Chilling a last :)

Καλημέρα!

Γράφω αυτό το κείμενο στα γρήγορα και ετοιμάζω σακίδιο να την κάνω από την πόλη.

Όχι δεν θα πάω Λεμεσό. Φέτος βαριέμαι φρικτά να είμαι μέρος των Καρναβαλιών. Έτσι κι αλλιώς η ζωή μου στο γραφείο - δηλαδή σχεδόν ολόκληρη η ζωή μου - είναι από μόνη της ένα τσίρκο.

Θα πάω να βρω 1-2 φίλους που μένουν δίπλα στο εξοχικό των γονιών μου , θα ψωνίσουμε καλούδια από το σουπερμάρκετ και θα ξεραθούμε στα dvd δυο μέρες. Τόσο απλά και τόσο πολύ το γουστάρω αυτό.

Μπορεί να βολτάρω στη θάλασσα, να διαβάσω κανά βιβλίο. Τώρα που το σκέφτομαι οι 24 ώρες είναι λίγες τελικά.

Σήμερα ανανέωσα το βιογραφικό μου. Ένιωσα καλά που το έκανα.

Χθες το βράδυ, όταν επέστρεψα σπίτι από το γραφείο στις 9, ένιωθα ένα κενό.

Γιατί εγώ θέλω να είμαι δημιουργική και ξέρω πολύ καλά ότι είναι σημαντικό μέρος του χαρακτήρα μου. Εδώ και πολλούς μήνες δεν είμαι.

Και επειδή με χαλάει τόσο πολύ και επηρεάζει και όλα τα άλλα της ζωής μου, θα κάνω κάτι γι αυτό.

Το τι μπορεί να είναι, θα το σκεφτώ σήμερα πλάι στο κύμα.

Καλό τριήμερο μωρά μου και να περάσετε σούπερ.

Υ.Γ1 Φωτό από Μπαλί.

Υ.Γ2 Είδα στον ύπνο μου ότι κυκλοφορούσε μια τίγρης σε ένα δωμάτιο και ερχόταν κατά πάνω μου. Τρομοκρατημένη ζητούσα βοήθεια από τον κόσμο που ήταν εκεί, αλλά δεν σηκωνόταν κανένας. Τί να σημαίνει άραγε μια τίγρης;