Tuesday, December 02, 2014

Πότε κλείνουν οι κύκλοι;

Αυτό που είσαι ακόμα θυμωμένος με τη συμπεριφορά του άλλου, ενάμιση μήνα μετά.
Που δεν συνειδητοποιείς τι έγινε, που εισαι μεταξύ νεύρων και λύπης.
Που δεν διανοείσαι ότι σου έκανε τέτοιο πράγμα.
Που πίστευες ότι ήταν πιο "πολύς" αλλά διαπιστώνεις πως ήταν πάντα πιο "λίγος".
Που καταρρέουν μέρα με τη μέρα όλα όσα πίστευες για αυτόν.
Πότε τελειώνει;

Και αν δεν θες καν να μπεις στη διαδικασία να τους πεις πόσο σε διέλυσαν; Γιατί αυτό σημαίνει ότι θα επικοινωνήσεις, κάτι που δεν θες με τίποτα.

Όταν έχεις ανάγκη να τους σβήσεις από τη ζωή σου και να το νιώθεις έντονα ενάμιση μήνα μετά.

Πότε έρχεται το closure;

17 comments:

  1. γιατί βιάζεσαι; κάθα πράγμα στον καιρό του, δυστυχώς
    ενάμιση μήνας δεν είναι και πολλύ άμα σε ένοιαζε για τον άλλο

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μου φαίνεται πολύ μεγάλο διάστημα. Σκέφτομαι μήπως είμαι drama queen και 1.5 μήνα μετά θα έπρεπε να είμαι καλύτερα από τώρα. Πχ να μην είμαι τόσο θυμωμένη και λυπημένη.

      Delete
  2. Ο θυμός, η απογοήτευση και όλα τα συναισθήματα που σου προκάλεσε κάποιος, αν δεν εκφραστούν σε εκείνον που σου τον προκάλεσε, αργούν περισσότερο να φύγουν, πιστεύω. Γιατί κάθεσαι μόνη σου, τα αναμασας, φαντάζεσαι τους διαλόγους "θα του έλεγα έτσι, θα μου απαντούσε αυτό" και φορτώνεις μόνη σου.

    Από την άλλη, η πιθανότητα να τα έλεγες για να ανακαλύψεις ξανά ότι ο άλλος δεν αντιλαμβάνεται ούτως ή άλλως, δεν βοηθά ιδιαίτερα.

    Το closure μιας σχέσης, δεν ακολουθείται πιστά από το closure των συναισθημάτων που σου αφήνει. Ο θυμός, η πίκρα και η απογοήτευση θέλουν πολλή εσωτερική δουλειά για να διαλυθούν. Εξωτερικευε τα στους δικούς σου ανθρώπους. Να μην μένουν μέσα σου.

    1.5 μήνας δεν είναι καθόλου πολύς. Το βάρος που κουβαλεις σε κάνει να νοιώθεις έτσι.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ειμαι στη φάση που πιστεύω ότι ο λόγος που δεν θα τα πω - τουλάχιστον τώρα - ειναι η δευτερη σου παράγραφος. Δεν θέλω καμιά επαφή.

      Αρα λες ότι μέσα μου θα γίνει το closure και όχι μέ την επαφή με τον άλλο που τα προκάλεσε ε;
      Ναι μιλώ με τους φίλους μου και βοηθάει πολύ. Τα γράφω και εδώ και είναι καλά.

      Πολύ το βάρος. Όσο περνάει ο καιρός αραιώνουν οι περιόδοι που νιώθω έτσι.
      1,5 μήνας μουδιασμένη...μου φαινεται τοσο πολύ.

      Delete
  3. Well άμα θεωρείς πολύ τον 1.5 μήνα, τα 3.5 χρόνια πως θα τα έβλεπες;

    Ναι, συμφωνώ με τον ruth_less. Άμα δεν τα πεις εκεί που θες είναι βάσανο.
    Οπόταν απλά μπαίνουν σε άλλη διάσταση, ανακατώνονται, σου αλλάζουν τη διάθεση.
    Κάποια στιγμή δεν θα τα νιώθεις. Αλλά θα σε παιδεύουν. Χρειάζεται ιεροτελεστία κι έκφραση.

    Πες τα στο άτομο που θες έστω κι αν δεν πρέπει, έστω κι αν νιώθεις ότι ταπεινώνεσαι.
    Να καθαρίσεις! Να τελειώνει! Μην το αφήσεις!

    ReplyDelete
    Replies
    1. 3,5 χρόνια να νιώθεις έτσι; Δεν το διανοούμαι! Το ζεις;

      Ναι να τα πεις. Σε άλλους. Στην τελική, αν τελικά τα πεις σε αυτό που πρέπει, ο χρόνος θα το δείξει.
      Δεν ειναι θέμα ταπείνωσης. Είναι θέμα θυμού. Δεν θέλω.
      Αρνούμαι να έχω έστω μισό λεπτό συναναστροφή.

      Delete
    2. Ναι είναι θέμα θυμού! Βρες τον τρόπο να τον βγάλεις. Στα μούτρα του.
      Θα περάσει η άρνηση και κάνε το. Καθάρισε σύντομα.

      Δεν το ζω. Με σκοτώνει.

      Delete
    3. Δεν θέλω να μιλήσω. Θα πω πράγματα ακραία, λόγω θυμού τώρα και μετά θα το μετανιώσω.
      Ειμαι σιωπηλή.
      Εσύ τι κάνεις γι αυό;

      Delete
    4. Εγώ κάνω ηλιθιότητες.
      Μουρμουρώ γι αυτό. Κατά καιρούς το αναμασούσα σε κάθε κουβέντα με διάφορα άτομα.
      Μετά υπήρχε μια τυπική επικοινωνία.
      Μετά κόπηκε.
      Ξέρω γω, κάνω βλακείες. Ας πούμε έχω τη φώτο αγκαλιά με την κοπέλα του στον υπολογιστή μου
      για να νιώθω αηδεία κάθε μέρα και περισσότερο.
      Κάνω κάτι για μένα. Απολαμβάνω την απουσία του. Κάνω όσα θέλω, ελεύθερα και είναι ωραία.
      Γράφω σχόλια σε μπλογκς καλή ώρα.
      Η δική μου περίπτωση και η δική σου δεν είναι οι ίδιες... μην σε παρασέρνω...
      απλά χρησιμοποίησα αυτά που γράφεις για να βγάλω λίγα από τα δικά μου έξω.
      Είμαι σε φάση που θέλω απόλυτη κάθαρση. Μπούχτησα. Θέλω να ζήσω!
      Και απλά ήθελα να σου δώσω να δεις μια άλλη οπτική γωνιά. Ή να σκεφτείς ότι αν αφήσεις κομματάκια μέσα σου
      θα σε παιδεύουν.
      Είναι νωρίς ακόμα.
      Κράτα την σιωπή σου μέχρι να νιώσεις ήρεμα.
      Και μετά βλέπεις!

      Delete
    5. Καταρχας θα πεταξεις τη φωτο του με την αλλη κοπελλα. Νομιζω εχεις ηδη νιωσει αρκετη αηδια, πλεον πληγωνεσαι. Μην σου γυρίσει μπούμεραγκ.
      Η κάθαρση έρχεται όταν συνειδητοποιήσεις ότι δεν σε αφορά εκείνος, αλλά ο εαυτός σου. Ήδη κάνεις πράγματα που σου αρέσουν, νιώθεις ελεύθερη όπως λές.
      Καταλαβαίνω ότι έχεις έναν αγώνα μέσα σου, θες να ζησεις το παρον, αλλά σκεφτεσαι ακομα το παρελθον.
      Δώσε χρόνο στον εαυτο σου να ηρεμησει, μη βιάζεσαι.
      Αλλά εκεινη τη φωτο πέτα την!! :)

      Οτι λες για μενα κανε το και εσυ.
      Εγώ αργώ ακόμα, δεν είμαι καν στην μέση , το ξερω. Αλλά παίρνω την κάθε μέρα σιγά σιγά.
      Εχει μερες που ειμαι καλα, μερες που διερωτούμαι γιατί βρέθηκα σε αυτή τη θέση , μέρες που είμαι έξαλλη, μέρες που είμαι λυπημένη.
      Αλλά κάνω υπομονή. Και μιλάω με φίλους και γραφω και εδώ.
      Αλλά παραμένω σιωπηλή σε άλλα θέματα.

      Delete
    6. 5 photos deleted!

      Thanks!

      Δεν είναι ότι σκέφτομαι το παρελθόν... είναι το ότι δεν βλέπω μέλλον...

      Delete
    7. Τα εχεις σβησει; Ειμαι περήφανη!

      Δες το παρόν Νεράιδα μου. Μόνο αυτό.
      Το μέλλον δεν το ξέρεις έτσι κι αλλιώς και πίστεψε με, δεν υπάρχει και λόγος αφού ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει.

      Delete
    8. Είναι μέσα στη διαδικασία. Έπρεπε να τις σβήσω. Ευχαριστώ για το σπρώξιμο.

      Delete
  4. E, ναι 1,5 μήνας είναι λίγος. Εκτός και αν δεν αξίζει ο άλλος.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άξιζε. Αν εξαιρέσεις το συμβάν που τα διέλυσε όλα, ήταν γενικά οκ.
      Οπότε μέσα σε όλα βάζεις και ένα σοκ του τύπου " είναι δυνατόν;"

      Delete
  5. ξέρω πως λες δε θες να επικοινωνήσεις αλλά... αλλά αν επικοινωνήσεις δίνεις του άλλου το benefit of the doubt και τη δυνατότητα να δικαιολογήσει τις πράξεις του. δηλ δεν τον δικάζεις ερήμην...
    αλλιώς νομίζω ότι closure δύσκολα να πετύχεις όταν είναι μια σημαντική για σένα σχέση. χρειάζεται να θρηνήσεις σαν σε θάνατο, το να βγει ένα σημαντικό άτομο από τη ζωή σου.
    εγώ είμαι πάντα υπερ του να δίνεις ευκαιρίες. ακόμα κι όταν ίσως δεν πρέπει.. ίσως γιατί όταν αποφασίσω το τέλος δεν επιστρέφω ποτέ για κανένα λόγο..
    δεν ξέρω αν βοήθησα.
    προγραμμάτισε το επόμενο ταξίδι σου τουλιπα μου ;)
    :*

    ReplyDelete
    Replies
    1. Daizy μου, οι συγκεκριμένες πράξεις, ξέρω γιατί έγιναν, ξέρω τη σκέψη. Το μόνο που δεν ξέρω είναι γιατί υπήρξε τόση ανάγκη να εξαφανιστώ από την ζωή του άλλο με ένα μοναδικό μήνυμα. Εγώ δεν είχα το benefit of the doubt. Ήμουν ένα μηνυματάκι. ΜΟΝΟ. Άρα δεν θα μπω σε διάλογο με έναν άνθρωπο που με χειρίστηκε με ένα και μοναδικό μήνυμα, μετά από τόσα χρόνια που με ξέρει.

      Είμαι απόλυτη. Αλλά η σιωπή μου ( πιστεψε με ειναι πανδύσκολο) είναι η μόνη μου προστασία.
      Γιατί αν περιμένω από τον άλλο να με προστατέψει....
      Επίσης δεν θα δώσω δεύτερη ευκαιρία σε έναν άνθρωπο που δεν με σεβάστηκε.

      Αθήνα.
      Και μετά Μέση ανατολή
      Και μετά πρέπει να βρω λεφτά γι άλλο! :)

      Delete