Thursday, February 11, 2010

Και μετά;

Ζηλεύω τους ανθρώπους που πορώνονται με μικρά καθημερινά.Για παράδειγμα, η αναζήτηση του τέλειου αθλητικού παπουτσιού ή του super external hard disc ή του τέλειου little black dress.Μια φίλη μου αυτή την περίοδο μαγειρεύει. Πάει σε σεμινάρια, αγοράζει Jamie Oliver, Gordon Ramsay κλπ. και είναι όλη μέρα στην κουζίνα. Ο κολλητός μου κτυπιέται στα γυμναστήρια, μετράει τη καθημερινότητά του σε θερμίδες και ποσοστά λίπους.Νομίζω είναι απελευθερωτικό να έχεις μικρές «εμμονές». Είναι πρώτα από όλα αγχωλυτικό. Μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, κάνεις κάτι για σένα. Συγκεντρώνεσαι σε αυτό. Δεν περιμένεις να σου πει κανείς «μπράβο» ή να σου δώσει προαγωγή και ενδεχομένως δεν θα αλλάξει η πορεία της ζωής σου.Όμως είναι δικό σου. Και κανείς δεν μπορεί να στο πάρει.

Εγώ αυτή την περίοδο, από το καλοκαίρι, δουλεύω μόνο. Και πολύ.

Τόσο πολύ που αυτές τις μέρες θέλω να κλαίω από την κούραση. Μάλλον έχουν καταλάβει ότι μ αρέσει η δουλειά μου και περιμένουν πολλά . Και επειδή με νοιάζει, εγώ τους δίνω το 100%..

Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό είναι καταστροφικό. Έχω χάσει τη μνήμη μου. Μου μιλάνε και σκέφτομαι λίγο περισσότερο προτού απαντήσω. Και σίγουρα αυτές τις μικρές «εμμονές» δεν τις έχω. Δεν με ενδιαφέρει κάτι. Δεν έχω κάτι να πω. Γι αυτό και έκανα μέρες να γράψω εδώ. Νιώθω ότι ζω σε ένα μεγάλο φαύλο κύκλο.

Οκ, καριέρα. Χμ, ποτέ δεν με φαντάστηκα ως career woman. Από την άλλη πάντα ήθελα να αναπτύσσομαι ως άνθρωπος οπότε είχα αποφασίσει από τότε που πρωτάρχισα να δουλεύω, να το κάνω και μέσω της δουλειάς μου. Προσπαθώ να είμαι καλή, γιατί από τη στιγμή που δίνω τουλάχιστον 8 ώρες από τη ζωή μου κάπου, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό.

Μην νομίζεις, δεν ήμουν πάντα έτσι. Το κωλοβάρεμα που έχω κάνει σε δουλειές δεν λέγεται. Μαλακιζόμουνα στο msn και όταν ερχόταν η ώρα έτρεχα να κάνω τη δουλειά μου στο τσακ. Ελάχιστες φορές δεν πρόλαβα. Είναι το thrill της τελευταίας στιγμής, όπως που λέει και η κολλητή μου.

Τώρα όμως, νομίζω πως με έχει πάρει η μπάλα. Με νοιάζει η δουλειά μου και δουλεύω πολλές ώρες. Κατά τη διάρκεια της μέρας, ξεχνάω να απαντώ τα mail και τα sms των φίλων μου και όταν με παίρνουν τηλέφωνο, έχω ή νεύρα ή δεν πολυμιλάω. Αν κανονίσω κάτι το βράδι, έχει καλώς. Αλλιώς δεν γουστάρω να μιλάω στα τηλέφωνα, είμαι πολύ κουρασμένη για να είμαι κοινωνική από το τηλέφωνο.

Και μετά έχει ψοφήσει η libido μου. Καλά, δεν είναι ότι έχω και κάτι τώρα. Και όπως πάω…δεν θα έχω. Αν δεν είσαι σε mood πώς θα τύχει; Οκ έχω πεθυμήσει εκείνα τα έντονα βλέμματα, αυτό στο έχω πει χιλιάδες φορές. Αλλά…πρέπει να τρέξω να το προλάβω και αυτό; Πρέπει να δουλέψω και γι αυτό;

Πολλή δουλειά έπεσε βρε παιδί μου…κουράστηκα.

Υ.Γ1 Ο τίτλος του post είναι δανεισμένος από καμπάνια τράπεζας. Είναι η φράση που με εκφράζει αυτές τις μέρες. Ο νοών νοείτω.

Υ.Γ2 Το facebook και τα σχετικά είναι απρόσωπα. Θα στο αναλύσω στο επόμενο post.

19 comments:

  1. Συμπάσχω αν και δεν είμαι στη δική σου φάση. Εννοώ ότι και γω δυσκολεύομαι να πορωθώ μετα καθημερινά. Όμως από την άλλη και σπίτι που κάθομαι δεν μπορώ να μένω αδρανής (ασχέτως πως η μάνα μου θα σε διαβεναιώσει για το ακριβώς αντίθετο :οΡΡΡΡ). Νομίζω γι αυτό και οργανώνω τα δικά μου προτζεκ και στο σπίτι. Τακτοποίησα όλες τις συναγές που έιχαν γεμίζει το σπίτι και νατέγραψα επιτέλους καινούργιες από μπλόκερς και ιντερνετ. Μετά λέω να τακτοποιήσω τα σιντί μου και να προσπαθήσω να ενημερώσω το μουσικό μου αρχείο.

    Νομίζω ότι λειτουργεί λίγο σαν το ρητό που λέει τρώγοντας έρχεται η όρεξη.

    Πλησιάζει η άνοιξη τουλιπάκι!

    ReplyDelete
  2. @Alice World
    Οι δυο σου τελευταίες κουβέντες τριγυρίζουν στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες!

    Κι εγώ στην ίδια φάση τουλίπα. Όχι ότι δεν έχω χρόνο ούτε γιατί χτυπώ τρελά ωράρια στη δουλειά. Επικρατεί μια βαρεμάρα στη ζωή μου κι ενώ έχω ιδέες, δεν έχω τη δύναμη ή το κουράγιο να τις υλοποιήσω.
    Μιλάμε για άτομο που παλιά χτυπούσε 15ωρα στη δουλειά (τις δουλειές για την ακρίβεια) και μαζί μ'αυτά προλάβαινε και χίλιες δυο ασχολίες!
    Μου τη σπάει που μεγαλώνουμε!
    Θέλω την ωριμότητα των 30 με την όρεξη των 18!
    (η τρέλα μου όμως δεν έχει ηλικία!)
    (πάλι καλά)

    ReplyDelete
  3. και μετά...κάτι θα συμβεί-δε μπορεί-και θα σε βγάλει από αυτή τη μονοτονία. Καλοί οι καινούργιοι Massive? Χαιρετώ :)

    ReplyDelete
  4. Θέλω κι εγώ μια ασχολία, μια εμμονή με κάτι. Έχω πολλές ώρες ελεύθερες, η δουλειά μου είναι ακόμα στην αρχή και δεν έχω μπει ακόμα στην διαδικασία πόρωσης και όλο τεμπελιάζω μετά τη δουλειά.
    Μιζεριάζω και ξέρω ότι φταίει πολύ ο καιρός..!
    Πότε θα έρθει η άνοιξη επιτέλους;
    Τουλίπα κάνε ό,τι σε ευχαριστεί και μετά...οίδομεν!

    ReplyDelete
  5. εγω αποκτησα καινουρια εμμονη κ ειμαι "πομπα"!

    το βλαμμενο στη διαφημιση θελει πνιξιμο!!

    ReplyDelete
  6. αγαπητή τουλίπα, μου έστειλες ένα μαιλ τις προάλλες αλλά κάηκε το κομπιούτερ και το έχασα. Αν το φύλαξες στο sent mail, μπορείς να μου το προωθήσεις ξανά στο antidoto1980@hotmail?

    thanks!

    ReplyDelete
  7. Σίγουρα είναι ωραίο να κάνεις κάτι που αγαπάς και να το κάνεις καλά. Όμως πιστεύω ότι τα thrill απ'τη δουλειά έχουν ημερομηνία λήξης. Άραγε όταν περάσει καιρός πως θα θυμάσαι αυτή τη περίοδο; Θα θυμάσαι μήπως ότι εκέινη τη μέρα έκανα αυτό στη δουλειά και μου είπαν αυτό και έκλεισε αυτή η δουλειά; Εσύ έχεις την απάντηση :)
    Είναι πάντως απελευθερωτικό να κάνεις πράγματα που αγαπάς, σε γεμίζει ζωή και δίνει ουσία στην καθημερινότητα.
    Φυσικά ο καθένας βάζει τις δικές του προτεραιότητες και πορεύεται ανάλογα. Σημασία έχει στην τελική, να κάνεις αυτό που θες τη στιγμή που θες.
    Καλό Σ/Κ!

    ReplyDelete
  8. Τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω οι εμμονές έρχονται και μας βρίσκουν... και δεν τις βρίσκουμε εμείς. Είναι και λίγο διαισθητικό το θέμα.

    ReplyDelete
  9. Alice, συμφωνώ για το ρητό και επίσης θέλω να σε προσλάβω να μου συγυρίσεις το δωμάτιο που ειναι τα βιβλία και το cd!

    korinna, είναι ναι και η ηλικία. ¨Οχι οτι γερνάμε, αλλά το ότι κουραζόμαστε πιο εύκολα και έχουμε απομυθοποιήσει πολλά. Δεν εξηγείται αλλιώς.

    pink, λες βρε παιδί μου;; Ακου το τραγούδι, είναι από το νέο δίσκο. Καλό ε;

    ReplyDelete
  10. τουλίπα μου,
    μμ... σε νιώθω!

    η περίοδος είναι δύσκολη. όλοι τρέχουν, κανείς δεν προλαβαίνει!

    μου συμβαίνει κάτι αντίστοιχο! δουλεύω πολύ (σ.σ. για να ξεχάσω μάλλον όλα τα υπόλοιπα) τρέχω πανικόβλητη προς όλες τις κατευθύνσεις πολύ πριν το καλοκαίρι, όλοι με πιέζουν γιατί αντιλαμβάνονται πως τελικά αντιδρώ κάτω από την πίεση και κάθε βράδυ αναρωτιέμαι απλά τι έκανα για μένα. και αισθάνομαι χάλια.. όχι γιατί δεν γουστάρω την δουλειά μου αλλά γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μου δίνει χαρά..
    και ξαφνικά με πιάνει άγχος!!!!!!

    αν διαβάσεις το τελευταίο μου ποστ όμως θα κατανοήσεις πως δεν χρειάζεται να βρίσκουμε χαζές αφορμές για να χαμογελάμε.. αρκεί να κοιτάξουμε τα απλά και δεδομένα που χαιρόμαστε καθημερινά στη ζωή μας!

    μωρέ.. η ζωή είναι δύσκολη αλλά στο βάθος της είναι όμορφη! πρέπει απλώς να την κοιτάξουμε από την κατάλληλη οπτική γωνία! όλα τότε θα γίνουν πολύ πιο απλά..

    ReplyDelete
  11. Rain, καταρχάς έχεις να προσαρμοστείς σε νέα δουλειά, να γνωρίσεις κόσμο εκεί κλπ. Άρα σε περιμένει καινούριο κεφάλαιο.
    Αχ δεν μ αρεσει η 'ανοιξη...να ερθει το καλοκαιρι ΤΩΡΑ!


    πρασινη, ποια εμμονή;


    anti, σου το ξαναστειλα.περιμενουμε τη δημοσιευση με τα πορισματα!

    ReplyDelete
  12. Daisy, οχι δεν νομιζω να θυμομαστε μετα τι καναμε καθε μερα στη δουλεια. γι αυτο και πρεπεινα επιδιώκουμε σουπερ φασεις και επιτυχιες για να μενουν ( για οσους θελουν να κανουν καριερα)

    aurora, μα πως έρχονται; μπορει να εισαι ανοικτος τη δεδομένη στιγμή; αυτό λες;


    kat, έτσι ακριβώς αισθάνομαι κι γώ. διαβασα το post σου...ναι έχεις δικιο

    ReplyDelete
  13. αποκτησα καποιον για να βγαζω τ'απωθημενα μου, κι εγω το μικρο πτωχο νεραϊδακι...

    ReplyDelete
  14. Ναι, περίπου αυτό λέω... Να είσαι ανοιχτός και να μην είσαι κολλημένος ότι σώνει και καλά πρέπει να βρεθεί κάτι, ή ότι πρέπει να καταφέρεις κάτι που πετυχαίνουν οι άλλοι. Όταν είσαι ανοιχτός αλλά και με διάθεση να δοκιμάζεις πράγματα, που μπορεί εκ πρώτης όψεως να μη σου κάνουν κλικ, θα έρθει και η "πώρωση" ίσως με κάτι που ποτέ δεν θα πίστευες. Και δεν χρειάζεται όλος ο κόσμος να πορώνεται με "ιδιαίτερες" συνήθειες - ποδηλασία, γυμναστήρια, αναρρίχηση, γιόγκα, ΜΚΟ, εθελοντισμός κ.λπ. Μπορεί εσύ, εγώ ή ο οποιοσδήποτε να πωρωνόμαστε με πιο "απλά", καθημερινά πράγματα, π.χ. με το διάβασμα, ή το μπλόγκιγκ, ή τα ταξίδια, ή με τη συλλογή των τευχών αγαπημένου περιοδικού, ή με τα κατοικίδια ή τις γλάστρες μας. Οπότε, όταν είσαι κουλ και ανοιχτός, μια καλή πρωία που λένε συνειδητοποιείς και αντιλαμβάνεσαι what's your thing. Μπορεί να λέω και μαλακίες, αλλά εγώ όσο το έψαχνα τζίφος! Όλο ξεκινούσα καινούρια πράγματα και τα παρατούσα, τίποτα δεν μου καθότανε. Όταν χαλάρωσα, το βρήκα. Ή ήρθε και με βρήκε, αν θέλεις. Και έγινα και 30 χρονών για να πάρω είδηση. Οπότε... χαλάρωσε.

    ReplyDelete
  15. Γειά σου τουλίπα μου,

    Καταλαμβαίνω αυτό που λες για τη δουλειά γιατί βιώνω το ίδιο..Για να καταλάβεις, τώρα είμαι εξωτερικό για δουλειά και δούλευα στο computer μέχρι αυτή την ώρα. Ούτε εγω με είχα φανταστεί ποτε carrer woman και όμως προέκυψε..Εγώ δε θα μείνω για πάντα σε αυτή τη φάση, θα είμουν μίζερη πιστεύω. Εσύ θα μείνεις ή θα μαζέψεις τα πράγματα σου και να πας να μείνεις κάπου αλλού, σε άλλα μέρω, που σε εκφράζουν πιο πολύ, ξέρεις εσυ... :)

    Πάω να ξαπλώσω να κοιμηθώ, έχω πάλι πολλή δουλειά το πρωί, στη χώρα που είμαι δουλεύουν τις Κυριακες.....:(

    Δ...

    ReplyDelete
  16. πρασινη, τέλεια μικρή μου! :)


    aurora, ετσι ειναι, ακριβώς αυτό :)

    Δώρα μου, δουλειά ε;...ελπίζω να είναι καλά και τα λεφτά για να αξίζει και όλο αυτό δηλαδή. Αν και μεταξύ μας, μόνο και μόνο που ταξιδεύεις είναι καλό. Ούτε και γω θέλω να είμαι για πάντα κάπου που δίνω 120% αλλά επί της ουσίας δεν αλλάζει και τίποτα. Ναι να τα μαζέψω...μια κουβέντα είναι. Αλλά τα πράγματα είναι στάσιμα εδώ και πολύ καιρό. Καλή σου μέρα!

    ReplyDelete
  17. Είμαι στο κρεβάτι του πόνου κ έχω διαβάσει μέσα σε 4 μέρες όλο το μπλοκ σου. Σε νιώθω σε πολλά θέματα, αλλά από την στιγμή που αποφάσισες να μείνεις Κύπρο, κτίζεις τον μικρόκοσμο σου, αγνοείς πράγματα που σου την σπάζουν και περνάς καλά...έτσι κ αλλιώς όλα εχουν τα καλά κ τα κακά τους. (οι αποδράσεις εννοείται ότι είναι απαραίτητες)

    Όσον αφορά στο θέμα καρίερα: δεν έχει μεγαλύτερη ψευδαίσθηση (i've been there and done it), όλα με μέτρο.

    Σχέσεις:μου φαίνεται σαν να κυνηγάς κάτι διαβάζοντας τα ποστ σου κ ποτε δεν το βρίσκεις. Κάλό το εσωτερικό ψάξιμο κ η εναλλαγή παραστάσεων με ταξίδια...Όμως μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τον ευατό σου ολόκληρο κανείς άλλος, καλές οι τάσεις φυγής αλλά...Θα βρεις αυτό που χρειάζεσαι κ σου λείπει, όταν τα βρεις εντελός με τον ευατό σου κ τον αποδεκτείς όπως είναι (τα κοινά ενδιαφέροντα, είναι βοηθητικά, αλλά όχι το παν. Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβει μέσα του ο άλλος.)

    ΥΓ: Απολογίες για το comment σεντόνι

    ReplyDelete
  18. Evala ton idio titlo mia mera meta apo sena, xoris na exo di to post sou :) giati pragmatika vrisko telio to ifos ke to noima piso apo tin diafimisi!

    Sorry gia ta greekglish, alla gia kapio logo den mporo na grapso ellinika sto blog sou.

    Try to work less and "feel" things around you more.

    Kali vdomada!

    ReplyDelete
  19. anonymous, καλά με τόσα που έγραψες, αν έβαζες και ένα ονοματάκι δεν θα πείραζε :). Για τα υπόλοιπα, ναι κυνηγώ. Ευτυχισμένες στιγμές και πάθος. Όπως όλοι μας άλλωστε. ακόμα και αυτοί που είναι ήδη σε σχέση. Περαστιικά!


    ruth_less, ναι το είδα! Ξέρεις κάτι όμως; Νομίζω πως το "και μετά" είναι λάθος αντιμετώπιση. Αν ζούσαμε χωρίς να σκεφτόμαστε τι θα γίνει και αν θα γίνει; Γιατί μπορεί αύριο να μας πατήσει ένα αυτοκίνητο...Άρα;

    ReplyDelete