Εσύ που δεν έχεις πατήσει τα 30, να το ξέρεις είσαι τυχερός.
Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς τώρα, όμως έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου.
Μπορείς να φύγεις από την Κύπρο ή την Ελλάδα και να κτίσεις μια νέα ζωή αλλού. Δεν θα έχεις επιπτώσεις. Το πολύ πολύ να αφήσεις πίσω κολλητούς και γονείς. Δεν πειράζει, θα τους ξαναδείς.
Δεν έχεις καριέρα, κοινωνικές ασφαλίσεις, δάνεια και άλλες υποχρεώσεις να σε κρατάνε πίσω.
Δεν φοβάσαι να ρισκάρεις. Το ξέρεις, ότι όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερο δειλιάζεις να ρισκάρεις;
Είναι αλήθεια. Η καθημερινότητα σε μουχλιάζει, να το θυμάσαι αυτό.
Όταν είσαι κάτω των 30, είσαι πιο "ανάλαφρος". Οι σκοτούρες που νομίζεις ότι έχεις ( γκομενικά, το μέλλον) είναι πολύ πιο ασήμαντες απ΄ ότι νομίζεις.
Εσύ που έχεις πατήσει τα 30 πώς αισθάνεσαι;
Στα 30 σου λένε πως έχεις μεγαλώσεις, μα να το ξέρεις , είναι μια ηλικία γλυκιά. Είναι η ηλικία που αρχίζεις να ξέρεις τι θες και μπορείς να το κάνεις. Διαμορφώνεις ένα χαρακτήρα. Δεν έχεις την αβεβαιότητα των 20s. Είσαι πιο συγκεντρωμένος. Ξεσκαρτάρεις κόσμο που δεν σου κάνει, αρχίζεις να μαθαίνεις να επιλέγεις καλύτερα. Στον έρωτα, επιζητείς πιο υγιή πράγματα - αρχίζεις να βαριέσαι, να τρως τα μούτρα σου. Ζεις πια στο δικό σου σπίτι, σιγά σιγά απογαλακτίζεσαι από την οικογένεια σου ( και όχι, ποτέ δεν ξεφεύγεις εντελώς - εκτός και αν κάνεις δική σου οικογένεια)
Στα 35 τώρα...
Αν δεν έχεις κάνει οικογένεια ακόμα ή δεν υπάρχει ούτε το "ακόμα" γιατί δεν ξέρεις αν το θέλεις καν, αλλάζουν πολλά. Παθαίνεις ένα σοκ. Διερωτάσαι που είσαι, ποιος είσαι, που πας και αν καν πας κάπου.
Τα 35 λένε πως είσαι ακόμα "μικρός". Δεν είναι αλήθεια. Ειδικά στις κοινωνίες μας, όταν είσαι single, απλά είσαι το "μαύρο πρόβατο" που "αρνείται να αναλάβει ευθύνες". Δεν ζεις στο Μανχάταν ή στο Λονδίνο για να πεις ότι αφιερώνεσαι σε καριέρα, σε ταξίδια, στις εμπειρίες της ζωής.
Τα πράγματα απλά δυσκολεύουν. Δεν έχεις υπομονή.
Οι φίλοι σου είναι στην κοσμάρα τους, γίνονται πιο δύσκολοι, πιο παράξενοι. Το ίδιο και εσύ.
Βαριέσαι τα ίδια και τα ίδια. Η δουλειά σου μάλλον, δεν σε γεμίζει. Ακους τη λέξη "καριέρα" και θες να γελάσεις και μετά να κλάψεις.
Είσαι κυνικός στον έρωτα. Δεν αφήνεσαι. Νομίζεις ότι δεν σε παίρνει να αφεθείς. Δεν διανοείσαι ότι θα φας τα μούτρα σου.
Μένεις περισσότερες ώρες μόνος. Σκέφτεσαι πως αυτό σημαίνει, ωριμότητα και ότι μεγαλώνεις.
Τα μικρά μικρά της ζωής δεν μπορείς να τα εντοπίσεις πια.
Κάπως έτσι κυλάνε οι αριθμοί.
...και αυτό είναι μόνο. Αριθμοί και τίποτε άλλο!
ReplyDeleteΛες;
DeleteΔεν μεγαλώνουμε;
Δεν παραμένει το γεγονός ότι εσύ έχεις παντρευτείς ( συγχαρητήρια κιόλας) και εγώ όχι και δεν ξέρω και κανένα άλλο 35αρη single; Δεν κινούμαστε με αριθμούς;
Well...
DeleteΠαντρεύτηκα λίγο πριν τα 30 μου κατά τύχη θα έλεγα,ήταν τυχαίο και τυχερό.Θα μπορούσε να μου συμβεί και πιο πριν και πιο μετά. Δεν λέω ότι η ηλικία δεν παίζει κάποιο ρόλο,ειδικά για τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν παιδιά, απλώς δεν υπάρχει νόημα να αγχωνόμαστε όταν περνούν τα χρόνια διότι πολύ απλά δεν μπορούμε να τα σταματήσουμε.
Όμως καταλαβαίνω τι λες και ειδικά για την Κύπρο ισχύει αν και οι περισσότερες φίλες μου είναι singles κι εγώ σε ηλικία είμαι η μικρότερη τους!
Ευχαριστώ για τα συγχαρητήρια! :)
Εγω σε λίγες μέρες γινομαι 31 και επαναπατρίστηκα πριν 5 μήνες και ειμαι και φρι εντ σινγκολ αρα τι να πρωτοσχολιάσω! Νομιζω ισχύουν οσα λέτε και οι 2. Εξαρταται απολύτως απο τον καθένα μας.
DeleteΝα σας εξηγησω. Ειμαι 35 στα 36, δεν εχω παντρευτει, δεν εχω βρει τον πρίγκηπα. Η μάνα μου με βλέπει και εκνευρίζεται. Οι single φίλοι μου είτε είναι γκέι ή χμ νομίζω έχω 1-2 φίλες single. Ακού τα τελευταία χρόνια, να μιλάνε για πάνες, μωρά, εγκυμοσύνες. Έχω να πάω σε 3 γάμους. Όλες κάτω από 30.
DeleteΕιναι δύσκολο να είσαι η εξαίρεση στην Κύπρο.
Σολλεπτόν! Εγώ που σε 2 μέρες κλείνω τα 36, δικαιούμαι ακόμα να λέω πως είμαι 35 στα 36 έννεν; :Ρ
Delete|Ε και γω σε κάτι μήνες. Ναι δικαιούσαι να το λες αυτό. ΒΝασικά είσαι 35 ακόμα!
Deleteσυμφωνώ με τις διαπιστώσεις...με μαθηματική ακρίβεια ;)
ReplyDeleteΕσύ σε ποια φάση είσαι;
Deleteκι όταν πατήσεις τα 45 δεν σε απασχολούν πολλά από τα πιο πάνω.. έχεις επιτέλους αποδεχτεί τις ιδιοτροπίες των φίλων, της οικογένειας και του εαυτού σου! ..και το αν μένεις για ώρες μόνος δεν σημαίνει πια ωριμότητα γιατί οκ, ωρίμασες εδώ και καιρό! δεν βαριέσαι και τόσο, γιατί ξέρεις καλύτερα τι θες κι αν δεν άρχισες να κάνεις αυτά που θες, σε πιάνει και μια κρίση ότι πρέπει να προλάβεις τώρα που μπορείς!
ReplyDeleteΜου ακούγονται θετικά όλα αυτά!
Deleteείναι :) το πιο δύσκολο είναι το 29-30 :)
DeleteΕιχα φρικαρει τοτε, αλλά μου είχε πει ένας που ήμουν καψουρεμένη μαζί του και αυτός μου ριχνε καμιά 15αριά χρόνια. "στα 30 ξέρεις τι θέλεις και το κάνεις" και είχε δίκιο.
Deleteκι εγώ single είμαι αλλά οκ είμαι και αδερφή οπότε λογικό είναι χαχα. Έλα μην σε ρίχνει από κάτω η ηλικία. Σίγουρα είναι ποιο δύσκολα κάποια πράγματα αλλά αν υπάρχει θέληση όλα γίνονται.
ReplyDeleteΗ αλήθεια είναι ότι είναι πιο πολύ θέμα του πως το βλέπεις εσύ.
DeleteΚαι αν το βλέπεις θετικά, από τα 40 αρνητικά που βρίσκεις μπορεις να γυρίσεις προς το συμφέρον σου τα 30. ε ε ; ( είδες φλασιά θετικότητας;)
H Κύπρος είναι family oriented τόπος οπότε συμφωνώ απολύτως με όσα λες. Από την άλλη σημασία έχει τι θέλεις εσύ και όχι οι άλλοι και αν κάνεις κάτι για αυτό ή αφήνεις χώρο στη ζωή σου για να έρθει.
ReplyDeleteΕίναι ανάγκη να αφήνεις χώρο ή να περιμένεις να ρθει;
DeleteΔεν είναι απλά καλά να περνάς καλά χωρίς να ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις κάτι;
Η Κύπρος ήταν family oriented. Τωρά που δεν θα χουμε να φάμε, να δούμε αν θα καταφέρουν πολλοί να κάνουν οικογένεια.
Καυστικό το τελευταίο σχόλιο :):). Κοίταξε γενικά μιλώντας νομίζω ότι πρώτα από όλα απλά πρέπει να περνάς καλά με την πάρτη σου και δεύτερο να κηνυγάς αυτά που θέλεις. Όσον αφορά στις σχέσεις γκομενικές και φιλικές αυτές απλά συμβαίνουν, εάν έχουμε χώρο για αυτές.
DeleteΤο σκεφτόμουν και εγώ τούτο με τα λεφτά και το "πού πας ρε Καραμήτρο χωρίς λεφτά να κάνεις οικογένεια". Και όμως την Τρίτη παντρεύτηκαν δύο γνωστοί μου, ο άντρας δουλεύει σε χαμηλά αμειβόμενη δουλειά, η γυναίκα κάνει δύο part time δουλειές. Νομίζω όμως ότι θα τα καταφέρουν γιατί το θέλουν πολύ.
DeleteOther than that, συμφωνώ με το "family oriented" της Κύπρου. Είναι σωστές οι παρατηρήσεις και οι προβληματισμοί σου σε αυτό το post. Δεν έχω κάποια καλή απάντηση. Νομίζω τις απαντήσεις μας τις παίρνουμε όλοι σε μια πιο μεγάλη ηλικία, όταν θα δούμε τελικά πώς κύλησε η ζωή μας.
Το ιδανικό είναι να μην υπήρχαν τα "Πρεπει". τυπου " πατάς τα 30 πρέπει να παντρευτεις"
Delete"πρέπει να σοβαρευτείς στα 35" ακόμα και "πρέπει να κάνεις βλακείες στα 25".
ειναι τα στερεοτυπα μιας μικρής κολλημένης κοινωνίας.
Για κόντεψε κατά τα 40 (πατημένα) να δεις :) Αριθμοί-check, μαύρα πρόβατα-check, single-check, κυνισμός στον έρωτα-check, δεν αφήνεσαι-check... -check :)
ReplyDeleteωωωωω :(((((((((((((((((((
Deleteδεν θα το αντεξω...
Ara :) kane oti trava I psixoula sou :) kai den tha xreastei na «antekseis» tipota :)
DeleteΛες ε; Και κάποια μέρα μπορεί να είναι όλα οκ; :)
DeleteLeo Leo!! So Vourrrrrr!
DeleteΔεν θα σου πω ότι δεν είναι σωστές οι παρατηρήσεις σου. Όλοι Κύπρο ζούμε και τα ακούμε και τα βλέπουμε καθημερινά. Απο την άλλη γιατί να αφήνουμε εμείς οι ίδιοι τους αριθμούς να μας καθορίζουν; Κάποιοι παντρεύονται σε κάποιο χρονικό περιθώριο, κάποιοι αργότερα, κάποιοι ποτέ. Το θέμα είναι πως εμείς αφήνουμε τους άλλους να μας βλέπουν. Αν εγώ δεν έχω αποδεχθεί την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι τώρα, αυτό κάνει τους γύρω μου να το αντιλαμβάνονται οπόταν τους δίνω και την ευκαιρία να αρχίζουν τα μουρμουρητά, "μα πότε θα παντρευτείς, πότε θα κάμεις μωρό" κλπ. Αν με την πρώτη ερώτηση απαντήσεις με σιγουριά που πείθει "εγώ μια χαρά είμαι και απολαμβάνω τη ζωή μου" τους αποστομώνεις και να δεις που σιγά σιγά θα σταματήσουν να ρωτούν. Κατανοώ βέβαια ότι όλη αυτή η θεώρηση/σοφία (χα χα) αποκτάται με τον χρόνο και τις εμπειρίες. Όμως the sooner you realize (and practice it) the better for you/me/us.
ReplyDeletebtw είμαι 50+1 (το 1 προστέθηκε χθες actually!!!) σε σχέση και με τους γύρω μου να έχουν αποδεχθεί (θέλοντας και μη) την όλη κατάσταση.
Keep walking/flying/dreaming/living
:)
Χρονια πολλαααααααα!!!! Να μας ζήσεις και να είσαι πάντα κλά!
DeleteΣυμφωνω με το όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιείς τόσο καλύτερα για σένα.
Keep Dreaming :)
Πολλά όμορφο κείμενο κι αληθινές διαπιστώσεις!
ReplyDeleteΕν καλό να συνειδητοποιεί κανείς ότι η ωριμότητα έρχεται με τις αλλαγές της!
Και δεν είναι μόνο "τα κυπριακά δεδομένα".
Είναι ότι πχ εγώ που είμαι 42 ( ναι και μωρεύκουμαι ακόμα :-P ) τόοοοοοοοοσα χρόνια έχω "Χτίσει" πάνω μου, γύρω μου, μέσα μου. Πολλά δύσκολο να ρισκάρει κανείς πράματα. Είναι η δουλειά , οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις, τα θέλω, οι επιτυχίες, κι άλλα τόσα.
Οκ να πω : Από αύριο ξεκινά καινούργια μέρα! Σηκώνομαι και φεύγω και πάω όπου με βγάλει;
No way!
Αυτό όμως θα το έκανα άνετα στα 70 μου αχαχαχα
υ.γ. ruth_less Χρόνια πολλά! Εγώ πάντως σε υπολόγιζα για 25 :-P
Νεράιδα μου, σε ευχαριστώ πολύ!!!
DeleteΜα 25 είμαι στην ουσία... μεν σου πω τζιαι πιο μιτσιά!! χα χα... Φιλούθκια :)
Αν δεν έχεις κάτι να σε κρατάει, γιατί να μην μπορείς να φύγεις;
DeleteΕννοώ γιατί μετά ταο 30 γιοκ ο αυθορμητισμός σε αυτό το νησί;
Νιώθω ότι κόβονται τα φτερά μου και τα όνειρα μου από ένα σημείο και μετά.
Έχω πολλά και σημαντικά που με κρατάνε ;-)
DeleteΕίναι περισσότερο το συναίσθημα και η συνειδητοποίηση ότι είμαι Εδώ! Ζω εδώ!
Λιγοστεύουν οι επιλογές! Όχι ότι έχω παράπονο.
Όσο είμαστε στα νιάτα μας νομίζουμε ότι θα είμαστε πάντα έτσι! Γεμάτοι με την ίδια ενέργεια.
Γι αυτό το βρήκα όμορφο που έγραψες αυτό το κείμενο. Και για σένα και για μας και για τους μικρότερους γιατί είναι προβληματισμός.
Όχι ότι θα αλλάξει κάτι... για κάποιο λόγο αν δεν βιώσουμε τη ζωή δεν την καταλαβαίνουμε!
Καληνύχτα, όνειρα γλυκά!
Ολα παιρνουν την πορεία τους, έτσι κι αλλιώς, το ξέρω. Και αυτά που σκέφτομαι εγώ τα σκέφτονται κι άλλοι, και βρέθηκαν κι αυτοί σε παρόμοιες περιπτώσεις.
DeleteΑρα ναι...ζεις για να καταλάβεις :)
ΚαλημΕΡα ! χχ
Εγώ πάντως έκλεισα τα 32, οδεύω στα 33 και άρχισα να αγχώνομαι, θέλω οικογένεια, θέλω μωρό, βλέπω όνειρα με το σπέρμα μου να σαχνιάζει και να μην αποδίδει, άσε! Τι να πεις κι εσύ τώρα, θα μου πεις...
ReplyDeleteΣόρρι, δεν είναι το σωστό μέρος για να εκτονώσω το άγχος μου, αλλά είπα να τα πω εδώ στο γκρουπ θέραπι. Φύγε ταξίδι να ησυχάσεις λίγες μέρες, η Κύπρος είναι η κόλαση, εμείς εδώ πεθαμένοι και δεν το ξέρουμε.
Ή μάλλον το ξέρουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτε.
Εφυγα, ξανα εφυγα , ξαναεφυγα, τρεις φορές φέτος. Τίποτα.
DeleteΘα πεθάνουμε μαραμένοι εδώ.
Αν σε παρηγορεί, σε αντίθεση με μας, ο άντρας μπορεί να κάνει παιδί όποτε θέλει. Φυσικά αν θες τώρα ένα, έ αρχισε να το τροχιοδρομείς!
Άντε βρε παιδί μου! Κάνε εκείνη την πρόταση γάμου να τελειώνουμε! Θα μου πάθεις τίποτα από το άγχος!
DeleteΈχω δυο αδερφες ελευθερες, μια στα 38 και μια στα 43. Ξέρω τι περνουν, καμία δεν είναι σε σχέση. Οι σχέσεις είναι δύσκολες σε αυτη την ηλικία αλλα μπορει σε μια τριμηνία να βρίσκεσαι σε εντελώς διαφορετική φάση, όλα μπορουν να αλλάξουν.
ReplyDeleteΓια να ειμαι ειλικρινης, δεν εχω προβλημα που ειμαι single. Εχω προβλημα με την ηλικία, με το χρόνο που περνά, που περιμένει κάποιος κάτι από σένα.
DeleteΣιγουρα έχουν αλλάξει τα πράγματα . Εχω φιλες που βρήκαν τον έρωτα μετά τα 40. μια χαρά είναι.
Σε ένα μήνα ακριβώς γίνομαι 30. Με την ανάρτηση σου με κάνεις σχεδόν να ανυπομονώ να βγω από την μια κατηγορία και να μπω στην άλλη! Το ότι έχω εντοπίσει σε εμένα και στοιχεία των 35+ το παραβλέπω :)
ReplyDeleteΚάποτε σκέφτομαι ότι χάνω χρόνια από τα παιδιά μου (αν αποκτήσω). Είναι πολύ λάθος τρόπος σκέψης αυτό το μπλέξιμο με τους αριθμούς γι'αυτό συνιστώ να το αποφεύγεις καλή μου τουλίπα. Οι ανατροπές είναι που μετρούν!
Τα 30 Brenda ειναι σουπερ. Μεχρι τα 34. Στα 35, για να σαι καλα πρεπει να το φιλοσοφησεις λιγο.
DeleteΤο οτι εντοπιζεις στοιχεια των 35+ εχει να κανει φαντάζομαι με τη σχέση που έχεις με τους άλλους; Ε τώρα αρχίζει η διαδικασία της διομόρφωσης.
Δεν ειναι πολύ λάθος να νομίζεις οτι χάνεις χρόνια; Και γω το σκέφτομαι, αλλά τελικά, αφού έτσι τα φέρνει η ζωή. Δηλαδή μπορεί να το σκέφτομαι αυτό και να μην ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω παιδια. Η μπορεί να το σκέφεσαι αυτό και τελικά να διαπιστώσεις ότι η ηλικία που θα κάνεις να ήταν η πλέον κατάλληλη - για σένα.
...μα μαμώ τα μαθηματικά σου μέσα πάλι!!!...δεν είσαι και κοντά να σε βαρήσω!!!
ReplyDelete:)
Μήπως το λες εκ του ασφαλούς επειδή έχεις βρει τον άνθρωπο σου και έχεις και ένα παιδάκι;
DeleteΕιναι ζουγκλα εκει έξω για τους single 35+
Μήπως είσαι too much into mid thirty's crisis και ξεχνάς να ζεις?
Delete"Τα μικρά μικρά της ζωής δεν μπορείς να τα εντοπίσεις πια", εσύ τα γράφεις, διάβαζέ τα μετά :)
Φιλιά και chin up! :)
δεν ξερω...δεν γινεται καλυτερο παντως....
Delete"Εσύ που δεν έχεις πατήσει τα 30, να το ξέρεις είσαι τυχερός.
ReplyDeleteΜπορεί να μην το συνειδητοποιείς τώρα, όμως έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου.
Μπορείς να φύγεις από την Κύπρο ή την Ελλάδα και να κτίσεις μια νέα ζωή αλλού. Δεν θα έχεις επιπτώσεις. Το πολύ πολύ να αφήσεις πίσω κολλητούς και γονείς. Δεν πειράζει, θα τους ξαναδείς.
Δεν έχεις καριέρα, κοινωνικές ασφαλίσεις, δάνεια και άλλες υποχρεώσεις να σε κρατάνε πίσω."
Κρατώ τούντην κουβέντα, επειδή εν η μόνη που μπορώ να αντιληφθώ τζιαι εν πιο κοντά στην πραγματικότητά μου.
Το "μεν βιάζεσαι να μεγαλώσεις" εν που τις πιο σοφές κουβέντες τελικά, τζιαι ελάχιστα παιδιά την έχουν σαν κουβέντα ζωής. Σε 9 μήνες γίνουμαι 20, τζιαι τωρά καταλαβαίνω τη σημασία της κουβέντας. H κάθε ηλικία έσιει τα ωραία της τζιαι πρέπει να την απολαμβάνουμε στο φουλ. Άσε που αν τα 30+ και 35+ εν έτσι όπως νομίζω τωρά, έπρεπε να ήταν ο κανόνας να μη βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε και όχι η εξαίρεση.
Τζιαι το πιο σημαντικό να σταματούμε να παίζουμε με αριθμούς(όπως ίσως να έκαμα τζιαι στο σχόλιο μου) τζιαι απλά να ζούμε...
Η τελευταια σου κουβέντα είναι η πιο σοφή.
DeleteΑλλα νια, μην βιάζεσαι να μεγαλώσεις. Και οκ, μπορει να έγραψα αυτό το κείμενο σε μια φάση που δεν τα βλέπω και όλα πολύ αισιόδιοξα, όμως η αλήθεια είναι ότι εμείς καθορίζουμε πως αισθανόμαστε σε κάθε ηλικία. Με λίγα λόγια, μπορείς να αισθάνεσαι σΟΥΠΕΡ σε κάθε μα κάθε φάση της ζωής σου.