Σκέψεις κάτω από μια ομπρέλα. Ή αλλιώς , τι σου κάνει ο πολύς ήλιος

• Εκείνοι που γράφουν σε φόρουμ ( καλή ώρα στο Cosmic Telegram του Πανόπουλου), για τους γκόμενους που δεν τους κάθονται. Χρυσή μου, άμα κάτι δεν κάθεται τώρα, δεν θα κάτσει μετά. Ή άντε και μετά από χίλιες ταλαιπώριες, σου έκατσε. Νιώθεις καλά που προσπάθησες τόσο πολύ και δεν ήρθε απλά από μόνος του;

• Στην παραλία διαβάζουμε μόνο λάητ βιβλία. Πιο βαθυστόχαστα, στην βεράντα, κάτω από σκιά και μόνοι μας για να καταλαβαίνουμε και τι διαβάζουμε.

• Δεν είναι κακό να παίρνεις σάντουιτς και χυμούς, μπίρες κλπ στην παραλία. Κακό είναι να στρώνεις ένα είδος εστιατορίου/σαλονιού – με τραπεζάκια, παγωνιέρες, καρέκλες, ποτήρια και τα συναφή. Δεν μπορείς να ξεβολευτείς μια φορά; Να δω σούσι σε τάπερ και τι στον κόσμο.

• Όλοι μα όλοι είναι στον κόσμο τους. Και όσο πιο γρήγορα το εμπεδώσεις, τόσο το καλύτερο. Η αναλογία είναι, 10 στην κοσμάρα τους και ένας που τους τρέχει ( αν διαβάζεις και κουνάς καταφατικά το κεφάλι σου, είσαι ο ένας)

• Ο καθένας έχει τα δικά του. Τα ξαφνικά ξεσπάσματα προς το πρόσωπο σου, σπανιώς έχουν να κάνουν με σένα. Άρα τι κάνεις; Χαμογελάς και μένεις μακριά. Στο δικό τους κόσμοι εκείνοι; Στο δικό σου και εσύ. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να ζεις σύμφωνα με διαθέσεις και τα «θέλω» των άλλων.

• Δεν είναι ανάγκη να πηγαίνουμε όλοι στην hot παραλία της περιοχής. Ούτε είναι ανάγκη να είμαστε όλοι εναλλακτικοί. Όπου σ΄αρέσει. Όσο πιο γρήγορα σταματήσεις να βάζεις ταμπέλες σε σένα και σε καταστάσεις, τόσο πιο γρήγορα θα απελευθερωθείς. Το ξέρω, είναι Κύπρος και έτσι μεγαλώσαμε. Αλλά και πάλι, πόσο βαρετό είναι να σκέφτεσαι μέσα σε κουτιά.

• Όταν είσαι αγχωμένος μην τρως. Δεν το απολαμβάνεις, τρως ποσότητα, δεν καταλαβαίνεις γεύση και το μόνο που χρειάζεσαι είναι νερό!

• Η πλειοψηφία του κόσμου έχει θράσος και δεν έχει πολύ IQ. Δείξε κατανόηση. Χαμογέλα και από μέσα σου μπορείς να φαντασιώνεσαι ότι τους σκοτώνεις με μια μπαζούκα όλους. Απλά μην κάνεις σε κανένα τη χάρη να δείξεις ότι είσαι έξαλλος. Δεν είναι ωραίο να φαίνεσαι ο σχιζοφρενής της υπόθεσης, ακόμα και αν έχεις δίκαιο.