Συζητούσα με μια συνάδελφο, αργά το απόγευμα χθες.
Ο άνδρας της μετακομίζει Αγγλία για να βρει δουλειά. Η κόρη της πρωτοετής σε πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Έλεγε μεταξύ σοβαρού και αστείου, πως δεν υπάρχει λόγος να κρατάει το σπίτι και να πληρώνει δόσεις. Θα βρει ένα στούντιο τώρα που είναι ξανά "single" ή θα κοιμάται στο γραφείο.
Μιας άλλης γνωστής, ο άνδρας βρήκε δουλειά στα Εμιράτα και σε λίγους μήνες μετακομίζει και εκείνη για να είναι κοντά του. Δεν βγαίνουν διαφορετικά.
Μιλούσαμε, με μια φίλη τις προάλλες, και λέγαμε πως τώρα δεν είναι καιρός για παντρειές και οικογένειες. Φυσικά αυτή παντρεύεται και έχει φρικάρει με τα έξοδα του γάμου.
Εγώ από την άλλη....δικαιολογία ψάχνω για να μην "ενηλικιωθώ".
Η αβεβαιότητα της οικονομικής κρίσης, οι απολύσεις συναδέλφων,οι μειώσεις μισθών, η απορία του που θα βρούμε λεφτά για να βάλουμε θέρμανση.
Και από την άλλη, τα ακριβά αυτοκίνητα, οι κοσμικιές στα περιοδικά με τις μάρκες, οι νεόπλουτοι που λες και ζούνε σε άλλη διάσταση.
Μένω σπίτι περισσότερες μέρες της βδομάδας απ΄ότι πέρσι και πρόπερσι.
Προσπαθώ να ξοδεύω πιο λογικά.
Μου φαίνεται παράλογο το 30αρι που θα δώσω σε ταβέρνα και σε εστιατόριο.
Μου είναι αδιανόητο να χαλάσω λεφτά για έπιπλα και φωτιστικά αυτή την περίοδο.
Αγοράζω πιο λίγα περιοδικά και "περιττές" πολυτέλειες.
Φυλάω λεφτά για τις δύσκολες μέρες. Δεν ξέρω αν θα έχω δουλειά του χρόνου.
Φυλάω λεφτά και για τους γονείς μου. Έχω έννοια των δικών μου. Να μην περνάνε δύσκολα.
Νιώθω την ανάγκη να είμαι πιο κοντά σε φίλους.
Να βρισκόμαστε, να αγαπιόμαστε ειλικρινά.
Ήρθα πιο κοντά στους δικούς μου κι ας έχω "τύψεις" όποτε τους βλέπω, που δεν τους δίνω γαμπρό και οικογένεια. Πρέπει όμως να μάθω να ισορροπώ το μέσα μου. Πρέπει να μάθω να ξεχωρίζω την ουσία της ζωής.
Δεν είναι καιρός για περιττά.
Πετάω τα παλιά, κρατάω τα βασικά.
Εδώ είναι ακριβώς και ίσως το μόνο θετικό όλης αυτής της θλιβερής κατάστασης που βιώνουμε. Το ότι αναθεωρούμε και περιοριζόμαστε στα ουσιαστικά. Οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να έρθουν πιο κοντά κι αυτό μόνο σε καλό μπορεί να τους βγει.
ReplyDeleteΑυτό ακριβώς.
DeleteΚαι σίγουρα, μέσα από τα δύσκολα, κάτι καλό θα βγει.
Εξαρτάται ποιά παλιά πετάς,τα περιττά παλιά,και τις παλιές συμπεριφορές...
ReplyDeleteΤα βασικά τα ξέραμε όλοι,τώρα τα ανακαλύπτουμε ξανά.
Την ουσία.
Εγώ πάλι σου λέω ότι πολλά πράγματα είναι πρωτόγνωρα, ιδίως κάποια βασικά. Να ψάχνεις τρόπους να ζεστάνεις το σπίτι, να μαγειρεύεις και να μην αγοράζεις από έξω. Δεν τα κάναμε αυτά παλιά. Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε και έτσι.
DeleteΈτσι μεγάλωσαν πολλοί αλλά όχι όλοι.
DeleteΕίχα την τύχη να μεγαλώσω σε σπίτι "ενεργειακού σχεδιασμού" ,όπου ελάχιστες νύχτες το χρόνο είχαμε ανάγκη από θέρμανση αλλά και πάλι,για να νιώσεις χειμώνα πρέπει να κρυώσεις.Στο χωριό,οι κουβέρτες και τα τρικό ήταν απαραίτητα,παρ' όλο που οι τσιμινιές είναι τεράστια τζάκια,ικανά να θερμάνουν όλο τον χώρο.
Λόγω πεποιθήσεων περί υγιεινής ζωής,οι γονείς μου πάντα μαγείρευαν,άσχετο ότι είμαστε της λιχουδιάς αλλά και για αυτό φρόντιζε η μάμα μου με σπιτικά γλυκα και μπισκότα...σε άλλα σπίτια,φρόντιζαν να είναι τα πάντα σπιτικά,από τις σάλτσες ντομάτας και τις μαρμελάδες μέχρι τα λικέρ και τη ζιβανία. Όχι,δεν ήταν απλοί άνθρωποι του χωριού που τα έκαναν αυτά αλλά μορφωμένα και καλλιεργημένα άτομα...πολλές φορές με "καλούδια από το χωριό",όπου αρκετός κόσμος ούτως ή άλλως καλλιεργούσε το περβόλι/χωράφι...οι δικοί μου γονείς στο συγκεκριμένο,δεν είχαν ιδιαίτερο ταλέντο,καμιά επαφή με τη γη δυστυχώς.
Μερικά πράγματα νομίζω είναι βασικοί κανόνες καλής ζωής που παρεξηγήθηκαν από πολλούς συντοπίτες μας,οι οποίοι θεώρησαν το έτοιμο φαγητό,την πάντα αναμμένη θέρμανση/κλιματιστικό,το τεράστιο σπίτι με άχρηστους χώρους και τα 200 ζευγάρια παπούτσια ως τα "βασικά καλά" και για αυτό τώρα δυσκολεύονται περισσότερο. Πρόσεξα πως κάτι τέτοιο είχε να κάνει με νεόπλουτους και ανθρώπους χαμηλότερης μόρφωσης,μια νοοτροπία σαν υπερπαραγωγή του "χορτάτος".
και συμπληρωνω με ερωτηση: Δεν ήταν οι νεόπλουτοι που "φαινονταν" τόσα χρόνια στην Κύπρο; Ασχέτως αν εμείς δεν είμαστε έτσι ή δεν είναι μέσα στους φίλους μας;
DeleteΔεν χαίρομαι για την ανεργεία και την πείνα. Αλλά ήταν καιρός να μπει ένα φρένο σε αυτή την κυπριακή παράνοια της ποσότητας.
( θυμάμαι που ήμασταν μικρές που κάναμε σειρά με μπάνιο, γιατι ο θερμοσίφωνας μόνο μια μικρή ποσότητα ξύλων χώραγε :) )
κάτι καλό θα βγει? επδ κάποιοι θα εκτιμήσουν τα αυτονόητα? εμένα δεν με νοιάζει να μην φάω έξω, ή να κόψω καμιά έξοδο-τα περιττά. δεν με νοιάζει αν κάποιοι θα έρθουν στα σύγκαλα τους. Ή να πληρώσουν αυτοί που τα έκαναν θάλασσα? σιγά μην πληρώσουν.
ReplyDeleteΑπλά τώρα που εγώ έχω την όρεξη και το σθένος να δουλέψω και να πετύχω πράγματα δεν μπορώ. δουλέυω πολύ και το μόνο που πετυχαίνω είναι να κρατήσω την δουλειά μου, ούτε λόγος για κάτι άλλο. και τι να φύγω? μα θέλω την χώρα μου, επέλεξα να επιστρέψω, ούφου της απελπισίας το ανάγνωσμα
Ναι καποιοι θα εκτιμησουν τα αυτονοητα, και αναμεσα τους και εσυ.
DeleteΛυση δεν μπορω να σου βρω που ηρθες Κυπρο και δεν πληρωνεσαι καλα. Προφανως ουτε γω πληρωνομαι καλα, ουτε ο γειτονας σου που μπορει να απολυθηκε. Ούτε μπορώ να διαβεβαιώσω τη βαφτιστηρα μου πως αμα ερθει πισω θα εχει δουλεια.
εννοειται πως εκεινοι που φταινε δεν θα πληρωσουν. Πρωτον γιατί έτσι γινεται πάντα, δεύτερο γιατί δεν είμαστε λαός που τιμωρεί.
Αρα το μονο που μπορουμε να κανουμε και αυτό προσπαθώ να πω σε αυτό το ποστ είναι να επιστρεψουμε στη βαση μας.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΒΓΕΙ.
Εσυ αν θες μην το πιστευεις. Εγω και τόσοι άλλοι επιλέγουμε αυτό να πιστεύουμε. Για να μην τρελαθούμε.
εξαρτάται από το τι εννοείς αυτονόητο. πχ δεν με νοιάζει να ανακαλύψει το αυτονόητο ο βουτυρούλης ο άγνωστος λευκωσιάτης ή η άγνωστη κορούδα με τες μάρκες.
Deleteαυτονόητο είναι να μην νιώθεις ανασφάλεια, αυτονόητο είναι να έχεις όρεξη να κάνεις πράματα και να παράγεις έργο και να βρίσκεις τον χώρο, αυτονόητο είναι να μπόρεις να έχεις μια ποιότητα ζωής, να μπορείς στα 27 να μείνεις μόνη σου και να μην τρέμεις επδ πρέπει να κάμεις αναλύσεις επδ είσαι άρρωστη και εν μιαν κοπή ακρίφκεια! Αυτονόητο είναι οι ανθρώποι που αναφέρεις πιο πάνω να μην χωρίζονται από την οικογένεια τους.
οποτε ναι κάτι καλό θα φκει, εννα ανακαλύψουν οι άγνωστοι ότι έχει κάτι παραπάνω η ζωή από φίρμες και αυτοκίνητα.
Καλημέρα Τουλιπάκι! Εν ωραίο το ποστ έστω κι αν μεν συμφωνώ! xxx
Καλημέρα μικρή μου.
DeleteΔεν καταλάβες το νόημα.
Νομίζεις πως εμένα η ποιότητα ζωής μου είναι τέλεια; Ή ότι έχω να πληρώσω για θέρμανση;
Από τη στιγμή που αυτά τα αυτονόητα, όλα όσα αναφέρω και άλλα τόσα ΔΕΝ υπάρχουν πια, τουλάχιστον ας δούμε τα άλλα τα πιο βασικά.χχχ
Τουλίπα,
ReplyDeleteΣυμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Έτσι κι εγώ, τον ένα ολόκληρο αυτό χρόνο της ανεργίας, ανακάλυψα ότι μπορώ να ζω με πολύ (μα όταν λέμε "πολύ" εννοούμε ΠΟΛΥ) πιο λίγα και να μην μου λείπουν άλλα που θεωρούσα απαραίτητα κάποτε. Και κάθομαι και σκέφτομαι ότι, αν έκανα τη ζωή που κάνω τώρα, "τότε" που είχα τον πολύ καλό μου μισθό, θα μπορούσα να βάλω στην άκρη ουκ ολίγα τόσα χρόνια. Αντιθέτως, ήμουν της καλοπέρασης και ότι όλα αυτά θα συνέχιζαν επ΄άπειρον! Μακάρι να το θυμόμαστε αυτό και όταν βγούμε απ΄όλη αυτή την καταστροφή που ζούμε γύρω μας... να κρατήσουμε την απλότητα σε όλες της τις μορφές και την ουσία σε ότι κάνουμε.
Ετσι ειναι ruth_less και ελπίζω να αλλάξει η φάση σου σύντομα.
DeleteΑπλά "τότε" δεν υπολογίζαμε, ούτε στα ονειρά μας, πως οι κοινωνίες που ζούμε θα έφταναν σε αυτό το σημείο!
το καλό της κρίσης είναι που όλοι κάνουμε (έστω και από ανάγκη κάποιες φορές) στροφή στα περισσότερο σημαντικά και όμορφα της ζωής. Λιγότερα έξοδα αλλά περισσότερες και καλύτερες εμπειρίες. Καλό σου βράδυ :)
ReplyDeleteΑυτό ακριβώς!
Deleteναι το κάνουμε όλοι και καλό μας κάνει κι ας είναι δύσκολο.
ReplyDeleteυγ. ας κατεβάσουν και λίγο τις τιμές τα εστιατόρια κτλ αν θέλουν να μείνουν ανοιχτά
Ολοι ας κατεβάσουν τις τιμές τους. Αν θέλουν δουλειά δηλαδή.
Delete