Η φούσκα

Ξέρεις, μετά από μια ηλικία και μετά , ή ας το θέσω καλύτερα, μετά από μια σειρά εμπειριών και μετά, από τις οποίες θεωρείς ότι έχεις μάθεις, πιστεύεις ότι ξέρεις πέντε πράγματα.

Πιο συγκεκριμένα, έχεις μάθει περίπου να καταλαβαίνεις το χαρακτήρα του αλλουνού. Το γεγονός, ότι σίγά σιγά ακονίζεις ταυτόχρονα το ένστικτό σου, σε κάνει να πιστεύεις ότι δύσκολα θα πέσεις έξω.

Έτσι νόμιζα. Αλλά ξαφνικά όλα ανατράπηκαν. Ένας άνθρωπος που σεβόμουν, που θεωρούσα ότι είχε ένα ήθος, που δεν ήταν ανεύθυνος, που δεν ήταν παρτάκιας, που θα σκεφτόταν πάντα πριν πράξει, αποδείχθηκε το αντίθετο.

Νιώθω απογοητευμένη, προδομένη. Το χειρότερο είναι ότι θα δυσκολεύομαι στο μέλλον να εμπιστεύομαι κόσμο και το ένστικτο μου.

Σκέψου. Να πιστεύεις ότι ο άλλος, δεν υπάρχει περίπτωση να σου κάνει κακό. Ηθελημένα ή άθελα. Και ξαφνικά, με ένα μήνυμα, να σε διαλύει. Να σου δείχνει ότι δεν τον νοιάζει πως θα νιώσεις μετά από αυτό το μήνυμα. Απλά θέλει να "ξεφορτώσει" κάτι πάνω σου. Και εσύ στην άλλη πλευρά, να έχεις χάσει τα πόδια σου. 

Απογοητεύτηκα, θύμωσα, έκλαψα, ξανάθύμωσα. Και μετά προβληματίστηκα.

Δεν έκρινα σωστά; Κακώς, είχα εμπιστευτεί; Έτσι είναι η ζωή; Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο άλλος δεν θα σου κάνει κακό;

Δεν ξέρω πότε θα βρω απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Προς το παρόν το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εξαφανιστώ από τη ζωή του. Όχι για λόγους εκδίκησης, αλλά αξιοπρέπειας. 

Ένα άλλο πράγμα που έμαθα, όλα αυτά τα χρόνια , είναι ότι πρέπει να δημιουργείς γύρω σου δικλείδες ασφαλειές, ειδικά όταν νιώθεις πως έχεις παραβιαστεί.

Έτσι είναι. Σπάζοντας τη φούσκα, βλέπεις την πραγματικότητα. Αλλά για να την ανεκτείς, δημιουργείς μια άλλη, μεγάλη φούσκα και μπαίνεις μέσα για να προστατευτείς.