Thursday, June 28, 2012

Κατά τα άλλα έφυγε η ανάδρομη Αφροδίτη...


Εδώ και κάτι μέρες είμαι σε ένα συγκεκριμένο mode και mood, που δεν είναι ακριβώς καλοκαιρινό, ούτε ακριβώς χειμερινό.

Θα μπορούσε να είναι καλοκαιρινό γιατί βαριέμαι να κάνω οτιδήποτε, άνετα παίρνω το βραβείο " η άχρηστη υπάλληλος του μήνα", γκρινιάζω για τη ζέστη που δεν μ' αφήνει να κοιμηθώ τα βράδια και τη βγάζω με φλιπ φλοπ. Επίσης δεν βρίσκω το λόγο γιατί να υπάρχουν οι καθημερινές, αφού το μόνο που σκέφτομαι είναι το σαββατοκύριακο στην παραλία.

Από την άλλη, θα μπορούσε να είναι και χειμερινό γιατί δεν είμαι αραχτή και λάητ, έχω πολλή δουλειά, δεν απολαμβάνω τις αυλές της Λευκωσίας ή τα καλοκαιρινά μπαράκια της Λεμεσού για έναν απροσδιόριστο λόγο και δεν πίνω φραπέ αλλά καφέ φίλτρου. Επίσης σκέφτομαι συνέχεια.

Όμως δεν είναι τίποτα από τα πιο πάνω. Είναι κάτι ενδιάμεσο.

Με πιάνει μια θλίψη ρε παιδί μου. Ότι τα χρόνια περνούν, ότι κοντεύω τα 35, ότι έχω γίνει κάπως δυσκίνητη και δύσκολη, ότι οι φίλοι μου έχουν παντρευτεί και έχουν κάνει παιδιά, ότι από τη στιγμή που δεν κάνω και εγώ αυτό το σενάριο, θα μπορούσα να είμαι μια μπον βιβέρ και να απολαμβάνω άλλες χάρες. Όμως το μόνο που κάνω, είναι να βρίσκομαι σε μια αμήχανη αδράνεια.
 Σήμερα το πρωί, μετά από την ψιλοανάκριση της μάνας μου που ακολούθησε την  εξής σπόντα "Γιατί μας ρωτάς αν θα πάμε στο εξοχικό το σαββατοκύριακο; Μήπως θες το σπίτι για να φιλοξενήσεις ΚΑΠΟΙΟΝ;", σκεφτόμουν ότι δεν μπορώ να πιεστώ γενικά, ούτε να με φανταστώ να έχω ευθύνες. Όχι μόνο για άλλους, αλλά και για μένα την ίδια. Και ότι αυτό το πράγμα που περιμένουν εμένα για να έχουν εγγόνια και άρα να αποκτήσει άλλο νόημα η ζωή τους, θα με αποτελειώσει μια μέρα.

Επίσης, δεν έχω φιλοδοξίες και αυτό με ενοχλεί. Τώρα θα μου πεις ότι καλοκαιριάτικα ο κόσμος δεν σκέφτεται τα της δουλειάς. 
Αλλά επειδή γενικά δεν έχω κάτι στο μυαλό που που θέλω πολύ να κάνω ( εκτός από ένα ταξίδι στην Ινδία), νιώθω ότι χάνω το παιχνίδι γενικώς.

Τέλοσπάντων. Μπορεί απλά να χρειάζομαι ακόμα έναν καφέ.

** Φώτο: Απόγευμα περασμένου Σαββάτου στον Πύργο. 

21 comments:

  1. Αυτό το "δεν έχω κάτι στο μυαλό μου" πρέπει να το ψάξεις...μήπως δεν έχεις γενικώς...μυαλό!!! :) :) :)

    χιχιχιχιχι

    ReplyDelete
    Replies
    1. και ελεγα πως χρειαζομουν παγακια για το νερο μου :P

      Delete
  2. :) πόσο οικεία και όμοια είναι όλα τελικά...και ας είναι διαφορετικά τα δεδομένα και οι παραστάσεις...όσο νιώθεις ότι το χάνεις ...μπορείς να το σώσεις... μην ξυπνήσεις μαι μέρα και πεις "το έχασα"...μην...δεν λέει

    ReplyDelete
    Replies
    1. ε μα δεν ξερω πως γινεται αυτο που λες.
      αν χαθει , χαθηκε. ξερω και γω ;

      Delete
  3. κι επειδή είσαι σε αυτή τη φάση κι εγώ είμαι σε άλλη καλή φάση, ΔΕΝ θα γκρινιάξω τώρα...;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. σιγα μην αντεξεις να μην γκρινιαξεις :P

      Delete
    2. Σκατά έφυγε λοιπόν...(έτσι, για να γκρινιάξω...)

      Delete
  4. Δεν είναι κακό που δεν έχεις επαγγελματικές φιλοδοξίες. Στην Κύπρο ζούμε. Για να έχουμε φιλοδοξίες θα πρέπει πρώτα να υπάρξει επαγγελματισμός σε κάτι...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συμφωνω. Είναι λυπηρό. Γιατί θα μπορούσαμε να κάνουμε χιλιάδες άλλα πράγματα αφού δεν κάνουμε καριέρα. Αλλά η Κύπρος δεν προσφέρεται ούτε γι αυτό.

      Delete
    2. Μπορεί επίσης να μην έχεις "επαγγελματικές φιλοδοξίες" με τον συμβατικό τρόπο. μπορεί οι δικές σου φιλοδοξίες να ξεπερνούν τα όρια των όσων περνούν από το μυαλό του μέσου Κύπριου εργοδότη

      Delete
  5. τι εννοείς η άχρηστη υπάλληλος? η εργοδοσία σου δεν είναι και κανένα αστέρι του Χόλυγουντ...σε βάλανε να κάνεις συνδέσεις? κοινωνικά σκουπίδια

    ReplyDelete
    Replies
    1. Φοβάμαι να σου μιλήσω μην αρχίσεις πάλι...

      Delete
  6. Ώστε έτσι η Αφρούλλα, ε;

    Εβαρέθη μας τζιαι τζείνη τζιαι έφυεν...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Με τα ρεζιλικια που της κάναμε με το γνωστό ακατανόμαστο βίντεοκλιπ ....τι περίμενες;

      Delete
  7. δηλαδή εσύ δεν έχεις γράψει κείμενα εννοείς...τι φοβάσαι καλό μου, το πρωτόκολλο? τι εννοείς, τι έχεις στο μυαλό σου? δεν σε παρεξηγώ χρυσή μου ότι σε ανησυχεί πες...

    ReplyDelete
  8. ξέρω τι θες να πεις, μήπως διαλύσω την εταιρεία...τι συναδελφικά είναι αυτά?

    ReplyDelete
  9. Η απόλυτη ταύτιση όμως.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ως και το summer mood θέλει προσπάθεια.
      εκτός και αν μας πήραν τα χρόνια ( εμένα δηλαδή)

      Delete
  10. και δεν είναι τόσο το όποιο προφίλ, όσο ότι έπεσες στην περίπτωση. δεν μπορούν όλοι να φανταστούν...

    ReplyDelete
  11. Εκτός από την Αφροντάιττι μπορεί και ο παπούς ο Δύτης να είναι ανάδρομος... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
    Είναι η επιρροή ακόμα, και έχει και μια πανσέληνο κάπου δαμέ κοντά. Επίτηδες δεν βλέπω τα ζώδια γιατί θα ταραχθεί το νευρικό μου σύστημα (ΝΑΙ κι άλλο...) Αχ Τουλίπα μου πόσο σε νιώθω! Δεν ξέρω ποια είναι η λύση. Τουλάχιστον χαίρομαι που συμφωνήσαμε πως τα αντιβιοτικά δεν είναι εκείνη η κάποια λύσις :p

    Καλό μήνα Τουλίπα μου :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πανσέληνος την Τρίτη.
      Τα αντιβιωτικά μας τέλειωσαν - ευτυχώς :)
      Καλό μήνα Ιθάκη μου χχ

      Delete