Comfort.

Τέσσερις μήνες γεμάτοι άγχος και πόνους στο στήθος.

Είναι πολλοί.

Τελικά η άκρη βρέθηκε. Ή, για να το θέσω πιο σωστά, άρχισα να βάζω την υγεία μου σε προτεραιότητα.

Τώρα προσπαθώ να κάνω πράγματα που με κάνουν καλά.

Απλά πράγματα.

Ή όπως λέμε, comfort!

Οι βόλτες του Σαββάτου στην παλιά Λευκωσία.  Για τυρόπιτα στα Τρία Φανάρια, καφέ μετά στο Φώτη στα 7 Κλειδιά. 

Οι σούπες! Άντε πότε θα χειμωνιάσει;

Οι αυθόρμητες γευσιγνωσίες κρασιών τις Πέμπτες στην κάβα La Maison du Vin, μετά τη δουλειά. Και όλα τα ποτά μετά τη δουλειά.

Το αποψινό βράδι στην New Division. Ένα μπαράκι, σταθερή αξία. Με απλό κόσμο, χωρίς κράτηση, χωρίς δηθενιές. Μόνο ποτό και ροκ μουσική!

Οι τεμπέλικες Κυριακές. DVD στο σπίτι, να έρχονται φίλοι για κέικ και τσάι.

Ένα υπέροχο κρασί και ωραία τυριά και αλλαντικά.

 Καναπές, κουβέρτα, ατέλειωτο σερφάρισμα στο ίντερνετ και όταν υπάρχουν λεφτά και ίντερνετ shopping.

Ο νέος δίσκος των  Calexico.

Σινεμά, καθημερινή, παράσταση των 10. Πιο πριν δεν αντέχεται.

 Ρόδι και πρόγευμα με μούρα και γιαούρτι.

Δείπνο σε εστιατόριο με φίλους καλούς. Όταν δένει η παρέα, ειναι τόσο τέλεια!

Τα μπαράκια που σερβίρουν ωραίο κρασί και έχουν καλή μπάρα.

Τα τζάκια.

Ωραίες θεατρικές παραστάσεις!

Η ζεστή σοκολάτα του Whittard.

Το ramen στο Wagamama.

Ένα καλό βιβλίο ή περιοδικό, σε έναν αναπαυτικό καναπέ με πολλά μαξιλάρια.

Μαραθώνιος ταινιών James Bond.

Ευγενικό προσωπικό σε εστιατόρια, μπαρ και καφέ. Δεν είναι αυτονόητο δυστυχώς.

Easy-going φίλοι. Γέλιο. Ειλικρίνεια.

Αγάπη χωρίς αντάλλαγμα. Κύμα θετικής ενέργειας.

Ωραία blog που χαίρεσαι να τα διαβάζεις.

Υ.Γ Νέο λουκ του blog, από τον φίλο μου unshaved bastard!