Είναι 14 Δεκεμβρίου και ακόμα να στολίσω το σπίτι μου. Εν τω μεταξύ, έχω στολίσει τη φάρμα, το cafe και το εστιατόριο. Άρα δεν είναι ότι δεν μ αρέσει η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση.
Απλά μάλλον δεν έχω χρόνο. Όταν μπαίνω σπίτι και ξέρω πως δεν θα βγω, με το που κάθομαι στην καναπέ, με τραβάει σαν μαγνήτης και κολλάω. Σιγά μην κάνω τόσο διαδρομή να πάω στο υπνοδωμάτιο, μετά να πάρω καρέκλα, να σκαρφαλώσω για να κατεβάσω τη μαύρη σακούλα με τα στολίδια. Και μετά να φυλάξω τα "κανονικά" διακοσμητικά και να στολίσω το σπίτι με κόκκινα, χρυσά, ασημί μπιχλιμπιδάκια. Ευτυχώς δεν έχω δέντρο. Αντί αυτού έχω ένα χρυσό κώνο που όταν το ανάβεις φωτίζεται.
Επίσης δεν έχω μπει στο mood. Θες η δουλειά - τελικά δεν υπολόγισα πόσο πολύ θα με εξόντωνε πνευματικά-, θες οι διάφορες σκέψεις, γενικά δεν είμαι χαλαρή.
Αλλά έχω βρει νομίζω τη λύση στα θέματα που λέγαμε τόσο καιρό εδώ. Έχω συνειδητοποιήσει πως όλα στη ζωή θέλουν προσπάθεια και όρεξη.
Εκείνα τα τηλέφωνα σε φίλους που λέγαμε, το να στείλεις πέντε μηνύματα για να βγεις και ας είσαι ο μόνος που το κάνει, να βρεις χρόνο να δεις την οικογένεια σου, το γκόμενο, να πεις μια κουβέντα με τη γιαγιά και το παππού, ακόμα και να συσφίξεις σχέσεις με τους νέους μελλοντικούς φίλους. Όλα θέλουν προσπάθεια. Τίποτε δεν έρχεται να σε βρει, εκτός και αν είσαι κωλόφαρδος.
Δεν ήμουν ποτέ κωλόφαρδη. Εκτός από φάσεις που είχα φτάσει στα όρια και μετά γίνονταν πράγματα και άλλαζε η ζωή μου προς το καλύτερο. Αλλά στα μικρά μικρά πάντα έπρεπε να κάνω το έξτρα βήμα.
Αυτή την περίοδο δεν έχω όρεξη να το κάνω. Κούραση λέμε. Και τύψεις , πως αν αφιερώσω ένα μήνα στον εαυτό μου, θα με αφήσουν τα υπόλοιπα πίσω. Ξέρω;
Έχω πεθυμήσει σινεμά. Αυτή τη βδομάδα οπωσδήποτε θα πάω με κολλητή να δούμε το καινούριο του Almodovar.
Έχω πεθυμήσει να βγω με αδελφή, ξαδέλφη και βαφτιστήρα. Να πάμε για ωραίο φαγάκι και να κάνουμε bonding.
Έχω πεθυμήσει εκείνες τις νυκτερινές βόλτες με το αυτοκίνητο, τους περιπάτους στην παλιά πόλη τα απογεύματα μετά τη δουλειά.
Μικρά μικρά. Εκεί είναι η ουσία των πραγμάτων.
Υ.Γ1 Έχω να κάνω γκλαμουράτο ρεβεγιόν εδώ και χρόνια. Δεν είμαι σε αυτή τη φάση όμως. Καλή παρέα και επιτραπέζια, αυτό μάλιστα. Σημαίνει κάτι;
Υ.Γ2 Μου έχει λείψει το κόκκινο.
γαμώτο και εγώ! αισθάνομαι εκτός τόπου και χρόνου φέτος...
ReplyDeleteσαν να μην κολλάω στην περίσταση!
μάλλον είναι παροδικό! ας είναι!
τουλίπα μου ποια ειναι η τελευταια του Αλμοδοβαρ?Ραγισμένες αγκαλιες? Που προβάλλεται?
ReplyDeleteΜε βρίσκεις στην ίδια φάση!
ReplyDelete(Μη σου πω πως μπορεί να είμαι λίγο πιο άρρωστος: ΖΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2010!!!)
kat, αχ τι πάθαμε; περσι είχα περισσότερη όρεξη για λαμπιόνια και πανηγύρια! λες να περάσει;
ReplyDeleteουλαλούμ, ναι αυτό ειναι και παίζει στο Ζήνα Πάλας.
Marinos, α πα πα ε και τι θα κανουμε; θα κλειστούμε σπίτια μας;
τι εχει το καλοκαιρι του δεκα δηλαδη;
να τον δεις τον αλμοδοβαρ.
ReplyDeleteνταξ, δεν ειναι και το καλυτερο του δημιουργημα, λιγο προβλεψιμο, αλλα σε ευχαριστει στο τελος της ημερας.
θυμιζει και λιγο ροσελινι.
ωραίο αυτό με τον κώνο
ReplyDeleteωραίες και οι βόλτες που πεθύμησες, και φαίνονται πολύ πραγματοποιήσιμες
πράσινη, ναι θα το δω οπωσδήποτε. Όλες οι ταινίες του μ αρέσουν πολύ. Ξέρεις και από κινηματογράφο μικρή πράσινη νεράιδα :)
ReplyDeleteρίτσα, θα το φωτογραφήσω να το δείτε. Ναι οι βόλτες μπορούν να γίνουν. Να βαλει ο Θεός το χεράκι του να βρω ώρα να πάω.
Α, καλά…κάτι μας είπες τώρα….Γκλάμορους ρεβεγιόν είπες? Ούτε εγώ θυμάμαι από πότε έχω να κάνω κάτι παρόμοιο, λείπει το mood, η παρέα, το money. Πιο απλές γιορτές περνάω κι έτσι όμως καλά είναι. Εμένα δε μου λείπει το κόκκινο. Φρόντισα ν’ αγοράσω φέτος κόκκινο παλτό :)
ReplyDeleteΣήμερα κλείνουμε τα φώτα στις 20:00 για μία ώρα ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
ReplyDeleteΕυχαριστούμε
αχ το καινούργιο του αλμοδοβάρ είναι μόνο λευκωσία :(
ReplyDeleteθα περιμένω να βγει σε dvd πάλι.
παραμονή με καλή παρέα στο σπίτι κι επιτραπέζια μου ακούγεται ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!
ό,τι και να κάνεις καλά να περάσεις και να ξεκουραστείς τουλιπάκι μου.
pink, ναι είναι χρονιές που τα έχεις και τα τρία και άλλες που δεν έχεις. Δεν πειράζει, τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν κάνεις υπερπροσπάθεια να περάσεις καλά, σωστά;
ReplyDeleteanonymous, καλέ γιατί δεν το διάβασα πουθενά αυτό; Θα το κάνω ομως.
Daisy, να δεις που δεν θα καταφέρω να το δώ ούτε και γω όπως πάμε. Εσύ τι θα κάνεις στο ρεβεγιόν;
http://theopemptou.blogspot.com/2009/12/blog-post_16.html
ReplyDelete@ Urban= Αρκεί που θα έχει φύγει ο χειμώνας και θα είναι καλοκαίρι! :)
ReplyDelete(και θα έχω ήδη κουραστεί τόσο πολύ μέχρι τότε για όλα αυτα που πρέπει να γίνουν, που θα χρειάζομαι οπωσδήποτε χαλαρές διακοπές με άπειρες ώρες αραγμένος σε μια παραλία!)
ακόμα δεν το'χουμε σιγουρέψει και δεν μας βλέπω να βγαίνουμε αν κι αυτό σκεφτόμασταν. φυσικά δε με χαλάει να μείνουμε σπίτι με καλή παρέα φτάνει να κανονίσουμε πριν τις 30/12 :)
ReplyDeleteanonymous, τα έσβησα ψες! έχω και αποδεικτικά στοιχεία.
ReplyDeleteΜαρίνε, είμαστε και οι δυο παιδιά του καλοκαιριού μου φάινεται. συμφωνώ σε όλα. τώρα που το λες, είμαι περιέργη σε ποια παραλία θα χαλαρώνω το καλοκαίρι του'10.
daisycrazy, ε αμα εχεις και παρέα να συντοντιστείτε, respect. εμείς ως συνήθως σκόρπιοι. ο καθένας τα δικά του. παλι θα οργανώνω εγώ damn it...