Friday, August 06, 2010

bios και πολιτεία


Είμαι Αθήνα από χθες το βράδι. Προσγειώθηκα, πήγαμε σπίτι, άλλαξα μπλουζάκι, έγινα "νυκτερινή" ( ας είναι καλά το μολύβι και η μάσκαρα της mac) και κατηφορίσαμε προς κέντρο. Οι δρόμοι αρκετά άδειοι, οι Αθηναίοι την κάνουν σιγά σιγά. Στο cd player του αυτοκινήτου η Nina Simone. Η φωνή της ήταν το τέλειο soundtrack σε αυτό το αστικό καλοκαιρινό σκηνικό. Διασχίζαμε την Ιπποκράτους και η Νina έλεγε "Sinnerman, you oughta be prayin'...all on that day...".
Κατεβήκαμε Σόλωνος, περάσαμε απέναντι, μετά δίπλα από το Fresh Hotel ( το αγαπημένο μου ξενοδοχείο - ωραίες αναμνήσεις από εκεί, μιας άλλης εποχής) και καταλήξαμε BIOS. Ανεβήκαμε στην ταράτσα ( περνώντας μέσα από μια κουζίνα διαμερίσματος - χμ) και καθίσαμε στα βαρέλια-σκαμπό. Η ταράτσα ήταν τίγκα στον κόσμο. Οι άνδρες με μπλουζάκια και βερμούδες, οι γυναίκες, κάποιες με στρασάκια, άλλες πιο "εξάρχεια" φάση.
Στο βάθος η φωτισμένη Ακρόπολη. Όσο πασέ και κλισέ να ακούγεται, λατρεύω δύο εικόνες της καλοκαιρινής νυκτερινής Αθήνας: τη φωτισμένη Ακρόπολη και τους κόκκινους πύργους της Τεχνόπολης.

Αράξαμε εκεί με τις βότκες μας. Για ακόμα μια φορά, συνομιλώντας και χωρίς πολλή ανάλυση διαπιστώσαμε πως είμαστε σε παρόμοια φάση. Καιρός για αλλαγές παραστάσεων, ριζικές. Δεν μας φταίνε οι γύρω, ούτε καν τα ρούχα μας (κυριολεκτικά). Είναι το δικό μας point of view.

Επιστρέψαμε σπίτι, αυτή τη φορά ακούγοντας στη διαδρομή Ελένη Δήμου και Νύκτες στην Πανεπιστημίου.

Σήμερα το πρωί ξύπνησα και ένιωθα καλά. Επιτέλους ανυπομονώ να ζήσω μια μέρα.
Τι σκατά μου κάνει αυτή η πόλη;

Υ.Γ1 Η σοφή φίλη χθες μου είπε πως εδώ και ενάμιση χρόνο έχω δώσει όλο το βάρος στη δουλειά για να αποφύγω να πάρω αποφάσεις και να διαλέξω τα μονοπάτια της ζωής μου. Το ήξερα,ήδη αλλά όταν το άκουσα και δυνατά από ένα άλλο πρόσωπο, έπαθα σοκ. Και όταν είπε "ξέρεις τουλίπα, αυτό μπορεί να το κάνεις και για τα επόμενα 10 χρόνια. Δεν θα σου πει κανείς κάτι", τα είδα όλα. Όχι, όχι δεν είμαι τοσο καριερίστας. Θέλω να είμαι χαλαρή και να δοκιμάζω. Χωρίς φόβο.
Υ.Γ2 Το ποστ γράφτηκε με μουσική υπόκρουση, το πρόγραμμα του Kosmos.


14 comments:

  1. Αυτά κάνει η Αθήνα.
    Κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί νιώθω πολύ διαφορετικά και δε θέλω να φύγω.
    Η αγαπημένη μου πόλη.
    Κι ας λένε όλοι ότι θέλουν. :P

    //Κατερίνα

    ReplyDelete
  2. Κάτι τέτοια ακούω από τον κόσμο, και θέλω να γίνω γυφτάκι στην Πανεπιστημίου

    ReplyDelete
  3. Είδες μερικές φορές όταν τα ακούμε από άλλους παθαίνουμε μεγάλο σοκ..
    Η Ακρόπολη δεν είναι "πασε", έχει κλασσική ομορφιά!
    Καλά να περνάς! :)

    ReplyDelete
  4. Όντως, αυτή η πόλη έχει κάτι μαγικό, επίσημη αγαπημένη φορ εβερ!!!

    ReplyDelete
  5. pantws egw bios den polyagapaw....exei xalia hxo, idiws sta live

    ReplyDelete
  6. altermode, δύσκολη αλλά αγαπημένη!

    ReplyDelete
  7. zappa, χα χα
    Ρε συ το bios είναι ωραίο για τη θέα του. Χέσε τον ήχο τώρα.

    ReplyDelete
  8. Δραπέτης, είδικά όταν είναι φωτισμένη!

    ReplyDelete
  9. κοπελλούα, πέρασα πέρασα!

    ReplyDelete
  10. anonymous, μια μαζοχιστική αγάπη...

    ReplyDelete
  11. poly syxno fainomeno auto. na tin pefteis sti douleia gia na mi tolmiseis allages. ti na mi tolmiseis diladi? auto einai allo stadio. gia na min exeis xrono na tis skefteis arxika.

    alla mi se pernei apo katw. tha tin kaneis tin eksormisi sou. egw prosopika pisteuw, oti oso peritexna kai na apofeugeis kati, auto to idio tha se brei. oxi moirolatrika. etsi opws ta leei o coelo. malakies leei autos.
    ennow oti eite grigora eite arga, auto pou zitame to tolmoume. e, kalytera grigora.

    gamwto, egw pantws olo argos eimai... ma poly argos. :)

    ilias/gl

    ReplyDelete