Wednesday, December 28, 2011

"Δώστε μας νέους, γενναίους έρωτες"


Γράφει ο Πανόπουλος στο doc.tv " Κάψτε όλες αυτές τις δυσλειτουργικές, κάζουαλ και ημι-κακομοίρικες ερωτικές σχέσεις. Δώστε μας νέους, γενναίους έρωτες".


Αν εφαρμόζαμε την πιο πάνω ατάκα, οι μισές ιστορίες γκομενικών δεν θα υπήρχαν. Τουλάχιστον όχι τόσο πολύ ή όσο έχουμε εμείς επιτρέψει να τραβήξουν.

Οι πιο πολλές σχέσεις βασίζονται πάνω στη δυσλειτουργία, τα προσωπικά απωθημένα και ανασφάλειες.

Κάποτε ήμουν με έναν τύπο 6 μήνες. Δεν είχαμε κάτι να πούμε, τον θεωρούσα μέχρι και χαζό. Όμως το σεξ ήταν τέλειο και ο ίδιος με αποθέωνε. Έτσι εκεί που θα έφευγα στις 6 μέρες, έκατσα 6 μήνες. Περήφανη δεν είμαι γιατί επί της ουσίας τον άφησα να θρέφει τις τότε ανασφάλειές μου. Εγώ έφταιγα, όχι αυτός.
Όταν χωρίσαμε, ήμουν μετά για τρία χρόνια single. Γιατί σκεφτόμουν πως πια δεν ήθελα κάτι που να μην άρχιζε με καλούς όρους και που να μην μου έκανε κλικ, πρώτα απ' όλα στον εγκέφαλο.

Σε κάποια φάση άρχισε μια άλλη ιστορία. Που μου έκανε εκείνο το πολυπόθητο κλικ στον εγκέφαλο. Μια ιστορία, που είχε και αυτή τα δικά της καλά και κακά.
Όταν χώρισα, διαπίστωσα το εξής: Δεν φοβόμουν πια να είμαι σε σχέση.

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολύ καλλιεργείται μέσα μου η ιδέα του τι είναι τελικά σχέση. Είναι κάτι πολύ πιο απλό απ' ότι φανταζόμουν. Και πολύ πιο υγιές από ότι νόμιζα και είχα μάθει μέχρι τώρα.


Υγιές: Δύο άνθρωποι αποφασίζουν να περνάνε λίγο περισσότερο χρόνο μαζί.
Και αυτό το τόσο απλό, τους κάνει ευτυχισμένους και ονομάζεται σχέση.
Και είναι το αποτέλεσμα ενός "γενναίου έρωτα".

Αυτά. Μελομακάρονο κανείς;

29 comments:

  1. Απλό και υπέροχο! O μεγαλύτερος μύθος κατά την άποψη μου είναι η ύπαρξη του "άλλου μισού".

    Btw ψες έβλεπα το Midnight in Paris και το γενναίος έρωτας θυμίζει Hemingway:)

    ReplyDelete
  2. Brenda, :)) - αυτό το φιλμ όλο αναβάλλω να το δω. Ίσως τελικά του δώσω μια ευκαιρία αυτές τις μέρες.

    ReplyDelete
  3. Αν κρίνω από το blog σου αγαπάς τα βιβλία, έχεις χιούμορ και αιθεροβατείς. Γι' αυτό στο συστήνω ανεπιφύλακτα:)

    ReplyDelete
  4. Με εκνευριζει το μπλα μπλα του Γούντι Αλεν, αυτο ειναι το θεμα μου...τελοσπαντων.
    (αιθεροβατω;)

    ReplyDelete
  5. η λέξη-κλειδί εν το γενναίος?

    εν είδα πολλούς γενναίους έρωτες, όσο μεγαλώνουμε τόσο παραπάνω φοούμαστε τη σκιά μας...

    ReplyDelete
  6. "δυσλειτουργικές, κάζουαλ και ημι-κακομοίρικες ερωτικές σχέσεις."
    Γαμώτο... περιγράφεις ακριβώς αυτο που ζω τώρα.. Και ήμουν τόσο μα τόσο ερωτευμένη και γοητευμένη απο αυτόν τον άνθρωπο. Γιαυτό μαλλόν το τραβάω μεχρι να ξεχιλώσει και ξενερώνω σιγά σιγά σε αυτήν την κάζουαλ,ημικακομοίρικη σχέση. Τα ήθελα όλα και τώρα κρύβομαι πίσω απο το δάκτυλο μου και προσπαθώ να χορτάσω με τα μισά...

    ReplyDelete
  7. ΟΙ γενναίοι έρωτες πεθανίσκουν το ίδιο γενναία όμως ?

    ReplyDelete
  8. Γενναίος ε. Ο από πάνω έχει δίκαιο, γιατί εν η μοίρα τους να πεθαίνουν εξίσου γενναία. Δεν πιστεύω στη μοίρα βέβαια αλλά εν νομίζω πως μπορείς να ξεφύγεις που το θάνατό τους.
    Το υγιές απ'την άλλη μ'αρέσει πολύ πώς το περιγράφεις. Τόσο απλό. Φαινομενικά προφανώς.

    ReplyDelete
  9. νομίζω πως σε κάθε σχέση ο ένας είναι γενναίος ο άλλος ίσως να συμβιβάζεται κάπως. επομένως το γενναίοι έρωτες ίσως απλά να μην είναι κάτι αμοιβαίο αλλά μονόπλευρο

    ReplyDelete
  10. marcella, μερσιιιι :)

    ReplyDelete
  11. Neerie, ναι ειναι η λέξη κλειδι. Και οσο μεγαλώνεις γίνεται πιο σημαντική και αναγκαία να υπάρχει στην εξίσωση

    ReplyDelete
  12. anonymous, ΗΣΟΥΝ ερωτευμενη...το πες και μονη σου. Και αν δεν εισαι καλα καπου, γινεσαι γενναια και παιρνεις μια αποφαση. Επιμονη η μη. Σωστά;

    ReplyDelete
  13. Ευρος, αν ειναι γενναιοι και ειλικρινείς ναι

    ReplyDelete
  14. Δρακουλινα, Ο θανατος ενος ερωτα ειναι ενα άλλο θεμα που θα το σκεφτουμε σε άλλο ποστ. Τωρα βλέπουμε μόνο την ομορφη αρχή :)

    ReplyDelete
  15. daffodil, διαφωνω. Ο γενναιος ερωτας ειναι απο δυο ατομα εξ ου και εχει μια υπεροχη ενεργεια
    . Γι αυτο και ειανι γενναιος , γι αυτο και ειναι σπανιος.
    Εσυ απλα περιγραφεις κατι τελειως διαφορετικο για το οποιο...οκ χορτασαμε και ΦΤΑΝΕΙ

    ReplyDelete
  16. Ελείψαν τα μελομακάρονα δαμέσα, εν άφησα τίποτε... Να ρτω; Να κλάψουμε τον πόνο μας; Τζαι που Δευτέρας υπόσχομαι να είμαι πιο θετικός; χαχαχαχαχαχα

    Μαίρη Κρίστμας :)

    ReplyDelete
  17. πάντα γενναίους έρωτες λοιπόν τουλίπα!

    Υ.γ χωρίς να το καταλάβεις με βοήθησες πολύ κυρία μου!

    ReplyDelete
  18. Ιθακη-man, καλα θα σε αφησω να κλαψεις λιγο. Και μετα θα παμε για ΠΟΤΑ και θα περασουμε σουπεεεερ! χχ

    ReplyDelete
  19. Τουρνε, παντα! ααα βοηθησα !!

    ReplyDelete
  20. Cheers to beautiful beginnings my dear.

    Οι σχέσεις πρέπει να κυλούν από μόνες τους όπως τόσο ωραία και περιεκτικά περίγραψες. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι το κλικ επίσης είναι υπερεκτιμημένο και δε συμβαίνει πάντα αυτόματα ούτε και με τον ίδιο τρόπο.

    ReplyDelete
  21. Ina, στις όμορφες αρχές λοιπόν!

    Το κλικ ειναι μια μεγάλη υπόθεση. Σιγουρα δεν ξερεις από που και πότε θα σου ρθει.

    Καλή χρονιά!

    ReplyDelete
  22. Το τέλος του 2011 σε βρίσκει πιο κατασταλαγμένη στα θέλω σου, ή είναι η ιδέα μου;

    ReplyDelete
  23. :) .....eventually making things look good:) all the best tulip!

    ReplyDelete
  24. Michael, ολα τελικα ειναι καλα...keep the faith!
    Τα καλυτερα ευχομαι!!

    ReplyDelete
  25. προσοχή! γενναίοι ναι, μεγάλοι οχι! οι μεγάλοι έρωτες δεν φοράνε νυφικό! Καλη χρονιά !

    ReplyDelete
  26. Θελω ΓΕΝΝΑΙΟ!! επιμενω και επιμενω και επιμενω! ΚΑλη χρονιά

    ReplyDelete
  27. here here to bravery! πολύ σε νιώθω, εγώ είμαι στη φάση "μένω μόνη μου", αυτό που γράφεις μπορεί να είναι η δική μου εξέλιξη! καλημέρα!

    ReplyDelete