Sex & the City: Μια αγάπη που δεν πεθαίνει ποτέ.

Οκ, είδα και εγώ το Sex & the City. Αφου πριν διάβασα κριτικές στις εφημερίδες, τα περιοδικά, τα blog. Εννοείται πως δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Όταν βλέπεις και τους 6 κύκλους δύο φορές το χρόνο, έχεις επιτραπέζιο παιχνίδι "Sex & the city" και το κυριότερο, το κάθε επεισόδιο σου θυμίζει κάτι από τη δική σου ζωή ή των φίλων σου, τότε γιατί να εμπιστευτείς την κριτική του καθενός;
Έτσι και αλλιώς αυτό ειδικά το φιλμ, δεν θα πας να το δεις για το περιεχόμενο ή την κινηματογραφική του αξία αλλά για να ξαναθυμηθείς τους λόγους που αγάπησες τη σειρά.
Που λες πήγα. Το κοινό από 16-60. Πέφτουν οι πρώτοι τίτλοι η αίθουσα χειροκροτεί. Ενθουσιασμός. Ωραία ατμόσφαιρα! Δεν σου κρύβω πως ψιλοσυγκινήθηκα. Είμαι και σε ευαίσθητη φάση, καταλαβαίνεις.
Οκ, τα πρώτα σχόλια μου. Είπανε πως ήταν μια παρέλαση ρούχων και fashion. So what? Γιατί να μην φοράνε υπέροχα ρούχα να χαρεί και μας το ματάκι μας; Ή γιατί πρέπει να είναι όλα ΤΟΣΟ ρεαλιστικά; Έχω πάει Νέα Υόρκη δυο φορές. Αν βρεθείς Upper East Side ή σε ένα από τα super χλιδάτα εστιατόρια και μπαράκια, ναι έτσι ντύνεται ο κόσμος. Όταν γυριστεί σειρά στο Village ή στο Soho, τότε ξαναμιλάμε. Μετά πρόσεξα ότι έχουν μεγαλώσει τα τέσσερα κορίτσια. Και αυτό είναι εμφανές όσο airbrush και διόρθωμα κάνανε. Δεν πειράζει, η ζωή προχωρά. Και αυτό το λέει και η Carrie στην αρχή που βλέπει μια παρέα από 30άρες να κυκλοφοράνε στους δρόμους. Αλλά ωριμάζουνε. Η Σάρλοτ είναι μια υστερικιά πλούσια με τα παιδάκια της και ευτυχισμένη. Η Μιράντα πνίγηκε στη μεσοαστή ζωή της ( κρίμα και ήταν η αγαπημένη μου), η Σαμάνθα μένει πιστή στον Σμιθ ( αν είναι δυνατόν) και η Κάρι είναι επιτέλους με τον Big και ετοιμάζονται να παντρευτούν. Άρα καμία σχέση με ότι ξέραμε. Όπως είπε και το ντογκ μου, δεν υπάρχει ούτε sex και στην τελική ούτε καν η ιδεά της πόλης. Δηλαδή, μέσα σε 2,5 ώρες δεν χορταίνεις την πόλη. Υπάρχει η κλασσική σκηνή στα Starbucks, μια ιδέα της Βιβλιοθήκης της ΝΥ και το Bryant Park όπου γίνεται το fashion week. Για μένα αυτό θα ήταν αρκετά για ένα επεισόδιο της μισής ώρας, όχι για μια ταινία. I wanted more of NY.
Στην ταινία, όλα παίζουν με τα "εντος". Τα σπίτια τους, τις καρδίες τους, το μέσα τους. Και ίσως αυτό να είναι μια φυσική συνέπεια από τη στιγμή που έχουν όλες πατήσει τα σαράντα και έχουν άλλες προτεραιότητες. Διαφορετικές από τις δικές μου....αλλά γι αυτό και θα συνεχίσω να βλέπω τους 6 κύκλους συνέχεια.
Για να μην στα πολυλογώ, ναι ρε παιδί μου συγκινήθηκα πολύ. Που τις είδα, που η Carrie και ο Big είχαν μια αυθεντική αγάπη ( με έκανε να ζηλέψω πολύ αλλά και να ελπίζω στον έρωτα) και που χόρτασα ένα δίωρο Sex & the City. Και ας μην ήταν η καλύτερη ταινία και ας μην "ταυτίζομαι" με τα θέματά τους και ας μην είναι σαν την σειρά. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή ( κακώς δηλαδή)

Y.Γ1 Η ζωή μου δεν έχει καμία σχέση με τη σειρά σε αυτή τη φάση. Είμαι ερωτευμένη με ένα άνθρωπο που με θέλει ως φίλη ( ένας υπέροχος άνθρωπος που μου ξύπνησε πολλά πράγματα και τον ευχαριστώ). Νιώθω ότι δεν θέλω να προχωρήσω ή να βγαίνω για να γνωρίσω κάποιο. Δεν ξέρω αν είναι αυτή η συνταγή, πάντως το ότι είμαι ακόμα "εκει" για μένα σημαίνει κάτι.
Υ.Γ2 Στον αντίποδα του Υ.Γ1 είναι οι στιγμές που ακούω το Incomplete της Alanis. Κάνε κλικ δεξιά στο playlist και άκουσέ του. Γιατί "μια μέρα..."