Wednesday, May 11, 2011

Thirties!


Μιλούσα τις προάλλες με μια φίλη.
Η φίλη είναι 28 χρονών.
Της ανέλυσα τη θεωρία μου του να είσαι 30+ και όντως αυτό να είναι καλό.

Από δική μου πείρα/εμπειρία/μαθήματα ζωής/ταβανιάσματα/κρισάρες/φάσεις της είπα πως στα 30+:

1. Γίνεται κάτι "μαγικό" και όσο περνούν οι μήνες και τα χρόνια, βλέπεις πιο καθαρά τα "θέλω" σου. Σαν να ξεκαθαρίζει το τοπίο. Εννοείται πως όλα αυτά για να τα μάθεις τρως τα μούτρα σου. Αλλά καλύτερα να τα τρως και να μαθαίνεις από το να σου συμβαίνει η κάθε μαλακία και να διερωτάσαι "γιατί σε έμενα Lord;".

2. Οι κρίσεις πανικού στη δουλειά αραιώνουν. Δεν σημαίνει ότι γίνονται πιο λίγα τα προβλήματα. Όχι, ίσα ίσα. Αν στα 20+ αρχίζεις να δουλεύεις, στα 30+ αρχίζουν οι σοβαρές προαγωγές. Το οποίο σημαίνει ένα μεγάλο γ...ήσι και το οποίο εξ υπακούει καυγάδες με υφιστάμενους και φωνές από προϊστάμενους. Απλά στα 30+ ξέρεις πότε θα γίνει το Βατερλώ και το υπομένεις καρτερικά. Πλέον συνειδητοποιείς πως ότι είναι να γίνει θα γίνει και συ δεν πρόκειται θα σώσεις τον κόσμο ( και το τομάρι σου).

3. Γίνεσαι αλκοολικός. Και αυτό είναι καλό, ειδικά άμα είσαι στο τρίτο ποτηράκι και τα προβλήματα σου, μοιάζουν παιχνιδάκι. Και στα 20+ πίνεις σαφώς. Αλλά, άλλο να έχεις 15 χρόνια πείρας και εμπειρίας στο ποτό. Κάθεται καλύτερα στο αίμα σου :)

4. Χειρίζεσαι πιο cool τα "όχι" που έρχονται στο δρόμο σου. Αφού ξέρεις πια, πως ένα "ναι" θα εμφανιστεί από το πουθενά και θα αλλάξει, αν όχι τη ζωή σου, τη μέρα σου.

5. Μετράς φιλίες χρόνων. Μπορεί να μην έχεις το τσούρμο των συμμαθητών/συμφοιτητών που μαζευόσασταν δεκαπέντε άτομα στην Οκτάνα και στη New, αλλά με τους 1-2 που θα βρεθείς ξέρεις πως πια πως "σε ξέρουν".

6. Δεν έχεις ανάγκη από το motto "sex, drugs & rock 'n' roll". Όχι γιατί δεν ισχύει, ούτε γιατί δεν σου πάει. Απλά αν το χεις, το χεις αγάπη μου. Συνειδητοποιείς πια πως ροκ γεννιέσαι δεν γίνεσαι :)

7. Μπορείς να έχεις προβληματισμούς αλλά δεν είναι του στυλ " τι θα γίνω όταν μεγαλώσω" και " που θα βρω δουλειά". Είναι πιο ουσιαστικοί. Ο καλύτερος προβληματισμός για μένα είναι να διερωτάσαι "πως θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος σε αυτή τη γη". Για σένα, για το μέσα σου.

8. Μένεις μόνος εδώ και χρόνια. Και τα βρήκες με το σπίτι και το χώρο σου. Ή να έχεις γκομενιαστεί/παντρευτεί και να συζείς, συνειδητοποιείς ότι είναι οκ να μοιράζεσαι το χώρο σου γιατί είναι πιο σημαντικό από τις κρισάρες της "ανεξαρτησίες".

9. Μαθαίνεις να πίνεις καφέ της προκοπής.

10. Είσαι πιο zen. ( Αν πετύχεις φυσικά τα 9 πιο πάνω).


Υ.Γ Η φωτό δεν είναι τυχαία. Θα στην αναλύσω όταν κάνω ένα ποστ με φαντασιώσεις.

22 comments:

  1. Κοίτα όπως το αναλύεις εν μου ακούεται bad...Νομίζω εννα επιστρέψω στο ποστ σου όταν τα κλείσω ή πλησιάσω τζιαι οι κρισάρες αρκέφκουν να γίνουνται συχνές.

    ReplyDelete
  2. εχεις δικιο,
    αν και εχω την αισθηση οτι καθε ηλικια εχει τις ομορφιες της...και ισως καθε μερα να ξαναγιεννιομαστε απ την αρχη να ξαναρχιζουμε με μερακι αυτο το ταξιδι και ν απολαμβανουμε τις μερες μας σαν δωρο..

    καλα να περνας!

    ReplyDelete
  3. nice post.

    h foto eshei 10 dentra opws epishs j h lista sou 10 shmeia....

    ReplyDelete
  4. Ωραία αναρτησούλα αλλά έχω ενστάσεις για το 3.
    Εγώ που είμαι 24, το ποτό δεν το σηκώνω τόσο όσο παλιότερα. Παλιότερα μπορούσα να πιώ το Θερμαϊκό ενώ τώρα γίνομαι άνετα κόκκαλο.
    Άρα όσο μεγαλώνεις, κλάφτα Χαράλαμπε

    ReplyDelete
  5. Ο καλύτερος προβληματισμός για μένα είναι να διερωτάσαι "πως θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος σε αυτή τη γη". Για σένα, για το μέσα σου.
    apla thea...love it.

    ReplyDelete
  6. sorry που θα σας χαλάσω το mood.
    Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
    Μακάρι στα 30(επλησίασαν γμτ) να μην έχω τίποτε από όλα αυτά αλλά να έχω κάποια δίπλα μου και να συνεννοούμαστε(με τα χρόνια γίνεται όλο και πιο δύσκολο).

    ReplyDelete
  7. xa τουλιπάκι με κάνεις να πω "είναι ωραία να'σαι 30+" κι ας νιώθω 27 εδώ και χρόνια :)))))))))))

    θυμάμαι που'χες κάνει παλιά ποστ με φαντασιώσεις εξαιρετικά επιτυχημένο. τι φαντασίωση ταιριάζει με αυτή τη φώτο δεν μπορώ να φανταστώ!

    φιλάκια

    ReplyDelete
  8. Άτε πες κ πολλά που τούτα έγιναν, έκαμνες τα πριν τα 30... Ούφου!

    ReplyDelete
  9. Το πιο σημαντικό νομίζω είναι ότι είσαι πιο κυνική και αποδέχεσαι τις επιλογές, τα λάθη και γενικά όσα σου ήρθαν μέχρι τώρα στη ζωή και ζεις με αυτά. Πολύ σωστό αυτό που λες, ότι ο καλύτερος προβληματισμός είναι πώς θα γίνει κάποιος καλύτερος άνθρωπος. Περιλαμβάνει όλα τα άλλα.

    ReplyDelete
  10. χμμμμμ.. δηλαδη αδικαιολογητες οι φρικες που τρωω τελευταια επειδη πλησιαζω επικινδυνα στα 30;

    ReplyDelete
  11. χμμ.. σωστά.. αλλά..
    να πω πως στα 40+ το 1 και το 9 κάτι γίνεται και χαλάνε :))

    ReplyDelete
  12. γράψε λάθος. το 1 δεν χαλάει ακριβώς :) δεν μεμψιμοιρείς, ξέρεις τι σου γίνεται αλλά απλά δεν ξέρεις τι θές :)

    ReplyDelete
  13. Ω, πόσο καιρό έχω να επισκεφτώ αγαπημένα blogs!
    Εύστοχη η θεωρία σου περί 30+!

    ReplyDelete
  14. Δρακουλίνα, δεν είναι τόσο κακό :)

    ReplyDelete
  15. Νηφάλια, δεν διαφωνώ. Αλλά τα 20 τα περάσαμε,τα εμπεδώσαμε και τα ξεχάσαμε :)

    ReplyDelete
  16. evro, χα χχα χα 10 δέντρα...χαράς στην όρεξή σου να τα μοιράσεις.

    ReplyDelete
  17. sarper?, άρα ξαναδιάβασε το σημείο προσεκτικά αυτή τη φορά :)

    ReplyDelete
  18. vanilla, τίποτα δεν είναι αδικαιολόγητο. Έχουν και τα κακά τους τα thirties απλά δεν τα βαλα γιατί πλησιάζει και καλόκαίρι και δεν λένε τα καταθλιπτικά ποστ :)

    ReplyDelete
  19. mary, δεν ξέρεις τι θες στα 40?

    ReplyDelete
  20. psephis, όντως χάθηκες :)

    ReplyDelete
  21. νο :) αλλά δεν είμαι και τυπικό παράδειγμα εγώ :)

    ReplyDelete
  22. Ευτυχώς που δεν είσαι ;)

    ReplyDelete