All my world is a stage

Έχω ένα χαρακτηριστικό. Παλιά το θεωρούσα χάρισμα, αυτές τις μέρες μάλλον ελάττωμα.

Λοιπόν, είμαι των άκρων. Δηλαδή, ή μαύρο ή άσπρο. Που σημαίνει πως:

1. Ή όλα είναι τέλεια ή όλα είναι χάλια.

2. Ή θα γκρεμιστεί το σύμπαν, δεν θα τα καταφέρω να τελειώσω το project στη δουλειά ή όλα κυλάνε ρολόι.

3. Ή κάποιος μ' αρέσει πολύ, μα πάρα πολύ ή τρέχω να φύγω σαν τρελλή.

4. Ή βγαίνω όλη μέρα και όλη νύκτα και πίνω τα πάντα ή φυτεύομαι στον καναπέ μου για μέρες.

5. Ή είμαι hyper ή θέλω να πεθάνω και σκέφτομαι πως μετά από 2-3 μέρες θα με ψάξουν.

6. Ή τρώω τα πάντα ή μου κόβεται η όρεξη.

Αυτό σημαίνει πως:

1. Έχω αλλεργία στο μέτριο.

2. Σπανίως υπάρχει μια κανονική μέρα στη δουλειά.

3. Δεν είχα ποτέ σχέση με κάποιον επειδή είναι απλά "καλό παιδί και καλός χαρακτήρας και ειναι οκ που δεν είμαι πολύ ερωτευμένη"

4. Οι φίλοι μου δεν μπορούν να καταλάβουν πότε είμαι κοινωνική και πότε όχι.

5. Τα επίπεδα σεροτονίνης μου είναι χάλια.

6. Είμαι πάντα σε φάση δίαιτας και ενοχής ΚΑΙ κάνω τρελλές γουρουνιές τα σαββατοκύριακα.

Το παραδέχομαι. Είμαι drama queen και υπερβολική. Σε όλα.

Είναι και λίγο του ζωδίου νομίζω. Δώσε σε ένα Λέοντα τη σκηνή και θα δεις τι ωραίο μονόλογο θα σου κάνει και τι ωραία θα το σκηνοθετήσει.

Τώρα γιατί με πειράζει.

Γιατί αυτές τις μέρες περνάω αντικειμενικά σκατά μέρες στη δουλειά.

Και χθες, δεν άντεξα και πλάνταξα στο κλάμα. Σήμερα ξύπνησα και ένιωθα πως δεν μπορώ πλέον αυτή την καθημερινότητα- Kinder Egg.

Τώρα είμαι καλά. Αλλά, τι πείραζε απλά να ήμουν cool επί του θέματος;

Τί να πω πλέον...

Με έχουν διαλύσει οι ανάδρομοι, οι πλανήτες, οι αμαρτίες της περασμένης μου ζωής, η ξεροκεφαλιά μου...ουφ!