Να τολμήσω;

Ίσως είναι πολύ νωρίς για να το ξεστομίσω. Το συζητούσα ψες με μια φίλη ψυχολόγα (να 'ναι καλά με ακούει γενικά) και με την φίλη καρδιάς. Και θα το κάνω. Έτσι λέω τώρα, τέλη του Ιούνη. Εύχομαι να έχω τη δύναμη να το τηρήσω ακόμα μερικές βδομάδες.
Φίλη/ε, σκέφτομαι να πάω ταξίδι. Μόνη.
Πως σου φαίνεται; Το έχω ανάγκη νομίζω. Να μην βασίζομαι σε κανένα, να μην νιώθω ότι πρέπει να εκπληρώνω τις επιθυμίες κανενός. Επιτέλους να βάλω τα δικά μου "θέλω" σε προτεραιότητα που έτσι και αλλιώς τα έχω όχι μόνο βάλει σε δεύτερη μοίρα, αλλά στον πάτο μαζί με την διάθεσή μου.
Το μοναδικό μου δεδομένο είναι ένα: Κάπου που οι εικόνες, μυρωδιές, χρώματα που θα έχω να είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που ζω τώρα. Προφανώς σε μια άλλη ήπειρο.
Είναι δύσκολο πολύ, θέλει πολύ θάρρος, δεν ξέρω αν το έχω.
Το μόνο που είμαι σίγουρη είναι πως ότι δεδομένο έχω μπροστά μου αυτή τη στιγμή δεν μου κάνει. Όλα όμως. Χωρίς καμία εξαίρεση.