Tuesday, May 29, 2012

Οι μέρες της γκρίνιας


Δεν είμαι σίγουρη αν φταίει η ανάδρομη Αφροδίτη και γι' αυτό, αλλά...έχω νεύρα.
Πολλά.Συνεχώς.Δεν μπορείς να φανταστείς.
Με εκνευρίζουν οι περισσότεροι γύρω μου, δεν ανέχομαι βλακείες και με το παραμικρό πιάνομαι από τις λέξεις και κάνω επίθεση. Επίσης, τα παίρνω όλα, μα όλα προσωπικά.
Χθες να φανταστείς κλειδώθηκα σπίτι γιατί με φαντάστηκα να κάνω φόνο.

Βαριέμαι αφάνταστα στη δουλειά, σκέφτομαι κάθε πρωί τι έχω να κάνω και μου φαίνονται όλα βουνό, ότι μου λένε, οι πάνω και οι κάτω, με τσαντίζει και πάει λέγοντας.
Από την άλλη, καθόμουν τώρα και διάβαζα τα ποστ της ίδιας εποχής του περασμένου και του προπερασμένου χρόνου. Ήμουν στην ίδια ακριβώς φάση.
Κάτι μεταξύ βαρεμάρας, νεύρων, απογοήτευσης, αδράνειας, άρνησης να κολυμπήσω ή να οργανωθώ για το τριήμερο και μιας φάσης, "τόσο ίδια όλα".
Άρα; Φταίει αυτή η προ-καλοκαιρινή περίοδος σε συνδυασμό, πάντα ας μην το ξεχνάμε, με την Ανάδρομη Αφροδίτη.

Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι πρέπει να κάνω κάτι γι' αυτό. Αφού δεν με εξιτάρει κάτι και επίσης με κουράζουν σχεδόν όλοι και σίγουρα όλα. Επίσης, είναι καιρός για πράξεις; Δεν νομίζω.

Άσε που μου έφυγε και η όρεξη για παιχνίδια και φλερτ. Εκεί που ήμουν στη φάση που μ' άρεσαν όλοι και κάρφωνα ασύστολα ( αν είσαι άντρας και διαβάζεις αυτό το κείμενο, ναι εγώ ήμουν εκείνη που έβγαζα τα μάτια μου πάνω σου). Εννοείται ούτε λόγος για σχέση...νιώθω πως δεν το έχω ρε παιδί μου. Εδώ τη σχέση με τους φίλους μου, με το ζόρι τη συντηρώ.

Α, είναι και το κωλοτριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Δεν με εμπνέει, δεν το θέλω. Θα είναι τίγκα όλες οι παραλίες - οι φίλοι μου θα είναι σκορπισμένοι στις τέσσερις γωνιές της γης (Κύπρου), η θάλασσα θα είναι θολή κλπ. Οκ γκρίνια, νεύρα.

Ας μην πιάσω και το θέμα διακοπές. Αυτό μετά. Αν ζήσω από τη γκρίνια.


Υ.Γ Επειδή υπάρχουν και όμορφες στιγμές, η φωτό πάνω είναι από υπέροχη βόλτα με φίλη στη παλιά Λευκωσία. Πόσο θα ήθελα ένα σπίτι εκεί!



12 comments:

  1. "Χθες να φανταστείς κλειδώθηκα σπίτι γιατί με φαντάστηκα να κάνω φόνο." Το ίδιο έκανα κ γω αλλιώς σήμερα θα ξυπνούσα στο κελί. Υπομονή. xx

    ReplyDelete
    Replies
    1. Με αγχώνει το γεγονός ότι όλη αυτή η κατάσταση με ακινητοποιεί - δεν μιλάω με κόσμο,δεν βγαίνω, δεν είμαι λάητ...
      καλα το ξέρω ότι είναι κι άλλοι σε αυτή τη φάση, αλλά κάτι κάνουν..δεν είναι μεσα στον πανικό...

      Delete
  2. Vitamini B6 gia na iremiseis xx

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μόλις κατέβασα μια, Complex B!

      Delete
  3. τέλεια η φωτό!!! .&-

    ReplyDelete
  4. Πρασινάδα


    (το χρώμα της γκρίνιας...:) )

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γι αυτό ποτέ δεν συμπαθούσα το πράσινο!
      ούτε στα ρούχα, ούτε στη φύση :P

      Delete
    2. That makes two of us! ;)

      Delete
  5. ...εκτός απο την φύση, ήθελα να πω!:Ρ

    ReplyDelete
  6. pantws an se anakoufizei auto, na sou pw oti prosopika m'aresei na diabazw to blog sou dioti k gelio moy bgazei (oi gynekes eiste ena apisteuto meigma euaisthisias, poutananias, k trelas ola mazi!!!!, alla k giati enw syxna perigrafeis dyskoles katastaseis sxedon panta briskeis k kati thetiko na peis!
    ara isws na mhn einai ola tosa asxima oso nomizeis ;)

    ilias.gr

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ηλία μου καλε, σε ευχαριστώ πολύ!
      ΝΑι ήταν λίγο μαύρο το ποστ αυτό - νομίζω οτι πολλές φορές βλέπω μόνο τα κακά της υπόθεσης...
      Ζήτω οι αναίσθητοι! :)

      Delete