Out in the open

Ψες ήμουν σε ένα τραπέζι. Όταν ήλθε η ώρα της πρόποσης, πετάχτηκε ο απέναντι μου και τσίριξε "Καλό Χειμώνα!"
Καλό χειμώνα; Γυρίζω και τον βλέπω με ύφος εκνευρισμένο."Είναι ζέστη, ακόμα είμαστε μαυρισμένοι και πάμε θάλασσα". Δεν ήμουν πολύ ευγενική. Πρώτον, δεν συμπαθώ χειμώνα και δεύτερο μα ποιο χειμώνα καλέ; Εδώ; Αστείο.
Πάντως αν ήμουν ματσό, το Νοέμβρη θα την έκανα για νότιο ημισφαίριο. Βραζιλία, παραλία, αντηιλιακά, ήλιος, θάλασσα, open μπαράκια, open everything. Τέλεια.
Αλλά δεν είμαι οπότε θα φάω τις προπόσεις στη μούρη και θα σκάσω. Δεν είναι ότι με ενδιαφέρει που μπήκε ο Σεπτέμβρης και άρχισε η νέα χρονιά. Φέτος δεν μου κάνει αίσθηση. Δεν έχω τίποτα να περιμένω, εκτός από θέματα δουλειάς, οπότε άμα δεν σου κάνει κλικ κάτι, είσαι κάπως απαθής. Πέρσι ήταν διαφορετικά. Πέρσι είχα ένα άνθρωπο. Φυσικά τελικά δεν ήταν όπως το ήθελα, αλλά υποθέτω όλα συμβαίνουν ή συνέβηκαν για ένα λόγο. Άσχετο.
Φέτος, έχω τα μάτια μου ανοικτά για τα καινούρια πράγματα που παίζουν στην πόλη. Αποφάσισα να βγω επιτέλους από την αυτο-εξορία. Βαρέθηκα πραγματικά να μαζεύω κομματάκια από χάμω. Και όπως σου είπα κανείς δεν αξίζει τόσο πόνο. Κανείς.
Γίνονται πολλά αυτό το μήνα. Στο πρόγραμμα μπήκε από καιρό η Madonna, άρα Αθήνα, άρα Γκάζι, άρα φίλοι, άρα σούπερ. Και μετά είναι ο Tiesto. Κάτι διαφορετικό. Χορός μέχρι τελικής πτώσεως χωρίς να είμαστε σε κλαμπ, να στεκόμαστε με τη βότκα στο χέρι και διερωτούμαστε αν ο κόσμος χορεύει ή όχι. Στον Tiesto απλά θα χορέψουμε και θα εξαντληθούμε! Γουστάρω τρελλά.
Και μετά είναι αυτό το project, που κάνουν κάτι παιδιά στην παλιά Λευκωσία. Σε ένα χώρο που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Αυτή τη βδομάδα 9 καλλιτέχνες είναι κλεισμένοι σε ένα χώρο και δημιουργούν μαζί. Το κλου της υπόθεσης είναι ότι παρόν θα είναι και ένας ψυχολόγος να καταγράφει τα της συνύπαρξης. Ακούγεται ενδιαφέρον. Εγώ θα κάνω τις βόλτες μου από εκεί πάντως. Θα αλλάξει κάπως τις εικόνες μου. Χρειάζομαι αλλαγές. Με φοβίζει λίγο ο πληθυντικός. Όμως αν έμαθα κάτι τον τελευταίο χρόνο είναι πως μόνο άμα αλλάζεις παραστάσεις επιβιώνεις. Ειδικά σε αυτό τον μικρό τόπο όπου χρειάζεται προσπάθεια για να μείνεις ζωντανός.

Υ.Γ1 Για το project αυτό, μπες στο www.stoaaeschylou.blogspot.com. Είναι το blog της ομάδας.
Υ.Γ2 Άλλαξα το status στο msn και έγραψα "Sex as a state of mind". Οι μόνοι που το σχολίασαν - κάπως αμήχανα- είναι φίλες μου και γκει φίλοι μου . Δηλαδή άτομα που χέστηκαν αν σκέφτομαι το σεξ ή όχι. Οι υπόλοιποι "τρία πουλάκια κάθονταν". Apathy as a state of being!