Tuesday, December 09, 2014

Σκέψεις βροχή


Σήμερα, αφορμή έψαχνα και είπα να μείνω σπίτι μέχρι το μεσημέρι να τελειώσω κάτι δουλειές του γραφείου που θέλουν συγκέντρωση.
Βρέχει κιόλας και είναι ωραία. Κάθομαι με πιτζάμες, καφέ, γατί μπροστά από θέρμανση.
Το ότι ακόμα δεν άρχισα να δουλεύω, αλλά γράφω εδώ, το αγνοώ.

Απολαμβάνω το σπίτι μου δεν λέω, όμως τον τελευταίο καιρό μένω όλο και πιο μέσα.
Από τη μια, έχω πολλά πάρτι δουλειάς, οπότε τις άλλες μέρες λιποθυμώ στον καναπέ και βλέπω το ταβάνι ( αλήθεια) και από την άλλη, για τους γνωστούς ευνόητους, αποφεύγω την παλιά Λευκωσία.

Δεν είμαι και σε χριστουγεννιάτικη διάθεση...οπότε τα λαμπάκια της πόλης με μάραναν.
Τι έγινε ρε παιδιά; Έχει ασχημύνει η Λευκωσία, ή είναι απλά η διάθεση μου.
Έχω βαρεθεί αυτό το τοπίο. 
Καλά, για την παλιά πόλη δεν το συζητώ. Πόσή πουρόπετρα να αντέξει ο άνθρωπος. Πόση άσχημη Ονασαγόρου, πήκτρα πλατεία Φανερωμένης, δρομάκια που δεν βρίσκεις να παρκάρεις να δεχτείς;

Τελικά, εμείς που πηγαίναμε παλιά Λευκωσία από τη δεκαετία του '90 ( Καλά Καθούμενα, Οκτάνα, Plato's), φύγαμε και ήλθαν οι "ορκισμένοι" εχθροί της "βρωμισμένης" παλιάς πόλης.
΄Τώρα πάω στη "νέα " Λευκωσία. Silverstar, Lost and Found, Vinocultura. Μου ταιριάζει πιο πολύ το αστικό τοπίο των άσχημων πολυκατοικιών του '80 και οι λίγες εξαιρέσεις, τα κτίρια του Νεοπτόλεμου Μιχαηλίδη.

Το μόνο που δεν μπορώ να καταλάβω αν τα κάνω όλα αυτά ( ανάγκη για νέες εικόνες, νέα στέκια, νέο κόσμο) γιατί πραγματικά θέλω να είμαι καλά και να κάνω καινούρια αρχή ή απλά από αντίδραση, για να αποφύγω εικόνες και κόσμο. Θα ήθελα να είναι το πρώτο.

Τώρα που θα πάω Αθήνα, ανυπομονώ να περπατήσω πολύ. Από κέντρο μέχρι Πλάκα, Αναφιώτικα, να ανέβω Κολωνάκι, να κατηγορίσω τη Σόλωνος, να πάω Λυκαβητό, να κάθομαι σε cafe και να κοιτώ τον κόσμο που περνάει. Δεν θέλω να σκέφτομαι, δεν θέλω να αγχώνομαι για το παρόν και για το μέλλον μου.

Ο anonymous των σχολίων του τελευταίο ποστ, είπε μια αλήθεια. Έχω πραγματικούς στόχους;
Δεν ξέρω anonymous. Και αν θύμωσα που μου το είπες, είναι γιατί στα 37 μου δεν έχω κάτι χειροπιαστό.
Ο anti-Christos λεει στο τελευταίο ποστ του ότι θέλει να γίνει πατέρας, μου είπε και μια φίλη μου Αθηναια στο τηλέφωνο ότι θέλει να κάνει παιδί. Μου το είπε και ένας φίλος μου γκέι.
Και γω, αορίστως, θέλω να γίνω μάνα. Αλλά σίγουρα θέλω να γίνω μάνα , από έρωτα. Δεν μπορώ να δεχθώ τον συμβιβασμό.  Πιστεύεις ότι έχει κόσμο που θεωρεί "παράλογο" το γεγονός ότι θέλω να είμαι με κάποιο που θα είμαι ερωτευμένη και μαζί του να κάνω οικογένεια; " Να τα ξεχωρίσεις αυτά τα δύο, τουλίπα, δεν γίνεται αλλιώς", μου πε μια φίλη τις προάλλες και τσαντίστηκα.
Οπότε anonymous, αν έχω ένα στόχο, είναι να ζήσω τη ζωή μου χωρίς σκόντο.
Μας κάνει;

29 comments:

  1. γεια

    πολύ περιεκτικό το ποστ και δεν ξέρω από που να πιαστώ.

    ζηλεύω που είσαι σπίτι με γατί και το δικό μου βλέπει την βροχή μοναχό και γω κάθομαι σε αυτό το παλιογραφείο

    δεν είναι καθόλου παράλογο το να θέλεις να κάνεις οικογένεια με κάποιον που αγαπάς, αλλιώς τι να μπεις στον κόπο να διασταυρώσεις γονίδια, και γω το ίδιο πιστεύω, σιχαίνομαι να κάνω παιδί κάποιου που δεν τον εκτιμώ αρκετά, απλά έτσι

    μια ζωή είναι τουλίπα, διάλεξε προτεραιότητες και κράτα τες!

    η παλιά λευκωσία για μένα έχει γίνει αηδία, όλο και πιο έξω, είναι τάση :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τάση, ξε-τάση όπως τα έχουν κάνει οι αρχές με τον κακό προγραμματισμό, ας τα "χαρούν' αυτοί και εκείνοι που δεν αγάπησαν πραγματικά την παλιά πόλη. Εμείς θα βλέπουμε τα υπέροχα γκρεμισμένα τσιμέντα και θα απολαμβάνουμε τα κοκτέιλ μας!

      Και γω σιχαίνομαι. Για αυτούς ακριβώς του λόγους. Και ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω σεξ ( και να το χαρώ) με κάποιο που δεν τον ήθελα 100%. Άρα τι να λέμε τώρα.

      Θα πάω και γω στο παλιο γραφείο σε λίγο, μην ζηλεύεις.

      Καλή υπομονή!
      ( έχεις γατί; για πες)

      Delete
  2. Ζωή χωρίς εκπτώσεις ε; Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Τουλάχιστον σε κάποια θέματα αξίζει να το προσπαθείς μέχρι τέλους. Καλή σου μέρα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δύσκολο, αλλά μια ζωή είναι αυτή! ( εκτός και αν εισαι Βουδιστής ή Ινδουιστής και πιστεύεις και στην επόμενη).
      Περιμένω τη λίστα Mahler μου!

      Delete
    2. Πάνω σε αυτό, θέλεις συγκεκριμένη διάρκεια λίστας? Ορχηστρικά ή και άριες?

      Delete
    3. Προτιμώ ορχηστρικά :)

      Delete
  3. Λοιπόν κι εγώ έχω να πω πολλά:
    1. Ανήκω σε αυτούς που δεν συμπαθούσαν την παλιά πόλη και απεχθάνονται τα καλά καθούμενα. Τώρα όμως την αγαπώ τη μέρα, γιατί με γυρίζει σε άλλες εποχές, γιατί τότε κυκλοφορούν οι πραγματικά παράξενοι τύποι και γιατί μπορώ να την απολαύσω.Τη νύχτα με κουράζει, οπότε δώσε μου λίγους πόντους γιατί ενώ την βλέπω με όλη την ασχήμια της την αγαπώ:-)
    2. Θα πάω κι εγώ Αθήνα και ανυπομονώ. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί την αγαπώ τόσο (δεν έζησα πάνω από μια βδομάδα ποτέ εκεί), αν θα πας θέατρα και δεν είδες πέρσι τον Πουπουλένιο, μην το χάσεις!
    3. Αυτό με τους στόχους. Δεν είμαι σίγουρη ότι συμφωνώ. Έτσι κι αλλιώς νιώθω πως τους στόχους τους αναθεωρούμε πιο συχνά από ότι τους πετυχαίνουμε. Για μένα πια έμεινε το να εκτιμώ κάθε μέρα που είμαι καλά εγώ και οι άνθρωποι που αγαπώ. Οτιδήποτε άλλο είναι πολύ μακρυά.
    Φιλιά και καλά να περάσεις!
    χχχ

    ReplyDelete
    Replies
    1. 1. Λιγους πόντους τους παίρνεις, μόνο και μόνο γιατί παρατηρείς και τους παράξενους τύπους :)
      2. Θελω να δω τα Πικρα Δάκρυα της Πετρα φον Καντ. Αν και μαλλον θα μαι μεθυσμενη συνεχεια οποτε δεν θα καταφερω.
      3. Ναι αλλα αν δεν εχεις ενα στοχο στο βαθος και απλα περνανε τα χρονια και μια μερα ξυπνησεις και θυμηθεις οτι κατι θα ηταν καλα να έκανες; μου τυχε

      φιλιαα

      Delete
  4. "Αλλά σίγουρα θέλω να γίνω μάνα , από έρωτα. Δεν μπορώ να δεχθώ τον συμβιβασμό."

    Και να μην τον δεχτείς ποτέ! Κι εγώ έτσι ήμουν κι όλοι ελέαν μου να συμβιβάζεσαι αλλιώς έννα μείνεις μόνη σου. Η απάντηση τους είναι ένα λαμπερό αστέρι, καρπός ενός πραγματικού έρωτα που πέρασε από πολλά εμπόδια. Αλλά υπήρξε και υπάρχει. Οπότε keep believing and never compromise!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πραγματικος έρωτας...υπαρχει τέτοιο πραγμα; Είναι ο κύριος Τζέκιλ; :)

      Delete
  5. Δεν πιστεύω ότι μεταφερθήκαμε στην παλιά Λευκωσία επειδή ομόρφυνε και έγινε τρέντι. Κατά τη γνώμη μου και σήμερα μια σκέτη αηδία είναι. με ελάχιστες λαμπρές γωνίες. Και πολύ βρόμικη. Ο μόνος λόγος που την προτιμούμε είναι επειδή τα στέκια μας τα παλιά έκλεισαν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ελα ρε συ, ποια στεκια εκλεισαν; Δηλαδη δεν θυμαμαι κατι που να μου αρεσει απο την νεα λευκωσια παλια. Για πες μερικα.

      Delete
    2. Τα καφέ της Μακαρίου και της Στασικράτους. Όχι πως ήταν τίποτα καφετέριες ανάλογες της λεωφόρου των Ηλίσιων Πεδίων των Παρισίων, ούτε καν, αλλά δεν είχαν και το χάλι της Λήδρας.

      Delete
    3. Α ναι. Ξερεις, αγαπουσα το Le Cafe, είχε κάτι.
      Δεν με εμπνέει τίποτε στη Λήδρας να κάτσω για καφέ, ούτε το Nero μου που ειναι το αγαπημένο μου των αλυσιδών ( από το Λονδίνο)

      Delete
  6. Να ζήσω χωρίς σκοντο - μου αρέσει!
    Έχει ρίσκο και τίμημα όμως, να το ξέρεις και να'σαι γενναία να τα αντιμετωπίσεις όταν χρειαστεί.

    Η Λευκωσία έχει σποραδικά όμορφες γωνιές.
    Στην ολότητά της δεν είναι όμορφη.
    Η Αθήνα πάλι, μέσα σε τόση ασχήμια, πως τα καταφέρνει και μας κατακτά μονίμως είναι μυστήριο!
    Ίσως γιατί υπάρχουν άπειρες επιλογές.



    ReplyDelete
    Replies
    1. Οι έρωτες ήταν πάντα μυστήριοι!
      Θεώρούσα πάντα τη Λευκωσία ότι έχει κάτι. Τώρα νιώθω κουρασμένη από αυτή. Είναι φάση υποθέτω.
      Σήμερα φυσικά που έχει μετατραπεί σε Βενετία, έχει μια άλλη γοητεία ε; :)

      Delete
  7. Κάποτε μου είπαν ότι : Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο όνειρο και στο στόχο.
    Αυτό που λες είναι όνειρο.
    Για να γίνει στόχος πρέπει να είναι συγκεκριμένο και μετρήσιμο.
    Δηλαδή, Αν στο δικό σου χαρτί κάνεις μια λίστα και λες : Ζω χωρίς σκόντο σημαίνει :
    1.
    2.
    3.

    Αυτό είναι στόχος.!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πιστευω ότι ο έρωτας δεν είναι στόχος, ούτε το παιδι. Εννοώι, οκ μπορεις να είσαι ανοικτός γενικά και ευχάριστος και αυτό να είναι στόχος.
      Και ονειρεύεσαι ότι θα βρεις μια μέρα τον άνθρωπο σου.

      1. Μπαλί
      2. Κόστα Ρίκα
      3. Μαρόκο

      ε; :)

      Delete
    2. mi piace.

      Άρα οι στόχοι σου είναι ταξίδια και τα όνειρα σου άνθρωποι.

      Sounds good.

      Delete
    3. Ωραία το έθεσες :)

      Delete
  8. το άτομο που σου το είπε αυτό σίγουρα έχει κάνει πολλά σκόντα στη ζωή του.. ο καθένας κάνει τις επιλογές του και πληρώνει τα λάθη και τα σωστά του με βάση αυτές.

    έχοντας παιδιά και επειδή έγινα πρόσφατα μητέρα αρα θυμαμαι καθαρα και ξάστερα πως ήταν η ζωή χωρίς παιδιά πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να υπάρχουν δύο γονείς και να ξεκινούν από το μαζί. αλλιώς δε γίνεται ή αν γίνει οι σκόπελοι θα’ναι δυσθεόρατοι..

    υγ. ωραία η βροχή όταν την κοιτάς απ’τα ζεστά σου. εμείς που τη φάγαμε στο κεφάλι και μουσκέψαμε όμως... :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα τι; Single mother ή ένας από τους δύο να είναι "απών" μέσα στο σπίτι; Ε, όχι. Αν είναι να βασανίζεσαι μόνο και μόνο για να φέρεις στον κόσμο ένα παιδι, γιατί να σπαταλήσεις τη ζωή σου; Εγωιστικό ακούγεται, αλλά είναι η αλήθεια.

      Ετοιμάσου και γι άλλες βροχές την Παρασκευή!

      Delete
  9. 10 χρόνια στα 11 εδώ.. ποτέ δεν την αγάπησα, ποτέ δεν την θεώρησα σπίτι. ΣΚ βουρ για Λεμεσό... Αλλά ανέκαθεν η παλιά πόλη κάτι έιχε, κάτι μη Λευκωσιάτικο που ήταν συνάμα τόσο..... Λευκωσία...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Home is where the heart is!
      Ωραία η πόλη σου ομως, μου αρέσει πολύ. Η θάλασσα, ο παραλιακός σας, η παλιά πόλη που είναι συγυρισμένη.

      Η παλιά πόλη της Λευκωσίας είναι μποέμ, έχει κάτι. Απλά σε αυτή τη φάση με κούρασε λίγο, θα περάσει όμως . Αλλά έτσι δεν είναι οι σχέσεις; :)

      Delete
    2. :) ...το που αγαπάς δεν σε κουράζει ποτέ...δεν σε κουράζει πραγματικά εννοώ..ναι....έτσι είναι οι σχέσεις!!!

      Delete
  10. Αγαπητή μου τουλίπα

    όχι

    Δεν μας κάμνει , διότι απλά τούτο ειναι το περίγραμμα της γενικοτηας μιας αοριστίας .Δες τι σου λέει η νεράιδα.
    Αν δεν είναι συγκεκριμένο και μετρήσιμο δεν είνια στόχος.
    Εγώ το βλέπω από τη θεματολογία σου.
    Δεν υπάρχει ουσιαστικά στόχος.
    Αυτο είναι μία μεγάλη "κατάρα" που μπορεί να έχει κάποιος.
    Δεν γίνεται να ζούμε να δρούμε απλά για την κίνηση.
    Αυτό που μένει εν η ΠΡΑΞΗ και όι η δράση.
    Ούτε το παιδί είναι στόχος διότι πρώτα πρεπει να εβρεις τον άνθρωπο νοιώθοντας τον ως έτερον ήμισυ που εμπεριέχει και κατάσταση τυχαιότητας οπότε δεν εξαρτάται εν πολλοίς απο σένα κτλ.

    Σου φταιν τα πάντα διότι δεν βλέπεις κάτι πιο ουσιαστικό πιο μεγάλο πιο παντοτινό.Αναλώνεσαι πολλά στην καθημερινότητα.Ψάξε σοβαρά τον εαυτό σου να δεις το δικό σου στόχο.
    Ζωή της δουλειάς των έξω των καφέ των ταξιδιών και ξανά δουλειά δεν είναι ζωή.
    Κάποιοι επεθάναν και εκρατούσαν ένα μολύβι στο σιέρι. Κάποιοι επεθάναν πας στο πίνακα.Κάποιοι εφοβόντουσαν να πεθάνουν διότι εν θα προλάβαιναν να πράξουν όσα ονειρευτήκαν στη ζωή τους.
    Κάποιοι εν εθέλαν ποττέ να συνταξιοδοτηθούν διότι ενοιώθαν ότι εν τότε πον να πεθάνουν.
    Βλέπω ανθρώπους χωρίς στόχους.ΕΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
    Ο άνθρωπος ειναι ΟΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ.
    Δε μπορώ να στο πω πιο απλά.
    ΕΒΡΕ ΣΤΟΧΟ.
    Και τούτο π αγαπάς τούτο εννα σε σκοτώσει διότι τουτο εννα σε απορροφά.
    Καλή συνέχεια


    Y.Γ . Δεν εκατάλαβα πάντως να νευρίασες στο προηγούμενο ποστ σου.Απλά εκατάλαβα αυτό που σου περιέγραψα :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ηταν ρητορικό το "μας κάνει".

      Delete
  11. Σιγουρα αν ερθεις Αθηνα να πας μοναστηρακι ειναι εκπληκτικα ολες τις εποχες.Εχουν ανοιξει πολλα ομορφα μαγαζια. π.χ Ciccus Οπως σου γραφουν για θεατρο πιο πανω αξιζει να δεις Ο πουπουλενιος το ειδα προσφατα .¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽Οπως καθε χρονο δεν ξεχναω ποτε την μπλοκογειτονια ετσι και φετος περναω και απο εδω να σου ευχηθω ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ !!!!¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γεια σου Σκρουτζ.
      Ε ναι, λες να μην έχω ξαναπαει Μοναστηράκι; :)
      Μου αρέσει το περπάτημα στην περιοχή, χάνεσαι κάπου πολύ ρομαντικά!
      Καλά Χριστούγεννα να έχεις!

      Delete