Τι κάνεις μετά από την παύση;

Μου απομένει περίπου μια βδομάδα από την τελευταία μέρα στο γραφείο.
Ήδη έχω αρχίσει να το ανακοινώνω σε εξωτερικό κόσμο. Οι αντιδράσεις ανάμικτες. Κάποιοι σοκάρονται και δεν μιλάνε για αρκετή ώρα, άλλοι μου λένε "συγχαρητήρια" (!!), μερικοί λένε το γνωστό, κυπριακό " μα είσαι παλαβή; Που θα πας μέσα στην κρίση;" κλπ.
Αντιλαμβάνεσαι ότι μετά από τις τόοοσες σκέψεις και διαδικασία που έγινε μέσα μου ώσπου να το αποφασίσω, ειδικά τους τρίτους όχι μόνο δεν τους λαμβάνω υπόψη, αλλά συνειδητά μου ακούγονται κινέζικα αυτά που μου λένε.

Έχω αρχίσει να συγυρίζω γραφείο, να τακτοποιώ email. Κατά φάσεις με πιάνει μια νοσταλγία, αλλά μετά προσγειώνονται πάνω μου κι άλλες δουλειές, κι άλλες κι άλλες , λες και πρέπει να με ξεζουμίσουν ώσπου να φύγω, που συνέρχομαι και μου φεύγει ο συναισθηματισμός.

Στον έξω κόσμο, εκτός γραφείου δηλαδή, το μόνο που κάνω είναι να μένω σπίτι. Δεν κάνω τίποτε άλλο. Με πρόφαση τη δουλειά , δεν ξεμυτίζω. Ούτε καθημερινές, ούτε βράδια ούτε το σαββατοκύριακο. Θα μπορούσα να πάω για ένα ποτό - να έκανα ένα καλό time management και να τέλειωνα τη δουλειά μου ως τις 9. Αλλά όχι, δεν το κάνω. Δεν θέλω κιόλας.
Νιώθω πως τώρα βρίσκομαι σε παύση. Ακίνητη.
Ίσως να μου βγαίνει η κούραση όλων αυτών των μηνών, ίσως έχω ξεσυνηθίσει να βγαίνω αφού πέθανα από τη δουλειά όλους αυτούς τους μήνες. Ίσως πάλι τώρα να είναι ο τρόπος του εαυτού μου να αντιδράσει σε αυτή τη τόσο δύσκολη χρονιά που έγιναν τόσα πράγματα που με ακινητοποίησαν ψυχολογικά και συναισθηματικά.
Θα ήθελα να κάνω ένα start; Ναι, φυσικά. Είναι πολύ καλή η ψυχολογία μου. Ξέρω ότι αυτό το διάλειμμα το δικαιούμουν.
Φοβάμαι να κάνω το start; Λίγο. Η αποχή μου ήταν πολλή. Ο άνθρωπος που έβγαινε 7 μέρες τη βδομάδα, τώρα βγαίνει 1 φορά κάθε 2-3 βδομάδες. Έχω πει τόσα "όχι" σε φίλους για έξω που δεν περιμένω να με περιμένουν. Θα πρέπει να προσπαθήσω να ξαναμπώ στη ζωή τους.
Από την άλλη....ρε συ, άλλαξα όλη μου τη ζωή!  Πήρα το ρίσκο και ξήλωσα ένα τεράστιο δίκτυ ασφαλείας. Από βδομάδας θα τρέχω να ψάχνω δουλειές, θα τρέχω να είμαι out there.

Πόσο δύσκολο θα είναι να ξαναβγώ έξω στον κόσμο, να ξαναβρώ τους φίλους μου, να φλερτάρω, να ξανα είμαι χαρούμενη;
Δεν είναι τόσο ε;