Λες;

"Ό,τι ονομάζεις Νόημα, κοσμοθεωρία και φιλοσοφία ζωής πρόκειται να αλλάξουν βαθιά. Τα πιστεύω, οι πεποιθήσεις, η θρησκευτική αίσθηση κλονίζονται. Κάθε εξουσία και αυθεντία θα κριτικαριστούν, κάθε άποψη που είχες μέχρι τώρα θα περάσει από τις συμπληγάδες της λογικής. Το εξωτερικό, οι σπουδές και τα ταξίδια γίνονται οι πόρτες της καινούργιας σου ταυτότητας".

Δεν το λέω εγώ, αλλά ο Πανόπουλος στην σημερινή Athens Voice. Το βρίσκω σημαδιακό. Ειδικά άμα σκεφτείς τι σου έλεγα στο προηγούμενο post. Ο μηδενισμός δεν μας πάει. Από την άλλη, οι στόχοι και τα όνειρα, ναι δαγκωτό.

Ας γίνει κάτι ρε γαμώτο. Είναι πολύ κουραστικό από τη μια να σκέφτεσαι ότι εσύ κινείς τα νήματα της ζωής σου και από την άλλη ότι προσπάθειες κάνεις να πέφτουν στο κενό. Είναι δυνατόν να μην κυλάει τίποτα; Και πόσο λάθος κάνω;

Ε, δεν γίνεται, κάτι θα γίνει.

Υ.Γ Η αλήθεια είναι πως έχει λίγο καιρό που νιώθω ότι κάτι μέσα μου αλλάζει. Δεν προσπαθώ για κάτι που ξέρω ότι δεν προσπαθεί αυτό για μένα. Αρνούμαι να πάω κάπου που θα είναι το ίδιο έργο σε επανάληψη. Αμφισβητώ τα ως τώρα δεδομένα μου. Νιώθω κάπως. Υπάρχει ένας φόβος ότι μπορεί και να μην έχω ποτέ αυτό που θέλω. Μερικές μέρες - όπως αυτές που ζω τώρα- ο φόβος μεγαλώνει. Από την άλλη, κάτι μέσα μου, μου λέει πως κάτι πάει σωστά.

Ακόμα όμως δεν μπορώ να το προσδιορίσω.