Εγκαινιάζουμε επισήμως την καλοκαιρινή σεζόν! ( με μπόλικα μοχίτο και παγωμένες μπίρες)

Σάββατο πρωί.

Σηκώνομαι, κάνω καφέ και φοράω το μαγιώ μου.

Το καλοκαίρι είναι εδώ. Μια νέα σεζόν. Τρεις μήνες φωτεινοί.

Είμαι σίγουρη πως θα γίνουν πολλά, πως θα ζήσω πολλά.

Έτσι κι αλλιώς πάντα έτσι γίνεται.

Πώς το ξέρω;

Ακόμα και αυτό έχει τη μαθηματική του εξίσωση. Η οποία πάει κάπως ετσι:

Ένας χειμώνας που έχεις "δουλέψει" το μέσα σου, θα φέρει ένα καλοκαίρι στο οποίο θα φανούν τα αποτελέσματα.

Από την άλλη, αν δεν έχεις κάνει κάτι το χειμώνα, αν δηλαδή ήταν μια από τα ίδια ( συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες), θα φέρει ένα καλό αλλά αδιάφορο καλοκαίρι.

Τσεκαρισμένο.

Ο χειμώνας του '09 με έβγαλε από ένα ερωτικό λήθαργο. Το καλοκαίρι του '09 έγιναν πολλά στα ερωτικά. Ένα φλερτ, μια δεύτερη ευκαιρία. Χαμός σου λέω!

Ο χειμώνας του '10 ήταν σαν ζεστή σοκολάτα. Ένιωθα καλά αλλά δεν έγινε και κάτι σπουδαίο επειδή εγώ δεν ήθελα να κινήσω νήματα. Το καλοκαίρι του '10 ήταν αυτό ακριβώς. Θυμάμαι όμορφες διακοπές με τον κολλητό μου, με φίλους. Κανένα ερωτικό ενδιαφέρον όμως.

Ο χειμώνας του '11 με βρήκε σε μια διάθεση να με αλλάξω. Μπήκα στο τριπ να κόψω αλκοόλ, να κάνω διατροφή, να με δω αλλιώς. Το καλοκαίρι του '11, ήμουν εγώ σε νέες καταστάσεις. Με πόρτες που άνοιξαν και έπρεπε να επιλέξω που θέλω να μπω. Τι καλοκαίρι κι αυτό!

Και τώρα;

Ο χειμώνας του '12. Πώς ήταν; Τα πάνω κάτω, τα ίσια ανάποδα. Εγώ μια έτσι, εγώ μια αλλιώς. Θυμάσαι ε; Ένας χαμός. Τα δεδομένα μου τα ανέτρεψα θέλοντας και μη. Μια διάθεση να αλλάξω τους κανόνες του παιχνιδιού. Πολλή δυσκολία βρε παιδί μου. Αλλά και πάλι το κάθε μικρό βηματάκι το πατούσα όλο και πιο σταθερά. Ήξερα πως αν και έτσουζαν όλα, συνέβαινε κάτι καλό. 

Και τώρα το καλοκαίρι του '12...

Πολύ περίεργη. Αδιάφορο δεν θα είναι πάντως. Το νιώθω.

Κάτι θα 'ρθει. Κάτι θα το κάνω να 'ρθει.

Πάω παραλία.

Σε φιλώ.