Δεδομένο πρώτο. Ένα σούπερ καλοκαίρι το ακολουθεί ένα μέτριο ως χάλια. Ποια η πιθανότητα να σου πάνε 12 μήνες τέλεια; Και όταν μιλώ για τέλεια δεν εννοώ αντικειμενικά "τέλεια". Αλλά σύμφωνα με σένα και με τις ανάγκες που έχεις τη δεδομένη φάση στη ζωή σου.
Για παράδειγμα, για μένα το "τέλειο" φέτος θα ήταν αν είχα ένα δεσμό με ένα άνθρωπο που θα ήμουν ερωτευμένη μαζί του (και ιδανικά και αυτός), να πήγαινα εκδρομές και να την έβγαζα στην παραλία όλη μέρα. Αυτό ήθελα από πέρσι, αυτό θέλω και φέτος. Και δεν είναι ότι με έπιασαν οι μοναξιές, μια χαρά είχα τη ζωή μου συγυρισμένη ως single. Απλά σε κάποια φάση έτυχε να ήμουν έτοιμη να τη μοιραστώ. Και ακόμα είμαι. Αυτό είναι το δεδομένο δεύτερο.
Το άλλο που σκέφτομαι αυτές τις μέρες, κοιτάζοντας τα ταβάνια, είναι πως όσο μεγαλώνω κάνω αρκετό ξεσκαρτάρισμα όσο αφορά φίλους. Τους τελευταίους μήνες που δεν ήμουν και στα καλύτερά μου, ήξερα ποιοι ήταν εκεί όταν τους χρειαζόμουν. Και ας μην ήξεραν ακριβώς τι έχω, απλά ήταν εκεί. Από την άλλη, ήταν και μερικοί που είναι στην καρακοσμάρα τους. 1-2 από αυτούς διαβάζουν το blog, προφανώς διάβασαν τα κλαψιάρικα κείμενα και δεν ήλθαν να πουν κάτι , ούτε απλά να τηλεφωνήσουν να πάμε μια βόλτα. Οι φίλοι λοιπόν φαίνονται σε όλα. Και στα δύσκολα και τα εύκολα. Και το κυριότερο, ακόμα και όταν γκομενιαστούν. Αυτό σημείωσέ το, είναι βασικό. Γιατί όταν εσύ είσαι στην τρελλή χαρά με το δεσμό σου, δεν κάνεις μια προσπάθεια να ξεστραβωθείς και να δεις και το φίλο σου; Κανείς δεν αξίζει να είναι στη ζωή μας δεύτερος, είδικά όταν κάποτε του συμπεριφερόμασταν σαν να ήταν ίσος ( και πολλές φορές πρώτος). Άρα δεδομένο τρίτο, στα πρώτα -άντα, αρχίζουν τα δύσκολα με φιλίες. Αλλά μένουν όσοι αξίζουν.
Δεδομένο τέταρτο και τελευταίο. Είναι τέλειο να μπορείς να θέτεις δεδομένα. Να βάζεις κάποια πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις στη θέση που τους αξίζει.
Μπορεί φυσικά στην πορεία να φας τις άπειρες χυλόπιττες, να διερωτάσαι γιατί σου συμβαίνουν εσένα όλα, να χάσεις φίλους, να βρεις άλλους, να απομονωθείς, ακόμα και να βγάλεις ένα καλοκαίρι μέσα στην μαυρίλα. Αλλά το μόνο που μπορείς να ελπίζεις και που ενδεχομένως να είναι και σωστό, είναι πως όλα γίνονται για ένα καλό λόγο.
Για παράδειγμα, για μένα το "τέλειο" φέτος θα ήταν αν είχα ένα δεσμό με ένα άνθρωπο που θα ήμουν ερωτευμένη μαζί του (και ιδανικά και αυτός), να πήγαινα εκδρομές και να την έβγαζα στην παραλία όλη μέρα. Αυτό ήθελα από πέρσι, αυτό θέλω και φέτος. Και δεν είναι ότι με έπιασαν οι μοναξιές, μια χαρά είχα τη ζωή μου συγυρισμένη ως single. Απλά σε κάποια φάση έτυχε να ήμουν έτοιμη να τη μοιραστώ. Και ακόμα είμαι. Αυτό είναι το δεδομένο δεύτερο.
Το άλλο που σκέφτομαι αυτές τις μέρες, κοιτάζοντας τα ταβάνια, είναι πως όσο μεγαλώνω κάνω αρκετό ξεσκαρτάρισμα όσο αφορά φίλους. Τους τελευταίους μήνες που δεν ήμουν και στα καλύτερά μου, ήξερα ποιοι ήταν εκεί όταν τους χρειαζόμουν. Και ας μην ήξεραν ακριβώς τι έχω, απλά ήταν εκεί. Από την άλλη, ήταν και μερικοί που είναι στην καρακοσμάρα τους. 1-2 από αυτούς διαβάζουν το blog, προφανώς διάβασαν τα κλαψιάρικα κείμενα και δεν ήλθαν να πουν κάτι , ούτε απλά να τηλεφωνήσουν να πάμε μια βόλτα. Οι φίλοι λοιπόν φαίνονται σε όλα. Και στα δύσκολα και τα εύκολα. Και το κυριότερο, ακόμα και όταν γκομενιαστούν. Αυτό σημείωσέ το, είναι βασικό. Γιατί όταν εσύ είσαι στην τρελλή χαρά με το δεσμό σου, δεν κάνεις μια προσπάθεια να ξεστραβωθείς και να δεις και το φίλο σου; Κανείς δεν αξίζει να είναι στη ζωή μας δεύτερος, είδικά όταν κάποτε του συμπεριφερόμασταν σαν να ήταν ίσος ( και πολλές φορές πρώτος). Άρα δεδομένο τρίτο, στα πρώτα -άντα, αρχίζουν τα δύσκολα με φιλίες. Αλλά μένουν όσοι αξίζουν.
Δεδομένο τέταρτο και τελευταίο. Είναι τέλειο να μπορείς να θέτεις δεδομένα. Να βάζεις κάποια πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις στη θέση που τους αξίζει.
Μπορεί φυσικά στην πορεία να φας τις άπειρες χυλόπιττες, να διερωτάσαι γιατί σου συμβαίνουν εσένα όλα, να χάσεις φίλους, να βρεις άλλους, να απομονωθείς, ακόμα και να βγάλεις ένα καλοκαίρι μέσα στην μαυρίλα. Αλλά το μόνο που μπορείς να ελπίζεις και που ενδεχομένως να είναι και σωστό, είναι πως όλα γίνονται για ένα καλό λόγο.
Και τελικά, μετά από όλα αυτά, σου μένουν 2-3 φίλοι καλοί, και το θετικό είναι ότι σε αυτούς ξέρεις ότι μπορείς να εμπιστευτείς τη ζωή σου, σε αντίθεση με κάποιους μήνες πριν που δεν ήσουν σίγουρη ποιος από όλους είναι φίλος ή όχι. Δυστυχώς, οι πλείστοι που μπαίνουν στη ζωή μας, μπαίνουν γιατί μας χρειάζονται και όχι γιατί είναι έτοιμοι να δώσουν και οι ίδιοι.
ReplyDeleteΈχεις απόλυτο δίκιο evitac. Ειδικά η τελευταία σου πρόταση είναι πολύ σωστή!
ReplyDeleteΔεδομένο τρίτο: Sad but true
ReplyDeleteδεν φαντάζεσε πόσο άλλαξε η ζωή μου από τότε που έκανα ξεσκαρτάρισμα των φίλων μου! Είναι δύσκολο να κόψεις δεσμούς με το παρελθόν, να διαλέξεις μόνο λίγα άτομα που είναι πραγματικοί φίλοι και να γράψεις τους υπόλοιπους. Αλλά αξίζει! :)
ReplyDeleteden xerw an t pistevis ala pezi na zume t idia katastasi..
ReplyDeleteaftes t skepsis t kano edw k liges meres..
o egefalos ine etimos na ekragi..
t xeskartarisma diskolo,alla anageo..
tora gia t gomenus t na po?
ego pada xekinw me t stavro st xeri,alla mallon m aresi na pefto panw se periptwsares..
uf,kourasi!
piase ena mojito!
Eνα μεγαλο ποσοστο απο μας διαβαζει στην δικη σου αναρτηση, κατι που βιωνουμε και εμεις.
ReplyDeleteΝα ξερεις οτι εκει που δεν το περιμενεις(και ευχομαι να ειναι αυτο το καλοκαιρι) θα γνωρισεις εναν ανθρωπο που θα σου παρει και ψυχη και σωμα..
Τωρα οσο αφορα τους φιλους..Ο καθε ενας μας βλεπει τα δικα του προβληματα ως τα πιο δυσκολα.
το θεμα ειναι να μπορεις να ακους τον αλλο και στην συνεχεια να ακουει και αυτος εσενα..
Αντε χαμογελα και..πιασε ενα μοχιτο!
τσαρτελούι, ακόμα και η συνειδητοποίηση δεν κάνει την κατάσταση καλύτερη.
ReplyDeleteκρίση, έκανα και στο παρελθόν ένα μεγάλο ξεσκαρτάρισμα. Απλά τώρα έχω γίνει πολύ πιο απαιτητική και πρέπει να συγκεντρωθώ σε λιγότερους!
ανώνυμε,σε πιστεύω γιατί όχι; Για γκόμενους, συνειδητοποιώ ότι ελκύουμε ότι αντανακλόυμε. Έτσι όταν θες κάτι της προκοπής θα το βρεις. Καλή τύχη!ευχαριστώ για μοχιτάκι :)
entelech1a, μακάρι να γίνει όπως το λες. και έχεις δίκιο για φίλους. Ευχαριστώ και για το μοχίτο, αλκοολική θα γίνω :)
Ολοι το χρειαζόμαστε αυτό το ξεσκαρτάρισμα που και που.
ReplyDeleteΥπάρχουν στιγμές σε μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα που να θέλω να μοιραστώ τα συναισθήματα μου με κάποιον άλλον άνθρωπο πέρα του εαυτού μου.
Και πολλές φορές θυμάμαι μια όμορφη παρουσία που θα ήθελα πολύ να είναι δίπλα μου, αλλά δυστυχώς μένουμε στα όνειρα θερινής νυχτός.
Υπήρχαν νύχτες που ξάπλωνα και έβλεπα το ταβάνι και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως τα βγάζω πέρα και μόνος μου. And I Do really. Μα χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω απο το να τη βγάζουμε πέρα.
Γιατί ως γνωστόν όλοι αξίζουμε ένα μερίδιο απο τη πίτα της ετυχίας..
Στο είπα πολλές φορές, αλλά ακόμα μια δεν θα πειράξει. Ενας όμορφος άνθρωπος σαν κι εσένα, είναι κρίμα να είναι μόνος, αλλά από την άλλη είναι και κρίμα να χαραμίζεται σε αγκαλιές που δεν τον εκτιμούν..
βλέπω πως όλοι στο δεδομένο περί φίλων στάθηκαν.
ReplyDeleteδεν είναι τυχαίο.
οι φίλοι είναι σημαντικότεροι από το γκόμενο. σημείωσέ το αυτό. :)
Τρομάζω στη συνειδητοποίηση ότι τελικά η ευτυχία δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αποδοχή συμβιβασμών. Υπάρχουν όντως συνειδητοποιημένοι ευτυχισμένοι ή εμείς τους βλέπουμε έτσι;
ReplyDeleteΓεια!
unshaved, ναι η αλήθεια είναι πως όταν θέλουμε να μοιραστούμε όμορφες εικόνες και στιγμές, τότε είναι ψάχνουμε κάποιο. ( ή έχουμε κάποιο υπόψη και τότε μας λείπει)....και σε ευχαριστώ ξανά για τα καλά σου λόγια :))
ReplyDeletekrot, φυσικά. Οι γκόμενοι έρχονται και φεύγουν, οι φίλοι μένουν. Το ιδανικό; Γκόμενος-φίλος; Θα το βρω ποτε; Χμ
addictedtothinking, καλωσόρισες! Για να είσαι ευτυχισμένος σημαίνει ότι αφήνεις χώρος στο μυαλό σου για να μπουν χαρούμενες στιγμές. Και αυτό δεν είαι συμβιβασμός, αλλά έξυπνη κίνηση. Δεν ξέρω αν υπάρχουν συνειδητοποιημένοι ευτυχισμένοι...ίσως απλά τους βγαίνει.
ωραίο το ξεσκαρτάρισμα φίλων. βρίσκω πολύ διασκεδαστική τη διαδικασία
ReplyDeleteΟθρώς εμίλησες! Ειδικά περί φίλων. Το μόνο κακό είναι ότι, το fuckin' summer περνάει δύσκολα όταν είσαι μόνος... Κι έτσι, πολλές φορές, ρίχνεις νερό στο κρασί σου.
ReplyDeleterelationships with the opposite sex are definitely overrated. use ur alone time to grow and evolve as a person. love will follow.
ReplyDeleteyo!reeka, ναι ειδικά όταν δεν το ξέρουν! Από την άλλη κάθεσαι και διερωτάσαι πότε καταλαβαίνεις ότι κάποιοι φίλοι είναι για να μένουν...
ReplyDeletediastimata μου, μα ναι, αυτό είναι το θέμα. Το καλοκαίρι δεν είναι για συμβιβασμούς και απλά πρέπει να ζυγίσεις τα πράματα και ταυτόχρονα να είσαι και καλά.
anonymous, είναι πολλά πράγματα overrrated συμφωνώ. Σίγουρα το alone time δεν είναι. σκέφτομαι να κάνω κάτι ριζοσπαστικό. Love will follow....I guess. No option.
Είσαι σε πολύ καλή φάση τουλιπίδιον! Άκου και τη γριά-γοργόνα ;-)
ReplyDeleteΛες γοργονίτσα μου; :))
ReplyDeleteτο καλοκαίρι αν είσαι μόνος όλα μπορούν να φτιάξουν πιο εύκολα από όταν είναι χειμώνας, άρα από αυτήν την άποψη ωραία, τέλεια είναι όταν αποδέχεσαι τις ατέλειες, γιατί το τέλεια δεν υπάρχει, εκτός αν είσαι με κάποιον αγαπημένο πρόσωπο όλο το καλοκαίρι σε κάποια παραλία, που στο εύχομαι, το ξεσκάρτησμα φίλων το έχω κάνει εδώ και χρόνια και κει που ήμουν με αρκετό κόσμο βρέθηκα με τους τρεις σωματοφύλακες... ;)
ReplyDeleteΞέρεις, είναι μεγάλη κουβέντα το ξεσκαρτάρισμα. Δεν είναι ανάγκη να σου κάνουν κάτι για να διαπιστώσεις ότι όχι μόνο δεν σε γεμίζει η παρέα τους αλλά και το να περάσεις χρόνο μαζι τους σου είναι παντελώς αδιάφορο. Και σε αυτή τη φάση είμαι τώρα.
ReplyDeleteΔεν έχω πειστεί ακόμη πως όλα γίνονται για ένα καλό λόγο, απλώς ξέρω ότι γεμίζεις με ερωτημάτικά για πράγματα που σου συμβαίνουν και καμιά φορά η ζωή έρχεται λίγο αργότερα και σου απαντάει..
ReplyDeleteΥΓ:Η φώτο πολύ ωραία!
she, δεν είναι θέμα να πειστείς. Απλά αν δεν το πιστεύεις και αυτό κάτι άσχημες μέρες, τι σε κρατάει από το να μην διαλυθείς;
ReplyDeleteΜιλούσα χθες με μια φίλη και μου είπε ότι θεωρεί τις κρίσεις καλό πράγμα γιατί μετά ακολουθούν ενδιαφέροντες εξελίξεις.
Μερσί για φωτό.