Wednesday, August 25, 2010

Άλλοθι; Λες; Μπα...


Δύο είναι οι φράσεις που μισώ να ακούω αυτές τις μέρες κάθε χρόνο. Η πρώτη είναι το "καλό χειμώνα". Λες και δεν έχουμε ζέστη ως τα τέλη Οκτωβρίου. Γιατί δεν λέμε τότε "καλό καλοκαίρι" από το Μάρτη; Η δεύτερη και χειρότερη είναι το "κεφάλια μέσα". Αγαπημένη φράση των περιοδικών. Ακούγεται σαν απειλή. Δηλαδή τι; Κεφάλια μέσα στη μαύρη τρύπα; Στο καλάθι; Που;

Από τη μέρα που ήρθα όμως, δυστυχώς αυτή τη φράση άρχισα να την εμπεδώνω. Πολλή δουλειά βλέπεις. Στο γραφείο αλλά και εκτός. Είμαι μπροστά από την οθόνη από το πρωί μέχρι το βράδι. Πήγα για ένα ποτό στην New την Κυριακή όταν επέστρεψα και αυτό ήταν. Από τη Δευτέρα τη βγάζω στο μπαλκόνι να δουλεύω.

Δεν πρέπει να παραπονιέμαι όμως. Τη δουλειά την έξτρα, εγώ τη ζήτησα. Και θα είναι καλό για το μέλλον.
Όμως δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και μου κακοφαίνεται που έχω ακυρώσει δύο έξω και λέω συνέχεια σε φίλους "Ναι να βρεθούμε. Σε δυο βδομάδες". Αλλά πρέπει να σκάσω.
Κάθομαι τα βράδια στη βεράντα να δουλέψω, δημιουργώ περιβάλλον και μετά αρχίζει το κωλοβάρεμα στο facebook, καμιά κουβέντα στο msn, σερφάρισμα σε blog, youtube και πάει λέγοντας. Όλη η κούραση της χρονιάς βγήκε τώρα.

Και μετά είναι και το άλλο. Έχω τραγικό πονοκέφαλο. Από το πρωί μέχρι το βράδι. Κατεβάζω παναντόλ, ντεπόν και είμαι οκ για κανά δίωρο. Μετά ξαναρχίζει. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν η έλλειψη αλκοόλ. Μην γελάς. Τα gin n tonic και το κρασί που έχω κατεβάσει τη βδομάδα στον Πρωταρά, ήταν απλά πολλά. Χθες το βράδι, τόσο πονοκέφαλο είχα που πήγα στις 11 και έφτιαξα ένα gin n tonic. Και μου πέρασε! Λες να είμαι αλκοολική; Φυσικά, μετά πήγα και κοιμήθηκα. Που να αντέξω. Τελικά σήμερα διαπίστωσα πως ο πονοκέφαλος είναι από το κομπιούτερ. Εκεί που ατένιζα το ηλιοβασίλεμα στην παραλία και κολυμπούσα στο βυθό με τα μάτια ανοικτά, είμαι από τις 9 μπροστά από μια flat οθόνη. Δεν λέει.

Άντε ακόμα δυο βδομάδες. Θα αντέξω κλεισμένη σπίτι; Θέλω να βγω! Και δεν μπορώ και να προγραμματιστώ. Είναι non stop η δουλειά γιατί είναι πολλή. Απλά πρέπει να πειθαρχήσω. Πρέπει. Πρέπει. Πρέπει.

Υ.Γ1 Μέσα σε όλη αυτή την τρικυμία του εγκεφάλου, κάνω και σοβαρές συζητήσεις μέσω msn και skype. Κάτι για αποφάσεις ζωής λέγαμε, κάτι για το ότι αν δεν χαλαρώσω δεν θα γίνει κάτι, καιρός να δω το μέλλον μου. Ουφ, δεν θυμάμαι...(άλλοθι).
Υ.Γ2 Guilty Pleasure τραγούδι του καλοκαιριού: "Μου έλειψες" της Αποστολίας Ζώη. Χαράματα, κατά τις 7 φεύγουμε από Γκάζι. Περνάμε δίπλα από τα ΚΤΕΛ. Ο κόσμος φορτώνει βαλίτσες στα λεωφορεία. Αλλοδαποί κυρίως. Εμείς πάμε σπίτι, με πολύ ποτό στον οργανισμό μας. Ανοίγω το παράθυρο, φυσάει ένα δροσερό πρωινό αεράκι στο πρόσωπό μου. Από τα μεγάφωνα ακούγεται "Μου έλειψες και πήρα να στο πω. Δεν έπαψα ποτέ να σ' αγαπώ...".

19 comments:

  1. κούκλα, i like u2! μ΄αρέσει το ΥΓ2 και το τραγούδι που ξέθαψες απ' τα παλιά...όσο για τη δουλειά, ελπίζω πραγματικά να σου αρέσει αυτό που κάνεις. μερικές φορές σε διαβάζω και μου έρχεται να έλθω να σου δώσω ένα χεράκι.;-)

    ReplyDelete
  2. το "κεφάλια μἐσα" εν που ανέκδοτο. εν το ξέρεις;;

    ReplyDelete
  3. άντε βρε, καλό χειμώνα.

    αν το καλοσκεφτείς μια χαρά ευχή είναι!

    ReplyDelete
  4. Ναι, το 'Τα κεφάλια μέσα" είναι πολύ περιοδικό κατάσταση!
    Αυτό που λες με το σύνδρομο στέρησης αλκοόλ το είχα πάθει οπριν χρόνια με την μπίρα. Άρα μπορεί να μη φταίει μόνο ο υπολογιστής σου!
    Εσύ που είσαι φαν της Αθήνας, πρότεινε ΄κάνα μπαράκι που να αξίζει τον κόπο! Θα πάω για ένα τριήμερο. Πήγες καθόλου στο ΤΑF; Μου κέντρισε το ενδιαφέρον.

    ReplyDelete
  5. marcella, Εγώ τώρα το έμαθα αυτό το τραγουδάκι! Συγκεκριμένα, εκείνο το χάραμα. Μ αρέσει η δουλειά μου. Αλλά απλά τώρα έχουν σπάσει τα νεύρα μου...

    ReplyDelete
  6. ria, να μου το πούνε στις 30 του Νιόβρη! Όχι τώρα που ακόμα πάω παραλία

    ReplyDelete
  7. Aurora, είναι και η πανσέληνος λένε αιτία πονοκεφάλου.
    Μπαράκια Αθήνας. Πολύ καλή κατάσταση παίζει στην πλατεία Καρύτση τους τελευταίους μήνες. Πήγα πριν από δύο χειμώνες. Αλλά τώρα που είναι καλοκαίρι, θα είναι τέλεια με τον κόσμο έξω.

    Ναι έχω παει στο Taf. Ωραία αυλή ενδιαφέρον κόσμος.

    Αγαπημένο πρόσφατο το bios. διαβασε ποστ πιο κάτω.
    Αν βρεθείς Γκάζι, στο Gazarte με πανέμορφη ταράτσα.

    ReplyDelete
  8. Μου τά ΄χουν πει για την Πλατεία Καρύτση, οπότε αφού φαίνεται να είναι διασταυρωμένο θα το επιχειρήσω.
    ΤΗΧ!
    Αυτό που λες μου θυμίζει πόσο με ξίνιζε το "Καλή Χρονιά" των εκπαιδευτικών από την 1η του Σεπτέμβρη! Βέβαια εκείνο έχει μια λογική....

    ReplyDelete
  9. Ξένιζε! Με ξένιζε, εννοώ. Μετά ξεκινούσε το ξίνισμα!
    :)

    ReplyDelete
  10. Μα τι δουλειά κάνεις και έχεις ΤΟΟΟΣΗ δουλειά ΠΑΝΤΑ ??

    ReplyDelete
  11. κι εμένα μου τη σπάει αυτό το καλό χειμώνα ιδιαίτερα εδώ στη ζεστή κύπρο. εκτός κι αν το λέγεται για να εκφράσει ευσεβής πόθους :))))

    καλή δουλειά τουλίπα! τι είναι 2 βδομάδες μπροστά στην αιωνιότητα; ;)

    ReplyDelete
  12. Aurora, Ξενιζε-ξινιζε. Το ένα πιο εξευγενισμένη έκφραση για το άλλο!

    ReplyDelete
  13. RainTears, Χειρούργος!!

    Μα τι ερωτήσεις είναι αυτές;
    Εννοείται πως όταν ερωτευτώ δεν θα έχω ΠΑΝΤΑ ΤΟΣΗ δουλειά :)

    ReplyDelete
  14. Daisy, Δεν καταλαβαινω ευσεβείς πόθους για χειμώνα. Είναι κρύο, γκρινιαζω, βρέχομαι...αηδιες.

    2 βδομαδες....και ένα καλοκαιρι.
    ΟΥΦ

    ReplyDelete
  15. καλό μου λουλούδι τι καλά σκούζεις πάλι? είσαι ντρούπης? είσαι τουίτης? είσαι μωγιάκι? πολύ σαγαπώ τρυφερούδι μου!!!

    ReplyDelete
  16. Em na afhseis ligo xrono gia na erwteuteis? Ektos kai an h douleia sou einai apo ekeines pou erxese sunexws se epafh me kosmo.

    ReplyDelete
  17. Μενελαε μου. Γλυκο μου Αγορι. Με κάνεις να χαμογελω. Σμακ

    ReplyDelete
  18. Ina, χαιρομαι που σκέφτεσαι το well being μου :). αυτή την περίοδο λόγω παρα πολλής δουλειάς δεν βλέπω και πολύ κόσμο.

    ReplyDelete