Χωρίς-ματα

Παράξενες μέρες.

Σιγά το νέο θα μου πεις.

Νιώθω παράξενα.

"Πάντα νιώθεις παράξενα, τουλίπα", θα μου ξαναπείς.

Νιώθω πως δεν μπορώ πλέον να εμπιστευτώ. Στον έρωτα.

Δεν είναι grand δήλωση. Αυτό νιώθω.

Τί εννοείς, να χαλαρώσω και να περάσω καλά; Και αν στην πορεία σε ερωτευτώ; Και αν εσύ δεν με ερωτευτείς πίσω;

Αν θες κάτι που εγώ δεν μπορώ να δώσω; Αν πεισμώνω και δεν στο δίνω γιατί εγώ θέλω να δώσω κάτι άλλο; Ποιος έχει το λάθος; Υπάρχει λάθος;

Να ξέρεις, το παίζω cool μαζί σου. Μερικές φορές μπορεί να είμαι. Είναι επειδή δεν αφήνομαι.

Αν αφεθώ...όχι δεν θέλω. Σ' αρέσω γιατί σ΄αρέσει η εικόνα μου. Δεν θα αφεθώ.

Είμαι μαζί σου γιατί νιώθω καλά. Είσαι μαζί μου γιατί ήθελες χρώμα στη ζωή σου.

Άρα; Άρα έχουμε συμφέρον;

Άρα απλά σου αρέσω και μου αρέσεις . Ως εκεί το επιτρέπουμε και οι δύο εξάλλου.

Μ΄αρέσει αυτό το status;

Δεν ξέρω ακόμα.