"...ο λύκος δεν είναι εδω.
Η μήπως περπατω μέσα στην πόλη επειδή περιμένω το λύκο να λθει; Μάλλον.
Και στην πορεία δημιουργώ τους δικούς μου αστικούς μύθους, φτιάχνω τις δικές μου εικόνες και ψάχνω τις κρυμμένες ιστορίες της πόλης. Γιατί αυτές μου καθορίζουν την ενέργεια..."
Μου το σχολιάσε η Mary.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Άρχισα να γράφω, ευτυχισμένη που η ανωνυμία μου με βοηθούσε να εκφραστώ. Έγραφα πράγματα που δεν είχα πει ποτέ στους φίλους μου. Μετά ήρθε η Ελένη Ξένου, η τότε διευθύντρια του πιο ωραίου περιοδικού της Κύπρου, του Υστερόγραφου, διάβασε μερικά κομμάτια μου, της άρεσαν και μου πρότεινε να γράφω εκεί. Τι ωραίο ταξίδι που ήταν εκείνο! Άλλο πράγμα να βλέπεις τα κείμενα σου, γραμμένα στο χαρτί. Είχε και πλάκα γιατί καθώς καθόμουν σε cafe, άκουγα διπλανή παρέα να διερωτούνται ποια ήμουν.
Γνώρισα κόσμο - ιντερνετικά τουλάχιστον - , έκανα ωραίες παρέες μέσα από το blog. Έπεσα ταυτόχρονα στην παγίδα, να πω για το blog σε έναν τύπο που έβγαινα τότε οπότε τότε είχε πάρει την κατηφόρα του ο "κήπος" μου. Όταν γράφεις για να εντυπωσιάσεις υποσυνείδητα κάποιον, δεν γράφεις για σένα.
Μου πρότειναν από έναν καλό οίκο να το κάνω βιβλίο το blog, αλλά αγαπούσα ( και αγαπώ) την ταυτότητά μου την τουλιπένια οπότε είπα όχι.
Υπήρχαν μέρες που δεν είχα τίποτα να πω και έγραφα με το ζόρι. Μάλιστα, ένας έξυπνος τύπος που ανακάλυψε το μπλογκ και τον ήξερα και προσωπικά, μου πε ότι είναι σαν να το κάνω με το ζόρι.
Το blog εξελίχθηκε μαζί μου. Έτσι και αλλιώς πάντα έγραφα και πάντα γράφω, όχι για τους άλλους αλλά για να καταγράφω εγώ το τι ζω, ώστε να το διαβάζω μετά και να θυμάμαι. Δεν θέλω να ξεχνάω τη ζωή μου. Έτσι και ποτέ κανείς να μην το διαβάζει, θα το διαβάζω εγώ.
Και μετά;
Και μετά δεν ξέρω που θα πάει. Μ' αρέσει να γράφω. Μ' αρέσει να γράφω εδώ πολύ. Μου έλειψε, αυτούς τους μήνες που έμεινα μακριά. Νιώθω ότι ξαναβρήκα μέρος της ταυτότητας μου, τώρα που ξανάρχισα.
Σε ευχαριστώ που διαβάζεις όλα αυτά τα χρόνια :)
Once a blogger, always a blogger. Happy birthday!:)
ReplyDeleteΕχμ λιγο δεσμευτικό δεν είναι; :)
DeleteΜερσιιι
Με πρόλαβε η από πάνω :)
ReplyDeleteΈγραψες κανα κείμενο της προκοπής ή ακόμα; Τσάμπα σε έβαλα στα λινκς; :P
DeleteΣε ευχαριστώ αφρικαν μποι! χχ
Όταν έγραφα τα καλά, εσύ μ' είχες αλλού...βάλει, τώρα που δεν υπάρχει όρεξη μουρμουρίζεις...
DeleteΓυναίκες...:)
Βασικά δεν σε είχα καν :)
DeleteΓυναικες, τουλίπες, ξέρεις τώρα...
Σ' ευχαριστούμε που υπάρχεις στη μπλογκόσφαιρα :)
ReplyDelete:) τι τζέντλεμαν!
DeleteΣε ευχαριστώ αγαπητέ μου Invictus :)
Να σου ζήσει τουλίπα μου! Έγω πρόσφατα ανακάλυψα την μπλογκόσφαιρα (άρα και εσένα) αλλά νομίζω είσαι ξεχωριστή παρουσία
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Brenda μου! Θα σ αρέσει η μπλογκόσφαιρα! ( είπε η παλιά)
DeleteΧρόνια πολλά τουλιπάκι!
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ Νεραϊδα μου!
DeleteΕπιτέλους τζιαι κάποια πιο "μεγάλη" μου δαμέσα! χα χα
ReplyDeleteΧρόνια πολλά και δημιουργικά τουλιπάκι :)
γιατί βρε Ρουθ, εσύ πόσο είσαι; :)
DeleteΣε ευχαριστω πολύ!
:))))))))))
ReplyDelete:))
Deleteχρονια πολλα τουλιπακι...εισε για μενα μια ηλιακτιδα στην καρδια...σε ευχαριστω...
ReplyDeleteΩΩΩ!!!! και συ καραβι στ ανοικτααα! χχ
Delete7 χρόνια; και νόμιζα πως εγώ είμαι παλιός χαχα. Χρόνια του καλά εύχομαι. Πάντα να το έχεις ως καταφύγιο, ως χαβαλέ, ως κάτι ευχάριστο και ποτέ ως καταναγκασμό. Καλή σου μέρα :)
ReplyDeleteΕγώ ειμαι η παλιά Mahler :) Το ξέρω μικροδείχνω όμως :)
DeleteΜ' άρεσε η λέξη καταφύγιο :)
Καλημέρα!
Καλώς το το κορίτσι μας :)
ReplyDeleteΑντε, μου'λειψες!
ξαδεεερφη μου!!!
Deleteκαλα δεν ειναι οτι χαθηκα και εναν αιωνα, κατι μηνες ηταν!
Και μενα μου λειψες! χχ
Είσαι μπουμπού και κουταβάκι, είσαι μωγιάκι, γλουμπήσω σε! Πάντα να μας γράφεις καλή μου!
ReplyDeleteΠου σαι βρε Μενέλαε!
DeleteΓλόμπος =
ReplyDelete1.) Ο γλόμπος του Κύρου, εφεύρεση, ιδέα
2.) Μωγιάκι με καθόλου μαλλιά, ο Μενέλαος
3.) Γλυκούλικα λογάκια, μωρουδίσματα
1. το ξέρω
Delete2. δεν το ήξερα
3. δεν τα αντέχω
Η αστική τάξη καλό μου μονίμως 'από κάπου φεύγει', μονίμως σπάνε τα μούτρα τους και μονίμως μένουν στον τόπο. Είναι πραγματικά άξιο απορίας το πως αμφισβητούμε μερικές φορές το εγώ, το ένστικτο, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι ταυτότητες δεν υπάρχουν και ότι ρίχνουμε ζάρια! Μακάριοι θα γινόμασταν αν μπορούσαμε για μία φορά στη ζωή μας να παίξουμε το ανώτερο παιχνίδι, το παιχνίδι το παραβολικό, το παιχνίδι του agent, το δραματικό. Μα καλά δεν σου αρέσουν τα γλυκουλικά λογάκια ή σου αρέσουν διαφορετικά γλυκούλικα λογάκια? Άγνωστή περιουσία και αστικός μύθος! Το παιχνίδι δεν βρίσκεται στα ψηλά, βρίσκεται σε κάποια μίνιμουμ που δύο μέρες αργότερα αποφασίζουν να ξεκινήσουν να το παίζουν έτσι. Μουά. Οι ταινίες είναι θέμα ημερών και μετά τι. Σε κάθε περίπτωση μακάρι τα νέα να μην είναι μόνο νέα να είναι ειδήσεις, ανακοινώσεις, τελειώματα. Μακάρι πάντα να μην χρειάζεται να δούμε ή να φύγουμε από κάπου για να σκεφτούμε από μόνοι μας, για όλα τα αστέρια του κόσμου. Κάτι έχει κάνει. Καλό σου απόγευμα!
ReplyDeleteΜενέλαε μου, τι ωραια που τα λες!
DeleteΣυμφωνω με όλα όσα λες.
( οχι δεν μ αρεσουν τα γλυκουλικα λογακια - χωρισα γκομενο γι αυτό ακριβως το λογο)
Καλη σου μέρα!
nothing to say other than yeiiiih!
ReplyDeleteΝα ζήσεις Τουλίπππππα και χρόνια πολλάααα πιο μεγάλη να γίνεις με άλλο πακράουνττττ
ReplyDeleteΑγαπητή Τουλίπππα (με 2-3-4 π να γεμώνουν το στόμα τζαι να φέφκει τζαι λλίο φτύμα),
γνωρίζεις πόσο σταθμός ήταν το μπλογκ σου για την RoAm, so thanks!
Και εδώ να σου πω πόσο λατρεύω τα σαρκαστικά σου comments, nothing makes me happier than a bit of sarcasm.
A τζαι ναι το ΥΓ ήταν γαμάτο.
η αλήθκεια επειδή δκιαβάζω σε σίουρα τα 6.5 που τα 7 χρονάκια it's good to see that you are back. εν τζαι μπόρεις να κόψεις τα habits σου έτσι εύκολα.
Looking forward for the next 7 ;-)
ίντα που εγίναν τζείντα ταξίδκια που επήαινες κάποτε? Ελείψαν?
κρίμα, κλαψ.
Τζαι το UT 's Point of View...παίζει πελλό. me don't like.
Roam μου καλή,
DeleteΘυμάμαι τότε που άρχισα να σε πρωτογνωρίζω. Το πιο διασκεδαστικό σημείο, ήταν που έγραφες και νόμιζες ότι δεν σε διάβαζε κανείς - ήταν θεικα μερικά ποστ! πολύ γέλιο!
Αντε να πας πίσω Λονδίνο, να γράφεις και κάτι για την αγαπημένη μου πόλη.
Σαρκασμος = μα φυσικά, αλλιώς θα ήμουν απλά μια απλή ροζ τουλίπα( γιαξ).
Έχεις δικιο για τα ταξιδάκια, έχω καιρό να γράψω. Το επόμενο ποστ θα στο αφιερώσω και θα γράψω για ένα από τα πρόσφατα ταξίδια μου.
και οκ οκ θα ανανεώσω και το point of view ( ελπιζω να θυμαμαι το pass).
συνεχισε να γράφεις τα ιατρικά σου - μ αρέσουν χε χε
( Roam δεν σ αρέσει το background μου;)
Χαχα ναι ήμουν μικρή και άμυαλη.
DeleteΚόμα έχω πολλή γέλιο να σιωνώσω αλλά ντάξει ο νους μου τωρά φακκά γυρίλλες, no time for that in me writings (με εγγλέζικο χωρκάτικο αξάαα).
Το πρώτο μου Λονδινο-ποστ θα σου το αφιερώσω επίσης!
Εν το μεταξύ που τ αλήθκεια...επαραπονιούμουν ως ένα σημείο για το Λονδίνο αλλά κάπως με τα κόμμεντς σας τζαι το encouragement σας για "αναζήτησεις" εκάμετε με να το αγαπήσω τόοοοοοσοοοο πολλά.
Τα ιατρικά δεν θα λείψουν that;s for sure!
Άσε που παίζει σε 1 χρόνο που να μαι στο Croydon να έχω placement στες Πρώτες Βοήθειες. Πολλήν action and blood. Θα το αλλάξω σε
ER-oAm
ps- μα θέλω password? Ενόμιζα ότι εδούλεφκε χωρίς που ετσιάκκαρα πρόσφατα.
όι όι εν μια χαρά το πάκραου αλλά λαλώ τα μαλλιά σου εν τα ξέρω, το μόνο χρώμα που ξέρω εν του πάκραουντ χαχα. {πάει με το χάππι birthday tooo youuuu}
Croydon; ενδιαφερον- εχει κατι ωραια gastropubs εκει γυρω, αμα πας να σου πω.
Deleteτο Λονδινο, ειναι θεικο - μα τι εννοεις οτι επρεπει να σε πεισουμε; :P
Θελει password, για να μπω μεσα εγω να κανω upload.
χα χα πακραου α χαχα
Ταυράκι το blog δηλαδή! γι' αυτό είναι τόσο ξεχωριστό! :Ρ
ReplyDelete(βραβείο πιο άκυρου comment :P )
Να σου ζήσει τουλίπα μου και εύχομαι να συνεχίσει να σε γεμίζει.
Ταυράκι με Λέοντα μάνα - αντιλαμβάνεσαι τι καυγάδες κάνουμε :)
DeleteΣε ευχαριστώ αγαπημένη μου pax!
Φιλια στη Λεμεσό!
http://www.brainpickings.org/index.php/2012/10/19/so-you-want-to-be-a-writer-charles-bukowski/
ReplyDeleteΤο ειχα ξαναδιαβασει! Πόσο σωστό ! Και τελικά, ειναι οντως θέμα καλής στιγμής.
DeleteΚαλη στιγμή = να απαλλαγείς από τους λάθος λόγους που θες να γράψεις.
και μέχρι σήμερα σε διαβάζω χωρίς να σε ξέρω προσωπικά τουλιπάκι :))))) μου έλειψες όντως αυτό τον καιρό που δεν έγραφες βρε συ :) ..και όντως, είναι κάτι ξεχωριστό το blogging, ...facebook και τέτοια είναι άλλη φάση, το blog είναι προσωπική ανάγκη :))
ReplyDeleteχρόνια πολλά στο blog :))))))) keep blogging!
Mary μου αγαπημένη :)
Deletexx
Εγω δυστυχως προσφατα σε ανακάλυψα. Χρονια σου πολλά και οσο σε γεμίζει να το συνεχίζεις. :)
ReplyDeleteΠοτέ δεν είναι αργά :)
DeleteΣε ευχαριστώ Πρασινάδα μου!
welcome back and keep blogging! :-)
ReplyDeleteΚαλως σε βρήκα samaritissa :)
Delete