Σώσε με

Σκέφτηκες καμιά φορά πως θα αντιδρούσες, αν βρισκόσουν απέναντί σου όταν έλεγες κάτι; Καλό ή κακό, νέο ή όχι, σχόλιο, ατάκα, παραδοχή, επίθεση, μονόλογο.
Σε φίλο, σε εραστή, ερωμένη, συνάδελφο, συγγενή.
Δεν θα ήταν ενδιαφέρον;
Σκέφτηκες καμιά φορά ότι αυτά που λες ο άλλος μπορεί να μην μπορεί να τα διαχειριστεί και γι' αυτό δεν αντιδρά ή αντιδρά με ένα τρόπο που δεν καταλαβαίνεις;
Είναι όντως ενδιαφέρον.

Τις προάλλες, παραδέχθηκα σε μια πολύ φίλη μου, ότι με έφαγε ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο δεν μπορώ να αποδράσω ( δες το προηγούμενο ποστ - χωρίς τη θετική πινελιά του φλερτ). Της είπα επίσης ότι δεν βρίσκω πια νόημα σε κάτι (το οποίο εννοώ) . Αυτές τις δύο ατάκες τις έριξα απλά, χωρίς κανένα απολύτως φίλτρο, σαν οβίδα.

Τί περίμενα να μου πει; Δεν ξέρω. Περίμενα να με λυπηθεί; Όχι. Τί γενικά περίμενα; Τίποτε. Απλά το έριξα. Μπορεί να ήταν σαν μια μικρή σανίδα σωτηρίας; Μπορεί τελικά.

Θυμήθηκα αυτή την ελληνική ταινεία του 2001 με τίτλο "Σώσε με".
Η περίληψη λέει "Η ταινία είναι το πορτραίτο μιας σύγχρονης γυναίκας. Κεντρική ηρωίδα η Αννα, μια κοπέλα που η λαχτάρα της να αγαπήσει και ν' αγαπηθεί, την οδηγεί σε μια σειρά από λάθη και, τελικά, σε αδιέξοδο. Παγιδεύεται στα λάθη που έχει κάνει στη ζωή της και δίνει μάχη να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό τους. Μία ταινία που κατορθώνει με τον πιο ειλικρινή και άμεσο τρόπο να απεικονίσει για τα τραύματα και τις πληγές που κρύβονται στις ψυχές των ανθρώπων μιας μεγαλούπολης." 
Σε κάποια φάση γράφει σε ένα χαρτί τη φράση "Σώσε με". Δεν θυμάμαι καλά, αλλά αυτό το χαρτί ήταν η έκκλησή της.

Σώσε με λοιπόν.