On Freedom

Τι θα ήθελα να κάνω μετά την παραίτηση:

• Ατέλειωτες ώρες στην παραλία. Να μαυρίσω πολύ, να κολυμπήσω πολύ, να μην βιάζομαι να φύγω.
• Ατέλειωτες ώρες μαραθώνιους σειρών. Orange is the new black, The Good Wife, Suits.
• Ποτά με φίλους μέχρι αργά, αργά, αργά. Να περπατάμε στις 3 το πρωί ευτυχισμένοι και πιωμένοι, στους δρόμους της πόλης.
• Ύπνο, ύπνο, ύπνο, ύπνο μέχρι να φύγουν οι κύκλοι από τα μάτια μου.
• Αποχή από το PC.
• Ξάπλα στον καναπέ να ακούω τραγούδια και να κοιτάω το κενό. Με τις χιλιάδες ώρες.
• Βόλτες σε χωριά και σε βουνά.
• Ώρα με την γιαγιά μου, χωρίς να πρέπει να της πω " πρέπει να πάω να δουλέψω"
• Μαγειρική. Να πηγαίνω στις λαχαναγορές να διαλέγω τα καλά φρούτα και λαχανικά, να μελετάω βιβλία μαγειρικής.
• Τηλέφωνο κλειστό χωρίς να αγχώνομαι αν θα με ψάξει κάποιος από τη δουλειά.
• Φλερτ. Εξάσκηση. Μπας και αλλάξει το παιχνίδι.
• Να προγραμματίσω ταξίδια το Φθινόπωρο. Ένα Μαρόκο δεν θα με χάλαγε.
• Αθήνα. 1 μήνα.

Τι θα κάνω μετά την παραίτηση:

• Νέα πρότζεκτ, κλείσιμο εκκρεμοτήτων. Αυτό, έντονο για όλο τον Ιούλη.
• Σκέψη και προβληματισμός για νέες προσφορές δουλειάς.
• Συνειδητοποίηση της αλλαγής  και απανωτά σοκ ανά τακτά διαστήματα κατά τη διάρκεια της μέρας.
• Καθημερινές στην παραλία , μια φορά τη βδομάδα. Με το λαπτοπ ανά χείρας.
• Από καφέ σε καφέ στη Λευκωσία με το λαπτοπ ανά χείρας
• Ώρα με την γιαγιά μου, χωρίς να πρέπει να της πω " πρέπει να πάω να δουλέψω"
• Ποτά με φίλους μέχρι αργά, όχι πολύ αργά, αλλά αργά. 
• Φλερτ. Εξάσκηση. Μπας και αλλάξει το παιχνίδι.
• Να προγραμματίσω ταξίδια το Φθινόπωρο. Ένα Μαρόκο δεν θα με χάλαγε.
• Αθήνα. 3 μέρες.

Και τελικά, δεν είσαι ποτέ ελεύθερος με την αυστηρή έννοια του όρου. Απλά αγωνίζεσαι να ελευθερωθεί το πνεύμα σου, όσο γίνεται, όσο μπορείς, όσο αντέχεις, όσο αντέχουν οι γύρω σου ( να μην έχουμε και αίματα). Αλλά από το να μην είσαι και να το ξέρεις...