Thursday, May 09, 2013

Οι αριθμοί

Εσύ που δεν έχεις πατήσει τα 30, να το ξέρεις είσαι τυχερός.

Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς τώρα, όμως έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου.
Μπορείς να φύγεις από την Κύπρο ή την Ελλάδα και να κτίσεις μια νέα ζωή αλλού. Δεν θα έχεις επιπτώσεις. Το πολύ πολύ να αφήσεις πίσω κολλητούς και γονείς. Δεν πειράζει, θα τους ξαναδείς.
Δεν έχεις καριέρα, κοινωνικές ασφαλίσεις, δάνεια και άλλες υποχρεώσεις να σε κρατάνε πίσω.

Δεν φοβάσαι να ρισκάρεις. Το ξέρεις, ότι όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερο δειλιάζεις να ρισκάρεις;
Είναι αλήθεια. Η καθημερινότητα σε μουχλιάζει, να το θυμάσαι αυτό.
Όταν είσαι κάτω των 30, είσαι πιο "ανάλαφρος". Οι σκοτούρες που νομίζεις ότι έχεις ( γκομενικά, το μέλλον) είναι πολύ πιο ασήμαντες απ΄ ότι νομίζεις.


Εσύ που έχεις πατήσει τα 30 πώς αισθάνεσαι;
Στα 30 σου λένε πως έχεις μεγαλώσεις, μα να το ξέρεις , είναι μια ηλικία γλυκιά. Είναι η ηλικία που αρχίζεις να ξέρεις τι θες και μπορείς να το κάνεις. Διαμορφώνεις ένα χαρακτήρα. Δεν έχεις την αβεβαιότητα των 20s. Είσαι πιο συγκεντρωμένος. Ξεσκαρτάρεις κόσμο που δεν σου κάνει, αρχίζεις να μαθαίνεις να επιλέγεις καλύτερα. Στον έρωτα, επιζητείς πιο υγιή πράγματα - αρχίζεις να βαριέσαι, να τρως τα μούτρα σου. Ζεις πια στο δικό σου σπίτι, σιγά σιγά απογαλακτίζεσαι από την οικογένεια σου ( και όχι, ποτέ δεν ξεφεύγεις εντελώς - εκτός και αν κάνεις δική σου οικογένεια)

Στα 35 τώρα...
Αν δεν έχεις κάνει οικογένεια ακόμα ή δεν υπάρχει ούτε το "ακόμα" γιατί δεν ξέρεις αν το θέλεις καν, αλλάζουν πολλά. Παθαίνεις ένα σοκ. Διερωτάσαι που είσαι, ποιος είσαι, που πας και αν καν πας κάπου.
Τα 35 λένε πως είσαι ακόμα "μικρός". Δεν είναι αλήθεια. Ειδικά στις κοινωνίες μας, όταν είσαι single, απλά είσαι το "μαύρο πρόβατο" που "αρνείται να αναλάβει ευθύνες". Δεν ζεις στο Μανχάταν ή στο Λονδίνο για να πεις ότι αφιερώνεσαι σε καριέρα, σε ταξίδια, στις εμπειρίες της ζωής. 
Τα πράγματα απλά δυσκολεύουν. Δεν έχεις υπομονή.
Οι φίλοι σου είναι στην κοσμάρα τους, γίνονται πιο δύσκολοι, πιο παράξενοι. Το ίδιο και εσύ.
Βαριέσαι τα ίδια και τα ίδια. Η δουλειά σου μάλλον, δεν σε γεμίζει. Ακους τη λέξη "καριέρα" και θες να γελάσεις και μετά να κλάψεις. 
Είσαι κυνικός στον έρωτα. Δεν αφήνεσαι. Νομίζεις ότι δεν σε παίρνει να αφεθείς. Δεν διανοείσαι ότι θα φας τα μούτρα σου. 
Μένεις περισσότερες ώρες μόνος. Σκέφτεσαι πως αυτό σημαίνει, ωριμότητα και ότι μεγαλώνεις.
Τα μικρά μικρά της ζωής δεν μπορείς να τα εντοπίσεις πια.

Κάπως έτσι κυλάνε οι αριθμοί.

45 comments:

  1. ...και αυτό είναι μόνο. Αριθμοί και τίποτε άλλο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Λες;
      Δεν μεγαλώνουμε;

      Δεν παραμένει το γεγονός ότι εσύ έχεις παντρευτείς ( συγχαρητήρια κιόλας) και εγώ όχι και δεν ξέρω και κανένα άλλο 35αρη single; Δεν κινούμαστε με αριθμούς;

      Delete
    2. Well...
      Παντρεύτηκα λίγο πριν τα 30 μου κατά τύχη θα έλεγα,ήταν τυχαίο και τυχερό.Θα μπορούσε να μου συμβεί και πιο πριν και πιο μετά. Δεν λέω ότι η ηλικία δεν παίζει κάποιο ρόλο,ειδικά για τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν παιδιά, απλώς δεν υπάρχει νόημα να αγχωνόμαστε όταν περνούν τα χρόνια διότι πολύ απλά δεν μπορούμε να τα σταματήσουμε.
      Όμως καταλαβαίνω τι λες και ειδικά για την Κύπρο ισχύει αν και οι περισσότερες φίλες μου είναι singles κι εγώ σε ηλικία είμαι η μικρότερη τους!
      Ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια! :)

      Delete
    3. Εγω σε λίγες μέρες γινομαι 31 και επαναπατρίστηκα πριν 5 μήνες και ειμαι και φρι εντ σινγκολ αρα τι να πρωτοσχολιάσω! Νομιζω ισχύουν οσα λέτε και οι 2. Εξαρταται απολύτως απο τον καθένα μας.

      Delete
    4. Να σας εξηγησω. Ειμαι 35 στα 36, δεν εχω παντρευτει, δεν εχω βρει τον πρίγκηπα. Η μάνα μου με βλέπει και εκνευρίζεται. Οι single φίλοι μου είτε είναι γκέι ή χμ νομίζω έχω 1-2 φίλες single. Ακού τα τελευταία χρόνια, να μιλάνε για πάνες, μωρά, εγκυμοσύνες. Έχω να πάω σε 3 γάμους. Όλες κάτω από 30.
      Ειναι δύσκολο να είσαι η εξαίρεση στην Κύπρο.

      Delete
    5. Σολλεπτόν! Εγώ που σε 2 μέρες κλείνω τα 36, δικαιούμαι ακόμα να λέω πως είμαι 35 στα 36 έννεν; :Ρ

      Delete
    6. |Ε και γω σε κάτι μήνες. Ναι δικαιούσαι να το λες αυτό. ΒΝασικά είσαι 35 ακόμα!

      Delete
  2. συμφωνώ με τις διαπιστώσεις...με μαθηματική ακρίβεια ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εσύ σε ποια φάση είσαι;

      Delete
  3. κι όταν πατήσεις τα 45 δεν σε απασχολούν πολλά από τα πιο πάνω.. έχεις επιτέλους αποδεχτεί τις ιδιοτροπίες των φίλων, της οικογένειας και του εαυτού σου! ..και το αν μένεις για ώρες μόνος δεν σημαίνει πια ωριμότητα γιατί οκ, ωρίμασες εδώ και καιρό! δεν βαριέσαι και τόσο, γιατί ξέρεις καλύτερα τι θες κι αν δεν άρχισες να κάνεις αυτά που θες, σε πιάνει και μια κρίση ότι πρέπει να προλάβεις τώρα που μπορείς!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μου ακούγονται θετικά όλα αυτά!

      Delete
    2. είναι :) το πιο δύσκολο είναι το 29-30 :)

      Delete
    3. Ειχα φρικαρει τοτε, αλλά μου είχε πει ένας που ήμουν καψουρεμένη μαζί του και αυτός μου ριχνε καμιά 15αριά χρόνια. "στα 30 ξέρεις τι θέλεις και το κάνεις" και είχε δίκιο.

      Delete
  4. κι εγώ single είμαι αλλά οκ είμαι και αδερφή οπότε λογικό είναι χαχα. Έλα μην σε ρίχνει από κάτω η ηλικία. Σίγουρα είναι ποιο δύσκολα κάποια πράγματα αλλά αν υπάρχει θέληση όλα γίνονται.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Η αλήθεια είναι ότι είναι πιο πολύ θέμα του πως το βλέπεις εσύ.
      Και αν το βλέπεις θετικά, από τα 40 αρνητικά που βρίσκεις μπορεις να γυρίσεις προς το συμφέρον σου τα 30. ε ε ; ( είδες φλασιά θετικότητας;)

      Delete
  5. H Κύπρος είναι family oriented τόπος οπότε συμφωνώ απολύτως με όσα λες. Από την άλλη σημασία έχει τι θέλεις εσύ και όχι οι άλλοι και αν κάνεις κάτι για αυτό ή αφήνεις χώρο στη ζωή σου για να έρθει.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είναι ανάγκη να αφήνεις χώρο ή να περιμένεις να ρθει;
      Δεν είναι απλά καλά να περνάς καλά χωρίς να ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις κάτι;

      Η Κύπρος ήταν family oriented. Τωρά που δεν θα χουμε να φάμε, να δούμε αν θα καταφέρουν πολλοί να κάνουν οικογένεια.

      Delete
    2. Καυστικό το τελευταίο σχόλιο :):). Κοίταξε γενικά μιλώντας νομίζω ότι πρώτα από όλα απλά πρέπει να περνάς καλά με την πάρτη σου και δεύτερο να κηνυγάς αυτά που θέλεις. Όσον αφορά στις σχέσεις γκομενικές και φιλικές αυτές απλά συμβαίνουν, εάν έχουμε χώρο για αυτές.

      Delete
    3. Το σκεφτόμουν και εγώ τούτο με τα λεφτά και το "πού πας ρε Καραμήτρο χωρίς λεφτά να κάνεις οικογένεια". Και όμως την Τρίτη παντρεύτηκαν δύο γνωστοί μου, ο άντρας δουλεύει σε χαμηλά αμειβόμενη δουλειά, η γυναίκα κάνει δύο part time δουλειές. Νομίζω όμως ότι θα τα καταφέρουν γιατί το θέλουν πολύ.

      Other than that, συμφωνώ με το "family oriented" της Κύπρου. Είναι σωστές οι παρατηρήσεις και οι προβληματισμοί σου σε αυτό το post. Δεν έχω κάποια καλή απάντηση. Νομίζω τις απαντήσεις μας τις παίρνουμε όλοι σε μια πιο μεγάλη ηλικία, όταν θα δούμε τελικά πώς κύλησε η ζωή μας.

      Delete
    4. Το ιδανικό είναι να μην υπήρχαν τα "Πρεπει". τυπου " πατάς τα 30 πρέπει να παντρευτεις"
      "πρέπει να σοβαρευτείς στα 35" ακόμα και "πρέπει να κάνεις βλακείες στα 25".
      ειναι τα στερεοτυπα μιας μικρής κολλημένης κοινωνίας.

      Delete
  6. Για κόντεψε κατά τα 40 (πατημένα) να δεις :) Αριθμοί-check, μαύρα πρόβατα-check, single-check, κυνισμός στον έρωτα-check, δεν αφήνεσαι-check... -check :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. ωωωωω :(((((((((((((((((((
      δεν θα το αντεξω...

      Delete
    2. Ara :) kane oti trava I psixoula sou :) kai den tha xreastei na «antekseis» tipota :)

      Delete
    3. Λες ε; Και κάποια μέρα μπορεί να είναι όλα οκ; :)

      Delete
    4. Leo Leo!! So Vourrrrrr!

      Delete
  7. Δεν θα σου πω ότι δεν είναι σωστές οι παρατηρήσεις σου. Όλοι Κύπρο ζούμε και τα ακούμε και τα βλέπουμε καθημερινά. Απο την άλλη γιατί να αφήνουμε εμείς οι ίδιοι τους αριθμούς να μας καθορίζουν; Κάποιοι παντρεύονται σε κάποιο χρονικό περιθώριο, κάποιοι αργότερα, κάποιοι ποτέ. Το θέμα είναι πως εμείς αφήνουμε τους άλλους να μας βλέπουν. Αν εγώ δεν έχω αποδεχθεί την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι τώρα, αυτό κάνει τους γύρω μου να το αντιλαμβάνονται οπόταν τους δίνω και την ευκαιρία να αρχίζουν τα μουρμουρητά, "μα πότε θα παντρευτείς, πότε θα κάμεις μωρό" κλπ. Αν με την πρώτη ερώτηση απαντήσεις με σιγουριά που πείθει "εγώ μια χαρά είμαι και απολαμβάνω τη ζωή μου" τους αποστομώνεις και να δεις που σιγά σιγά θα σταματήσουν να ρωτούν. Κατανοώ βέβαια ότι όλη αυτή η θεώρηση/σοφία (χα χα) αποκτάται με τον χρόνο και τις εμπειρίες. Όμως the sooner you realize (and practice it) the better for you/me/us.

    btw είμαι 50+1 (το 1 προστέθηκε χθες actually!!!) σε σχέση και με τους γύρω μου να έχουν αποδεχθεί (θέλοντας και μη) την όλη κατάσταση.

    Keep walking/flying/dreaming/living
    :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χρονια πολλαααααααα!!!! Να μας ζήσεις και να είσαι πάντα κλά!

      Συμφωνω με το όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιείς τόσο καλύτερα για σένα.

      Keep Dreaming :)

      Delete
  8. Πολλά όμορφο κείμενο κι αληθινές διαπιστώσεις!

    Εν καλό να συνειδητοποιεί κανείς ότι η ωριμότητα έρχεται με τις αλλαγές της!

    Και δεν είναι μόνο "τα κυπριακά δεδομένα".

    Είναι ότι πχ εγώ που είμαι 42 ( ναι και μωρεύκουμαι ακόμα :-P ) τόοοοοοοοοσα χρόνια έχω "Χτίσει" πάνω μου, γύρω μου, μέσα μου. Πολλά δύσκολο να ρισκάρει κανείς πράματα. Είναι η δουλειά , οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις, τα θέλω, οι επιτυχίες, κι άλλα τόσα.

    Οκ να πω : Από αύριο ξεκινά καινούργια μέρα! Σηκώνομαι και φεύγω και πάω όπου με βγάλει;

    No way!

    Αυτό όμως θα το έκανα άνετα στα 70 μου αχαχαχα

    υ.γ. ruth_less Χρόνια πολλά! Εγώ πάντως σε υπολόγιζα για 25 :-P

    ReplyDelete
    Replies
    1. Νεράιδα μου, σε ευχαριστώ πολύ!!!
      Μα 25 είμαι στην ουσία... μεν σου πω τζιαι πιο μιτσιά!! χα χα... Φιλούθκια :)

      Delete
    2. Αν δεν έχεις κάτι να σε κρατάει, γιατί να μην μπορείς να φύγεις;
      Εννοώ γιατί μετά ταο 30 γιοκ ο αυθορμητισμός σε αυτό το νησί;
      Νιώθω ότι κόβονται τα φτερά μου και τα όνειρα μου από ένα σημείο και μετά.

      Delete
    3. Έχω πολλά και σημαντικά που με κρατάνε ;-)

      Είναι περισσότερο το συναίσθημα και η συνειδητοποίηση ότι είμαι Εδώ! Ζω εδώ!
      Λιγοστεύουν οι επιλογές! Όχι ότι έχω παράπονο.

      Όσο είμαστε στα νιάτα μας νομίζουμε ότι θα είμαστε πάντα έτσι! Γεμάτοι με την ίδια ενέργεια.
      Γι αυτό το βρήκα όμορφο που έγραψες αυτό το κείμενο. Και για σένα και για μας και για τους μικρότερους γιατί είναι προβληματισμός.

      Όχι ότι θα αλλάξει κάτι... για κάποιο λόγο αν δεν βιώσουμε τη ζωή δεν την καταλαβαίνουμε!

      Καληνύχτα, όνειρα γλυκά!

      Delete
    4. Ολα παιρνουν την πορεία τους, έτσι κι αλλιώς, το ξέρω. Και αυτά που σκέφτομαι εγώ τα σκέφτονται κι άλλοι, και βρέθηκαν κι αυτοί σε παρόμοιες περιπτώσεις.
      Αρα ναι...ζεις για να καταλάβεις :)

      ΚαλημΕΡα ! χχ

      Delete
  9. Εγώ πάντως έκλεισα τα 32, οδεύω στα 33 και άρχισα να αγχώνομαι, θέλω οικογένεια, θέλω μωρό, βλέπω όνειρα με το σπέρμα μου να σαχνιάζει και να μην αποδίδει, άσε! Τι να πεις κι εσύ τώρα, θα μου πεις...

    Σόρρι, δεν είναι το σωστό μέρος για να εκτονώσω το άγχος μου, αλλά είπα να τα πω εδώ στο γκρουπ θέραπι. Φύγε ταξίδι να ησυχάσεις λίγες μέρες, η Κύπρος είναι η κόλαση, εμείς εδώ πεθαμένοι και δεν το ξέρουμε.
    Ή μάλλον το ξέρουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτε.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εφυγα, ξανα εφυγα , ξαναεφυγα, τρεις φορές φέτος. Τίποτα.
      Θα πεθάνουμε μαραμένοι εδώ.

      Αν σε παρηγορεί, σε αντίθεση με μας, ο άντρας μπορεί να κάνει παιδί όποτε θέλει. Φυσικά αν θες τώρα ένα, έ αρχισε να το τροχιοδρομείς!

      Delete
    2. Άντε βρε παιδί μου! Κάνε εκείνη την πρόταση γάμου να τελειώνουμε! Θα μου πάθεις τίποτα από το άγχος!

      Delete
  10. Έχω δυο αδερφες ελευθερες, μια στα 38 και μια στα 43. Ξέρω τι περνουν, καμία δεν είναι σε σχέση. Οι σχέσεις είναι δύσκολες σε αυτη την ηλικία αλλα μπορει σε μια τριμηνία να βρίσκεσαι σε εντελώς διαφορετική φάση, όλα μπορουν να αλλάξουν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Για να ειμαι ειλικρινης, δεν εχω προβλημα που ειμαι single. Εχω προβλημα με την ηλικία, με το χρόνο που περνά, που περιμένει κάποιος κάτι από σένα.

      Σιγουρα έχουν αλλάξει τα πράγματα . Εχω φιλες που βρήκαν τον έρωτα μετά τα 40. μια χαρά είναι.

      Delete
  11. Σε ένα μήνα ακριβώς γίνομαι 30. Με την ανάρτηση σου με κάνεις σχεδόν να ανυπομονώ να βγω από την μια κατηγορία και να μπω στην άλλη! Το ότι έχω εντοπίσει σε εμένα και στοιχεία των 35+ το παραβλέπω :)

    Κάποτε σκέφτομαι ότι χάνω χρόνια από τα παιδιά μου (αν αποκτήσω). Είναι πολύ λάθος τρόπος σκέψης αυτό το μπλέξιμο με τους αριθμούς γι'αυτό συνιστώ να το αποφεύγεις καλή μου τουλίπα. Οι ανατροπές είναι που μετρούν!



    ReplyDelete
    Replies
    1. Τα 30 Brenda ειναι σουπερ. Μεχρι τα 34. Στα 35, για να σαι καλα πρεπει να το φιλοσοφησεις λιγο.
      Το οτι εντοπιζεις στοιχεια των 35+ εχει να κανει φαντάζομαι με τη σχέση που έχεις με τους άλλους; Ε τώρα αρχίζει η διαδικασία της διομόρφωσης.

      Δεν ειναι πολύ λάθος να νομίζεις οτι χάνεις χρόνια; Και γω το σκέφτομαι, αλλά τελικά, αφού έτσι τα φέρνει η ζωή. Δηλαδή μπορεί να το σκέφτομαι αυτό και να μην ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω παιδια. Η μπορεί να το σκέφεσαι αυτό και τελικά να διαπιστώσεις ότι η ηλικία που θα κάνεις να ήταν η πλέον κατάλληλη - για σένα.

      Delete
  12. ...μα μαμώ τα μαθηματικά σου μέσα πάλι!!!...δεν είσαι και κοντά να σε βαρήσω!!!

    :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μήπως το λες εκ του ασφαλούς επειδή έχεις βρει τον άνθρωπο σου και έχεις και ένα παιδάκι;
      Ειναι ζουγκλα εκει έξω για τους single 35+

      Delete
    2. Μήπως είσαι too much into mid thirty's crisis και ξεχνάς να ζεις?

      "Τα μικρά μικρά της ζωής δεν μπορείς να τα εντοπίσεις πια", εσύ τα γράφεις, διάβαζέ τα μετά :)

      Φιλιά και chin up! :)

      Delete
    3. δεν ξερω...δεν γινεται καλυτερο παντως....

      Delete
  13. "Εσύ που δεν έχεις πατήσει τα 30, να το ξέρεις είσαι τυχερός.

    Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς τώρα, όμως έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου.
    Μπορείς να φύγεις από την Κύπρο ή την Ελλάδα και να κτίσεις μια νέα ζωή αλλού. Δεν θα έχεις επιπτώσεις. Το πολύ πολύ να αφήσεις πίσω κολλητούς και γονείς. Δεν πειράζει, θα τους ξαναδείς.
    Δεν έχεις καριέρα, κοινωνικές ασφαλίσεις, δάνεια και άλλες υποχρεώσεις να σε κρατάνε πίσω."

    Κρατώ τούντην κουβέντα, επειδή εν η μόνη που μπορώ να αντιληφθώ τζιαι εν πιο κοντά στην πραγματικότητά μου.
    Το "μεν βιάζεσαι να μεγαλώσεις" εν που τις πιο σοφές κουβέντες τελικά, τζιαι ελάχιστα παιδιά την έχουν σαν κουβέντα ζωής. Σε 9 μήνες γίνουμαι 20, τζιαι τωρά καταλαβαίνω τη σημασία της κουβέντας. H κάθε ηλικία έσιει τα ωραία της τζιαι πρέπει να την απολαμβάνουμε στο φουλ. Άσε που αν τα 30+ και 35+ εν έτσι όπως νομίζω τωρά, έπρεπε να ήταν ο κανόνας να μη βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε και όχι η εξαίρεση.

    Τζιαι το πιο σημαντικό να σταματούμε να παίζουμε με αριθμούς(όπως ίσως να έκαμα τζιαι στο σχόλιο μου) τζιαι απλά να ζούμε...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Η τελευταια σου κουβέντα είναι η πιο σοφή.

      Αλλα νια, μην βιάζεσαι να μεγαλώσεις. Και οκ, μπορει να έγραψα αυτό το κείμενο σε μια φάση που δεν τα βλέπω και όλα πολύ αισιόδιοξα, όμως η αλήθεια είναι ότι εμείς καθορίζουμε πως αισθανόμαστε σε κάθε ηλικία. Με λίγα λόγια, μπορείς να αισθάνεσαι σΟΥΠΕΡ σε κάθε μα κάθε φάση της ζωής σου.

      Delete