Το καινούριο σπίτι

Χθες το βράδυ είδα όνειρο ότι μετακόμισα σε καινούριο διαμέρισμα.

Ήταν λευκό, πολύ φωτεινό και κοντά στη φύση. Ότι δεν είναι το σπίτι μου τώρα δηλαδή.

Αισθανόμουν παράξενα. Όμορφα μεν, αλλά κάπως. Δεν ένιωθα λύπη που άφηνα το παλιό μου σπίτι. Το νέο διαμέρισμα το έβλεπα σαν μια νέα αρχή. Και η νέα αρχή πάντα προκαλεί μια αμηχανία.

Το όνειρο ήταν συμβολικό. Κάτι τέλειωσε στη ζωή μου και η τελεία μπήκε μέσα σε μια νύκτα.

Μια νύκτα , πολύ όμορφη και που ήταν αρκετή για να αρχίσω να βλέπω καθαρά μερικά πράγματα.

Είπαμε, όσο προετοιμασμένος και αν είσαι, η αλήθεια είναι πως... reality bites.

Με ηρεμία, διαπιστώνω αυτές τις μέρες πόσο είχα μεγαλοποιήσει στο μυαλό μου κάποια πράγματα και κάποιους ανθρώπους. Έδωσα σημασία και αξία, πολύ περισσότερη και μεγαλύτερη από ότι έπρεπε.

Πραγματικά, κανείς δεν αξίζει τόση ενέργεια και τόσο κόπο. Στο γράφω τώρα και σκέφτομαι από μέσα μου "καλά, μάλλον θα σου ξανατύχει". Τελοσπαντων, δύσκολο το βλέπω.

Νομίζω είμαι κλειδωμένη συναισθηματικά πλέον. Δεν εμπιστεύομαι, ούτε χαλαρώνω.

Από την άλλη όπως λέει και ο Πανόπουλος στα ζώδια, δεν είναι ανάγκη να είμαι η "σύζυγος" κάποιου αλλά είναι καλά να έχω ένα άνθρωπο στη ζωή μου.

Ναι, είναι ωραία να έχεις κάποιο. Έστω και μόνο για σεξ ή λάιτ, χαλαρωτικές καταστάσεις.

Να μπορείς, μαζί του, να "παγώνεις" λίγο το χρόνο.

Να ξαπλώνετε μαζί και να μην βιάζεσαι να φύγεις. Να υπάρχουν μόνο δύο σώματα, δυο ζευγάρια χείλη, φιλιά, έρωτας. Και αυτό να είναι αρκετό.

Να σε ανεβάζει, να σε κάνει να νιώθεις ότι κάποιος θέλει και το σώμα σου και όχι μόνο το πνεύμα σου ( μιλάει η παθούσα τώρα).

Να περνάνε οι ώρες και συ να μην βιάζεσαι να ξαναβρεθείς στον έξω κόσμο.

Να μην χαλιέσαι στα "αν", τα "γιατί" και τις συζητήσεις χωρίς νόημα. Φτάνει πια λόγια.

Να κλείνεις τα μάτια σου και να ξέρεις οτι σε παρακολουθεί και χαμογελάει.

Να ζεις κάτι καινούριο χωρίς να είναι φθαρμένο και κουρασμένο. Και ας ξέρεις ότι μπορεί/μάλλον δεν θα οδηγήσει κάπου.

Λέω να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να εξερευνήσει αυτό το καινούριο σπίτι. Εσύ τι λες;