Τις τελευταίες μέρες είμαι κάπως. Θα μου πεις τώρα "και πότε δεν είσαι κάπως τουλίπα που μας έχεις πρήξει με τα υπαρξιακά σου;".
Σωστό. Επίσης έχω πλήρη συνείδηση ότι υπάρχει κόσμος με σοβαρά προβλήματα, που είναι μόνος του στον κόσμο, χωρίς φίλους, χωρίς στον ήλιο μοίρα κλπ. Και ότι εγώ όσο και να γκρινιάζω επί της ουσίας έχω κάλλο στον εγκέφαλο. Ο οποίος γίνεται πιο έντονος όταν είμαι single.
Όμως έμαθα το εξής. Δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να είναι καλά και επίσης όλοι ζούμε περίπου την ίδια ζωή. Μια ευθεία με λίγα πάνω και λίγα κάτω. Ασχέτως αν η ευθεία είναι εκνευριστικά βαρετή. Την ανέχεσαι. Γιατί δεν έχεις επιλογές. Γιατί αν προσπαθείς να είσαι όλο πάνω, απλά θα χάσεις τον εαυτό σου. Ή αν είσαι όλο κάτω και σου φταίνε όλα, είναι σαν να κλωτσάς την ίδια σου τη ζωή.
Μεγάλη παγίδα, να νομίζεις πως όλοι οι άλλοι κάνουν τέλεια ζωή εκτός από εσένα. Το έχω περάσει, μην νομίζεις. Για χρόνια, μήνες, πίστευα πως εγώ κάνω κάτι λάθος και πως δεν ζω σωστά.
Μπούρδες. Δεν υπάρχει συνταγή. Δύσκολο να το εμπεδώσεις, αλλά έτσι είναι.
Θες να κλειστείς στο σπίτι σου να βλέπεις ταινίες όλη μέρα για ένα μήνα; Κάντο.
Θες να βγαίνεις συνέχεια, να γνωρίζεις κόσμο και να μην μένεις σπίτι; Επίσης μπορείς να το κάνεις.
Θες να κάνεις σεξ κάθε μέρα και με άλλο; Νιώσε ελεύθερα.
Θες να μην ξανακάνεις σεξ ώσπου να ερωτευτείς; Κάντο και άσε τους άλλους να λένε.
Ναι, υπάρχει ο φόβος ότι μπορεί αυτή η φάση στην οποία βρίσκεσαι, να σε "εξαφανίσει". Να καταλήξεις μόνος ή να κάνεις κάτι που δεν θες.
Αλλά ρισκάρεις. Και αποδέχεσαι αυτό το συναίσθημα που είναι σαν να βουτάς από ψηλά στη θάλασσα, μη ξέροντας τι υπάρχει κάτω. Υπάρχει περίπτωση να μην νιώσεις τέλεια μετά όταν θα έχεις ήδη πηδήξει μέσα στη θάλασσα; Που τόλμησες να το κάνεις;
Άρα το ηθικό δίδαγμα: You lead your life regardless.
Τί λες;
Υ.Γ1 Νομίζω έπαθα ηλίαση για αυτό και οι φιλοσοφίες.
Υ.Γ2 Είναι πολύ μεγάλη μαγκιά να σχεδιάζεις εσύ τη ζωή σου και να μην κολλάς σε συνταγές.
Υ.Γ3 Μιλάω με την κολλητή μου, την Παρασκευή το βράδυ όταν με έπαιρνε σπίτι "Δεν χωράω πουθενά, τίποτα δεν μου κάνει", της λέω. Απάντησε " Το ξέρω. Προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι". Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Αλήθεια.
Μ'έκανες να νιώσω κάπως καλύτερα, ευχαριστώ :)
ReplyDeleteΜου αρέσει πολύ η φράση πάνω πάνω στο blog σου: τα μάτια αλλάζουν βλέμμα δεν αλλάζουν όμως χρώμα
Liar μου, χαίρομαι. Έτσι να τα λέμε για να ξέρουμε πως πάνω κάτω όλοι περνούμε από παρόμοιες φάσεις.
ReplyDeleteΗ φράση που βλέπεις στο header, είναι φωτό από έναν τοίχο στα Εξάρχεια.
Το header είναι μια εμπνευσμένη σύνθεση από φωτό που έβγαλα κάτι καλοκαίρι και την οποία έφτιαξε αριστοτεχνικά ο αγαπημένος μου unshaved bastard
"Κάντο και άσε τους άλλους να λένε".
ReplyDeleteΑκριβώς. Ώρες ώρες ξιχάνω το τούτο. Γάμα τους άλλους.
Καλή βδομάδα.
Just do it!
ReplyDelete(πολυφορεμένο, αλλά σοφό!)
exactly. YOU are the author of your own chapter. Μπορώ να το αναπτύσσω για ώρες...
ReplyDeleteχαχαχ, μα διαβάζεις τον adrian mole?! εν θυμούμαι σε ποιο έμεινα αλλά θυμούμαι πώς εσκέφτηκα ότι αν το διάβαζα όταν είχε πρωτογραφτεί θα με ενθουσίαζε. Αλλά είχα φτάσει να διαβάσω bridget jones πρώτα έτσι είχα πιο ψηλά τον πήχη :)
ReplyDeleteΔρακουλινα, ακριβώς αυτό! Καλή σου βδομάδα!
ReplyDeleteAn-lu, τα κλισε ειναι οι μεγαλύτερες ατάκες γοργονίτσα μου :)
ReplyDeleteSike, μ αρεσε αυτο με το κεφαλαιο.
ReplyDeleteO Adrian Mole..μεγάλη αγάπη, διάβασα το The Cappuccino Years την ίδια χρονια πο διαβασα την Μπριτζετ. Είναι δύο διαφορετικά πραματα. Αυτός είανι τόσο σπαστικός ( όχι πως η Μπρίτζετ δεν είναι δηλαδη)
Νομίζω η φράση που είδες στα Εξάρχεια είναι από το τραγούδι των τίτλων της σειράς Λόγω Τιμής (μέσα του 90) του Γεράσιμου Ανδρεάτου. Ωραίο τραγούδι.
ReplyDeleteΕγώ είμαι μαζί σου, αλλά κάποτε όλο αυτό είναι απίστευτα βαρετό...
ReplyDeleteσυμφωνώ: δε χωρώ πουθενά αλλά όσο περνούν τα χρόνια συνειδητοποιώ ότι μάλλον αυτό μ'αρέσει τελικά...
ReplyDeleteόσο για τη συμβουλή σου να κάνουμε αυτό που θέλουμε είναι όπως οι περισσότερες σου σοφή...
όμως ποιος έχει ώρα να κάνει όλα όσα θέλει; ίσως κανένας ζάμπλουτος κληρόνομος. the rest of us have to work you know ;)
αλλιώς πολύ θα'θελα να κάθομαι όλο το χρόνο μπροστά στο κύμα να διαβάζω αγαπημένο βιβλίο και να κάνω διαλείμματα για να βουτήξω.
διαφωνώ με το ότι η ζωή είναι ευθεία με λίγα πάνω και λίγα κάτω. άμα το αποδεχτείς, ναι έτσι είναι. το θέμα είναι άμα δε σου αρέσει να το αλλάξεις. να παλέψεις να το αλλάξεις.
ReplyDeleteνα ζήσεις έντονα.
έντονα δεν εννοώ απαραίτητα να κάνεις bungee jumping ή να διασχίσεις ένα φαράγγι. έντονο είναι το να λες σ' αγαπώ στους ανθρώπους που αγαπάς και να τους παίρνεις μια σφιχτή αγκαλιά. να ψάχνεις στιγμές να τις φτιάξεις. να κάνεις κάποια πράγματα μες τη μέρα που σε ευχαριστούν. να πας μια εκδρομή το Σ/Κ ή να χαλαρώσεις σε ένα spa.
δεν ξέρω τι έχεις περάσει στη ζωή σου που να σε κάνει να είσαι τόσο down τον τελευταίο καιρό, αλλά πίστεψε με τίποτα στη ζωή δεν αξίζει τόσο ώστε να μιζεριάζεις γι' αυτό. μόνο για το θάνατο μπορείς να λυπηθείς αρκετά, και σου εύχομαι να μένεις μακριά από τέτοιες λύπες! όλα τα άλλα είναι βλακείες! (προσωπική άποψη)
γι' αυτό άσε τις μιζέριες, φόρα τα πιο όμορφα σου ρούχα και πήγαινε τον εαυτό σου μια εκδρομή, μόνο οι δυο σας, για να χαλαρώσει. το χρειάζεται!
τα φιλιά μου
P.S1. Mallon mazi pa8ame tin iliasi :P
ReplyDeleteSo strange to realise that some feelings are universal...
Christina, α μπραβο το θυμαμαι αυτό το τραγούδι!
ReplyDeleteAurora, ποιο ειναι απίστευτα βαρετό;
ReplyDeletedaisycrazy, το να κανεις αυτο που θες δεν εχει να κανει με το να εκπληρωνεις επιθυμιες τρελλες. μιλω για τα απλα καθημερινά γιατί είναι εκείνα που μετρούν περισσότερο στο να είσαι ευτυχισμένη στην καθημερινότητα σου.
ReplyDeleteαποδεχομαστε τα δεδομενα μας πχ δουλευουμε, δεν εχουμε τρελλα λεφτά, αλλά από εκεί και πέρα μαθαίνουμε να ζούμε ΚΑΛΑ και ουσιαστικά.
pax, όταν πλέον δουλεύεις, πολλές ώρες για να πληρώσεις ένα δάνειο, ένα λογαριασμό τηλεφώνο, βενζίνες κλπ διαπιστώνεις πως θελοντας και μη, έχεις μια βαρετή καθημερινότητα.
ReplyDeleteμετα απο ενα 12ωρο δουλειάς, ο καναπές είναι το πιο wild πραγμα που θα κανεις.
sad but true.
και δεν ειναι θεμα να εχω περασει ΕΓΩ κάτι στη ζωή μου, το κανεις να ακουγεται τοσο τραγικό.
ειναι το οτι ΒΑΡΙΕΜΑΙ πολύ, ξέρω τι φταίει και καμιά φορά με πειράζει που δεν αλλάζει τόσο εύκολα ή που εκείνο που θέλω δεν μπορώ να το έχω.
marl3n, δεν είναι καθησυχαστικό όμως;
ReplyDeleteΧαχα, πήγα να σου απαντήσω, αλλά με γλίτωσες από πολλά χτυπήματα πλήκτρων. Αυτό ακριβώς:
ReplyDelete"όταν πλέον δουλεύεις, πολλές ώρες για να πληρώσεις ένα δάνειο, ένα λογαριασμό τηλεφώνο, βενζίνες κλπ διαπιστώνεις πως θελοντας και μη, έχεις μια βαρετή καθημερινότητα.
μετα απο ενα 12ωρο δουλειάς, ο καναπές είναι το πιο wild πραγμα που θα κανεις.
sad but true.
και δεν ειναι θεμα να εχω περασει ΕΓΩ κάτι στη ζωή μου, το κανεις να ακουγεται τοσο τραγικό.
ειναι το οτι ΒΑΡΙΕΜΑΙ πολύ, ξέρω τι φταίει και καμιά φορά με πειράζει που δεν αλλάζει τόσο εύκολα ή που εκείνο που θέλω δεν μπορώ να το έχω."
Επίσης, ακόμα κι αν έχουμε περάσει πολλά -ναι, εκτιμούμε περισσότερο τη ζωή- κάποτε μας παίρνει όλους η ρουτίνα από κάτω.
Επιπρόσθετα, τι είναι βαρετό; Το single life δεν είναι πάντα ένα πάρτι. Άλλοτε σημαίνει και μοναξιά, που είναι αφόρητα βαρετή.
ακριβώς αυτο aurora.
ReplyDeleteεμεινα δευτερα σπιτι στον καναπε και αργότερα στη βεράντα, που είχα καιρό να το κάνω και το εκτίμησα αφάνταστα.
δεν ειναι pathetic, είναι "περνώ ώρα με τον εαυτό μου".
το single life έχει τα καλά και τα κακά του. και είναι όπως το λες
(καλή ιδέα για το επόμενο Post)
έχεις απόλυτο δίκιο, με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο!
ReplyDeleteκ μετά από όλα αυτά το επόμενο στάδιο είναι κανείς να σταματήσει να σκέφτεται για την ζωή του κ να την "αξιολογεί" κ απλά να την ζει!
xxxx
προβατακι :)
ReplyDeleteνα σταματήσουμε να σκεφτόμαστε και να αξιολογούμε και απλά να ζούμε
μα γιατί ακούγεται τόσο εύκολο αλλά σπάνια το εφαρμόζουμε;
( ποιος ειναι ο δεύτερος;)
καταλαβαίνω πώς είναι να δουλεύεις πολλές ώρες και να έχεις να πληρώνεις δόσεις στην τράπεζα γιατί το ζω κι εγώ.
ReplyDeleteνομίζω δεν έκανα σαφή τη σκέψη μου, δεν εννοούσα ότι θα πάρεις τα βουνά, αλλά να μπορείς και τα απλά και τα καθημερινά να τα βιώνεις ως όμορφα. όπως το βράδυ που πέρασες στον καναπέ και στη βεράντα!
απλά είχα σκεφτεί ότι πρέπει να έχεις περάσει πολλά γιατί με τα posts σου των τελευταίων μηνών έδινες την εικόνα (σε μένα τουλάχιστον, δεν ισχυρίζομαι ότι είναι γενικό) ότι είσαι πολύ δυστυχισμένη. χαίρομαι που έκανα λάθος!
φιλιά
pax, ήμουν και γω λίγο απότομη σόρι.
ReplyDeleteΑπλά ξέρεις, δεν μπορείς κάθε νύκτα να την κάνεις τέλεια ή να τη βιώνεις όμορφα, ούτε την κάθε μέρα να τη θεωρείς δώρο. Θεωρητικά έτσι πρέπει να νιώθουμε, αλλά δεν ξέρω κανένα που να το εφαρμόζει (και να μην κάνει drugs).
δεν πέρασα πολλά...απλά ώρες ώρες με πιάνουν νεύρα που δεν κάνω όνειρα.