου ('μάππα') και λάτρης της Σάσας Μπάστα και του dvd της Τζούλια. Όταν μιλά ρίχνει κυπριακές λέξεις πολυσύλλαβες, είναι λάτρης της σούβλας, της φουκούς, της πιλόττας και των Sfinakia. Νομίζει ότι είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μια Κύπρια. Τις οποίες όμως δεν τις πάει γιατί τις θεωρεί "αππωμένες" και ότι κάνουν χάλια σεξ. Είναι είρωνας αλλά πίσω από την επίθεση που κάνει σε όποιο δεν πάει την ομάδα του κρύβεται ενδεχομένως μια ανασφάλεια, αποτέλεσμα του κοινωνικού ευνουχισμού ( από τη μαμά του ) που έχει υποστεί από τη μέρα που έχει γεννηθεί.

Εγώ αυτό το είδος δεν το πάω και δεν με πάει. Δεν καταλαβαίνω το χιούμορ τους και δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν είμαι ξέκωλο ξανθιά που θα γελάει με τις σάχλες τους. Είναι μια αμοιβαία αντιπάθεια που διαιωνίζεται.

Έτυχε όμως να βρεθούν στο δρόμο μου. Και δεν μπορούσα να το αποφύγω.

Δεν άλλαξε η γνώμη μου. Αν μου άρεσε αυτό το είδος, το πιο πιθανόν αυτή τη στιγμή να ήμουν παντρεμένη με παιδιά. Αλλά όπως βλέπεις, δεν.

Το τι γνώμη έχουν για τις γυναίκες είναι απίστευτο ως τραγικό.

Τους εκνευρίζουν οι Κύπριες, δηλώνουν "καλά σας κάνουμε που πάμε με Ρωσίδες", μας βάζουν όλες στο ίδιο καζάνι "εσείς οι Κυπραίες" και μου δήλωσαν με πολλά νεύρα ότι είμαι ξενέρωτη, ότι είμαι μόνο θεωρία και ότι είμαι σαν "όλες τις άλλες". Χωρίς να με ξέρουν.

Το ότι μπορεί να απαντήσεις ετοιμόλογα με ατάκα, τους φοβίζει και το φόβο τον μετατρέπουν σε απίστευτη επίθεση πίσω. Με λίγα λόγια υποψιάζομαι πως χέζονται μην υποστούν με μας τον ευνουχισμό της μάνας τους.

Είναι φοβισμένοι πολύ. Νιώθουν ότι οι Κύπριες στα μπαρ τους "περιπαίζουν", ότι είναι ψηλομύτες και άρα τους βάζουν εμπόδια στο να παίξει παιχνίδι.

Προσπάθησα να είμαι με το μέρος τους, αλλά 1-2 ήταν οκ τελικά και σταμάτησαν να μου κάνουν επίθεση. Οι υπόλοιποι ή με αγνοούσαν ( σόρι δεν φοράω λεοπάρ) ή ήταν έτοιμοι να με λιντσάρουν.

Υ.Γ1 Έτσι και έρθει κάποιος το διαβάσει αυτό, θικτεί και με βρίσει, πραγματικά δεν με ενδιαφέρει. Μετά από τα "κοπέλια" είναι όλα ένα joyride.

Υ.Γ2 Δεν είμαι υπέρ των Κυπρίων γυναικών, δεν βρίζω τους Κύπριους άνδρες, δεν γενικεύω. Αλλά αποδέχομαι το ότι δεν θα γίνουμε ποτέ Βερολίνο ή Λονδίνο. Ζούμε σε μια μικρή κοινωνία.

Υ.Γ3 Η Λευκωσία είναι μια κούκλα το καλοκαίρι, ιδιαίτερα τα βράδια στην παλιά πόλη.