Μακριά από μένα ο ωρυλάς!

Έχω μύξα. Και ξερόβηχα και πυρετό και πρησμένα μάτια από το πολύ φτάρνισμα.

Είναι Ιούνης for God's sake!

Ως τώρα μόνο μια φορά έχω πάει παραλία και ευτυχώς σε όχι αυτό το χάλι.

Νέα; Χμ, όχι δεν έχω. Εκτός από τα 12ωρα που τα δίνω - απλόχερα- στην προσωπική μου ανέλιξη aka γραφείο, δεν βρίσκω και κάτι άλλο.

Α, αύριο μάλλον θα πάω Αλκίνοο. Μόλις έπεσε τηλεφώνημα. Θα πάω και για την παρέα γιατί μεταξύ μας καλός ήταν ο Αλκίνοος όταν ήμουν 19 και ήθελα να κυλιέμαι στα πατώματα. Τώρα όμως, το πιο "κουλτουρέ" που ακούω είναι Γαλάνη και αυτή σε ηλεκτρονικά remix.

Αλλά καλοκαίρι, Σκαλί Αγλαντζιάς, ουρανός, καλή παρεούλα, μπίρες...not bad!

Από την άλλη, κρυολόγημα που θα γίνει περισσότερο...θα μπορούσα να μείνω σπίτι. Όμως, δεν βαριέσαι. Το πολύ πολύ να κλείσει κι άλλο η φωνή και να μην μιλώ ή να κλείσουν κι άλλο τα αυτιά και να μην ακούω. Τα οποία και στις δύο περιπτώσεις, είναι καλά πράγματα να μου συμβούν αυτή την περίοδο.

Ήμουν κουφή πριν από μια βδομάδα - κρυολόγημα- και δεν άκουγα, ούτε το κωλόπαιδο στο διπλανό τραπέζι που τσίριζε, ούτε τον καθένα στη δουλειά που ότι θυμόταν έλεγε, ούτε το βλάκα στην ουρά μπροστά από το μηχάνημα της ATM που έβριζε τον μπροστινό του.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Βγες γυμνός/η στη βεράντα απόψε. Και μείνε αρκετή ώρα, ώσπου να γίνεις μπλε. Δεν θα το μετανιώσεις.