Friday, April 08, 2011

Jagged Little Pill


Μα να θέλει ο άνθρωπος να αρρωστήσει και να μην τον αφήνουν;
Αν αυτό δεν είναι σημάδι ότι οι προτεραιότητες στη ζωή μου είναι λάθος τότε δεν ξέρω και γω τι.

Είμαι ψιλοάρρωστη τον τελευταίο μήνα. Πρησμένη κοιλιά, που το απέδωσα σε άγχος, βήχας που πάλι θεώρησα πως έφταιγε το γεγονός ότι έκλεισα την θέρμανση σπίτι ενώ τα βράδια κάνει ακόμα κρύο και το τελευταίο...κόκκινα μάτια που μου το λέγανε οι φίλοι μου και τους απαντούσα πως "είναι από το 24ωρο σεξ".

Και τελικά αρρώστησα για τα καλά. Ξυπνάω Τετάρτη πρωί, με βήχα έντονο και τα μάτια κλειστά σαν κολλημένα με γόμα. Αποφασίζω ότι πρέπει να πάω γιατρό - δεν τους αντέχω, όπως και τα χάπια.
Πάω στην οικογενειακή μας γιατρό η οποία με βλέπει κάθε 2 χρόνια, όποτε δηλαδή είμαι του θανατά.

Μου ανοίγει την πόρτα, μου λέει ότι έχω το μαύρο μου το χάλι και με βάζει κάτω.
Λαρυγγοφαρυγγίτιδα - δεν ξερω τι σημαίνει, μόνο ότι το κεφάλι μου είναι γεμάτο υγρά.
Επίσης σοβαρή μόλυνση στα μάτια.
Σε κάποιο σημείο σταματά και όπως έχει το στηθοσκόπιο πάνω στο βυζί μου, σκύβει και μου λέει: " Ξέρεις, τουλίπα....η ζωή δεν είναι μόνο καριέρα".
Την κοιτάζω. Περιμένω τι έχει να μου πει. Συνεχίζει.
" Πρέπει να κάνεις οικογένεια. Η ηλικία σου είναι η σωστή. Δεν πρέπει να δουλεύεις μόνο".

Έχε χάρη που ήμουν γεμάτη μύξες και δεν έβλεπα καλά. Ήθελα να της πω " χρυσή μου, νομίζεις ότι το κάνω επίτηδες; Ότι δεν θέλω ένα πλάσμα να είναι εκεί για σεξ όποτε θέλω; Να το κουβαλώ από εκεί και από δω και να μην αναγκάζομαι να το παίζω ελεύθερη κι ωραία 24/7; Να το αγαπώ, να μ' αγαπά, να κάνουμε και παιδάκια; Ένα πλάσμα που να είναι ο άνθρωπος μου και που όταν κοιμόμαστε μαζί το βράδυ να σκέφτομαι πως δεν έχει σημασία τίποτε άλλο;"

Αλλά δεν μίλησα. Που να εξηγάς τώρα...
Άσε που κατά βάθος είμαι single φύση θέση ( αυτό για την Praktor και το τελευταίο της κείμενο).


Δηλαδή οι δύο μέρες, που πήρα αναρρωτική και που έμεινα σπίτι, ανενόχλητη, να βλέπω noon-stop Dexter, τυλιγμένη με κουβέρτα στον καναπέ, ήταν απλά θεσπέσιες! Η μόνη μου έννοια ήταν η ώρα που έπρεπε να πιω τα χάπια μου (ένας κουβάς χάπια).
Μιλούσα λίγο στο τηλέφωνο, απέφευγα ένα φίλο που ήθελε να μου πει το πρόβλημά του (εγωιστικό, αλλά δεν με νοιάζει. Δεν έπιασε την σπόντα ότι βουίζουν τα αυτιά μου;), είχα παράθυρα ανοικτά και έβλεπα έξω και κοιμόμουν πολύ. Είχα να ξεκουραστώ τόσο χρόνια.

Αλλά ρε φίλε, να μην μ' αφήνουν ήσυχη από τη δουλειά. Αυτό με νευριάζει. Ούτε γιατρός είμαι, ούτε ο πλανητάρχης. Αλλά όχι...έπρεπε και να μιλήσω και να κάτσω μπροστά από την οθόνη 2 ώρες για να τους στείλω κάτι επειδή δεν υπήρχε επιλογή.
Και μετά μου λες καριέρα. Όχι, ευχαριστώ.


Υ.Γ1 Επιμένω, τα opening titles του Dexter είναι τα καλύτερα που έχω δει ως τώρα σε σειρά.
Υ.Γ2 Έχω πεθυμήσει ταξίδια και νέες εικόνες. Έχω πεθυμήσει εκείνο το συναίσθημα που ανυπομονείς τόσο για κάτι που νιώθεις μια σουβλιά στο στήθος.
Υ.Γ3 Το περίπτερο στην Αρμενίας, έχει την καλύτερη συλλογή από Cadbury's.

15 comments:

  1. Περαστικά, περαστικά.

    Για το ήρθε-η-ωρα-να-κανεις-οικογενεια, μην ακους κανέναν!!!
    Απολαυσε αυτό που έχεις τώρα... believe me θα σου χρειαστούν δυνάμεις ;)))

    Και βεβαια η περιγραφή σου για το πως είναι ο εγγαμος βίος... είναι ατυχής :Ρ

    ReplyDelete
  2. περαστικά σου!

    ReplyDelete
  3. Περαστικούλια! Θέλω και εγώ να αρρωστήσω. Όχι πολύ, δηλαδή να μην πονώ, να μην είναι κάτι σοβαρό, να μην τρέχουν οι μύξες αλλά να είμαι άρρωστη και να πρέπει να μείνω σπίτι! Τι ωραία!!
    Περαστικούλια!

    ReplyDelete
  4. perastikoulia sou euxomai!vriskw tis kouventes ths giatrou sou akures kai oligon ti adiakrites (ektos an eisaste kai family friends, pou tziai pale adiakrites einai).en toutes pou prokaloun agxos tou kosmou kai katalhgoun tzieinoi oi mizeroi single pou perigrafw egw sto to diko mou.xairomai pou eisai single fush 8esh kai oxi allh mia of the miserable sort.

    ReplyDelete
  5. perastika sou toulipa m :)
    xxxx

    ReplyDelete
  6. τουλίπα με πρόλαβες, ετοιμαζόμουν να γράψω κάτι παρόμοιο! τα 'χω παίξει με το άγχος της δουλειάς και το (ακόμα μεγαλύτερο) άγχος της διατριβής που παραδίδω σε λίγες βδομάδες, το λίγο ύπνο και την πολλή δουλειά και διάβασμα! αρρώστησα και γω άσχημα.

    νομίζω η αρρώστια είναι ένας τρόπος να μας πει ο οργανισμός μας ότι τον έχουμε φέρει στα όρια του και ότι πρέπει να ηρεμήσουμε λίγο!

    φιλιά xxx

    ReplyDelete
  7. Ξαδέρφη, αν δεν είναι έτσι ο έγγαμος βίος γιατί το σκέφτομαι καν; ε; Έλα τώρα, παραδέξου ότι είσαι ερωτευμένη με το γιο σου :)

    ReplyDelete
  8. Σε ευχαριστώ πολύ marcella μου!

    ReplyDelete
  9. Gourounella, απλά γράψε άδεια...ή βγες στο μπαλκόνι μεσάνυκτα με ένα μπλουζάκι και μείνε εκεί 20 λεπτά. Να δεις τι ωραία που θα μείνεις σπίτι

    ReplyDelete
  10. Praktor, μαθαίνεις με τα χρόνια να μην πολυ υπολογίζεις τις κουβέντες. Φυσικά, αυξάνονται όσο περνάει ο καιρός και εσύ έχεις καβαντζώσει τα 30.

    ReplyDelete
  11. anathemase, μα υπάρχεις;;; :)

    ReplyDelete
  12. Pax, παρτο πιο χαλαρά. Εγώ, εδώ και 5 μέρες θέλω μόνο να κοιμάμαι αν και νιώθω καλύτερα σήμερα. Σίγουρα ο οργανισμός έχει κτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου.

    ReplyDelete
  13. Και με το γιο μου και με τον άντρα μου αλλά και πάλι... καμία σχέση!

    χιχιχιχιχ

    ReplyDelete