On the Road ή αλλιώς " Μια τρελλή πήρε τους δρόμους"

Τρέχω αυτό τον καιρό. Η νέα μου δουλειά, έχει πολύ οδήγημα (οχι δεν ειμαι πλασιέ) και αυτό έχει τα εξής:
 Πλεονεκτήματα:
1. Βγήκα επιτέλους απο το σπίτι και από τα πλαίσια της γειτονιάς μου, όπου είχα κολλήσει εδώ και αρκετούς μήνες.
2. Ακούω πάρα πολλή μουσική, ενισχύω το spotify μου, ανακαλύπτω τραγούδια και έχω βελτιώσει τις φωνητικές μου ικανότητες. Η Florence and the Machine, έβγαλε νέο τραγούδι, το οποίο πόσταρε χθες το βράδι στις 2 το βράδι, ένας φίλος. Δεν το έχω ακούσει ακόμα, όμως ελπίζω το "Sky Full of Song" να είναι τόσο μαγικό όσο ήταν το "Wish you were here".
3. Γνωρίζω πολύ κόσμο. Δεν είναι πάντα καλό αυτό, γιατί ο κόσμος, και ειδικά ο κυπριακός, είναι τρελλός και ημιμαθής. Αλλά κάποτε, ο ένας στους 50, είναι μια ενδιαφέρουσα γνωριμία.
4. Έχω γίνει πιο alert. Μου είχε λείψει αυτό. Μπορεί να συνεχίσει αυτό το mood και σε άλλους τομείς της ζωής μου.

Μειονεκτήματα:
1. Έχω διαλυθεί σωματικά. Πονάω παντού. Νομίζω όμως πως είναι θέμα γυμναστικής. Κολλητός, μου έταξε σήμερα να με κάνει Wonder Woman. Τη Δευτέρα θα μας δείτε κάπου να τρέχουμε στα λειβάδια της Λευκωσίας. Εγώ με ένα μπουκάλι gin στο χέρι.
2. Είναι μικρή η Κύπρος τελικά.
3. Πόσο βαρετό αυτό το highway Λευκωσία- Λεμεσός.

Υ.Γ. Ξανάδα το Mona Lisa Smile. Στο τέλος, η ηρωίδα λέει "Not all those who wander are lost". Χαμογέλασα.