Πώς να χάσεις τα αυγά και τα καλάθια ( και να είναι το καλύτερο που σου έχει τύχει ποτέ)

Ήμουν σε μια παρέα τις προάλλες, με δύο 27χρονες. Σούπερ κορίτσια, μέσα σε όλα, φιλικές, μαγκάκια, ψαγμένες κλπ.

Η μια της παρέας όμως, ανακάλυψα σε κάποια φάση, δεν μπορεί στην ιδέα να χάσει την έλεγχο. Φρικάρει. Όταν το παραδέκτηκε, γύρισα και την κοίταξα με ένα ύφος, που δεν νομίζω να ήταν το πιο συμπονετικό μου. Άκουγα καλά; Τί σημαίνει δεν μπορείς στην ιδέα του να χάσεις τον έλεγχο; Τί σε κάνει να νομίζεις ότι πρώτον, δεν θα συμβεί και δεύτερο και πιο σημαντικό, ότι αυτό είναι για καλό;

Αν δεν χάσεις τον έλεγχο καταρχάς δεν θα μάθεις πέντε πράγματα, δεν θα ανακαλύψεις άλλα δέκα πράγματα, δεν θα βρεις τον εαυτό σου.

Επίσης ο έλεγχος είναι μια έννοια που μπορεί να έχει νόημα, μόνο όταν πρόκειται για πρακτικούς λόγους. Π.χ. έχω τον έλεγχο των πράξεων μου και δεν θα χάσω την πτήση μου ( μιλάει ο άνθρωπος που ανέβηκε σε 8 αεροπλάνα τον τελευταίο ενάμιση μήνα) ή ελέγχω το φαί να μην μου καεί. Πρακτικά πράγματα.

Οπότε γυρίζει η σοφή και 11 χρόνια πιο μεγάλη τουλίπα ( m-o-n d-i-e-u) και της λέει : Μα δεν είναι εντελώς βαρετό να μην χάνεις τον έλεγχο; Θα σου άρεσε να κάνεις παρέα ή να φλερτάρεις με έναν άνθρωπο που δεν θέλει να χάνει τον έλεγχο;

Δεν ξέρω αν το έπιασε, αλλά από την άλλη δεν μπορούσε να με αντικρούσει. Γιατί αυτή τη χρονιά, όχι μόνο έχασα τον έλεγχο, αλλά είχα και όλο το θάρρος και το θράσος του κόσμου, να αφήσω και ότι άλλο νόμιζα ότι έλεγχα. Σχέσεις που δεν οδηγούσαν πουθενά, δεδομένα καθημερινότητας. 

Και πάνω σε ΟΛΑ, έσπασα και αυτή τη φούσκα που σού έλεγα: Έδωσα παραίτηση από τη δουλειά μου! Ναι αυτό, έκανα αγαπητέ φίλε, δεν θα σου πω άλλους γρίφους. Παραιτήθηκα. Ταλαιπωρήθηκα ώσπου να το αποφασίσω, αλλά όλα τα σημάδια ήταν εκεί: Δεν ήμουν ευτυχισμένη, δεν ήμουν καλά, δούλευα πολύ χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί, έπαθα μίνι κατάθλιψη και δεν έβγαινα από το σπίτι. Με λίγα λόγια δεν με έπαιρνε πουθενά όλο αυτό.

Και έτσι , έχασα τον "έλεγχο". Της θέσης που είχα, του ωραρίου ή έστω της καθημερινότητας που είχα. Και πλέον αυτό που θα κάνω είναι, χωρίς δίκτυ ασφαλείας πια, να βρω το δρόμο που μου ταιριάζει. Και αυτή την πορεία, θα την ελέγξω όσο μπορώ. 

Γιατί τις περισσότερες φορές, το ένστικτο έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη από τον έλεγχο.

Αυτά σκεφτόμουν να πω, στην φίλη μου την 27άρα. Αλλά θα την αφήσω να το μάθει μόνη της, όταν μια μέρα, φανεί τυχερή και χάσει και τα αυγά και τα καλάθια.