O athensville, που γράφει το αγαπημένο ομώνυμο blog επικοινώνησε μαζί μου πριν από μερικές ημέρες για να γράψω ως guest editor στο blog του. Οι οδηγίες ήταν οι εξής: Μέσα από μια παράγραφο, να γράψω για αγαπημένη μου γωνιά στην Αθήνα. Να βάλω πληροφορίες, φωτό και τα σχετικά. Η διωρία μου είναι αύριο.
Το σκέφτομουνα τα τελευταία δυο βράδια καθώς βλαστούσα στον καναπέ.
Μήπως να έγραφα για το Γκάζι και την Κωνσταντινουπόλεως που είναι έτσι και αλλιώς η μόνη περιοχή που συχνάζω τα βράδια; Που αφήνουμε την πλατεία, παίρνουμε την Τριπτολέμου και καταλήγουμε στις ράγες;
Ή να το προσπαθήσω λίγο περισσότερο και να θυμηθώ σε ποια σημεία της Αθήνας, πρωτοερωτεύτηκα την πόλη; Όμως πριν από δέκα χρόνια η Αθήνα ήταν πολύ διαφορετική.
Ποτέ δεν ήμουν φανατική του Κολωνακίου. Αν και όποτε ανακαλύψω ένα κατάστημα που μ΄αρέσει εκεί, αποφασίζω να του δώσω άλλη μια ευκαιρία. Η πιο πρόσφατη μου ανακάλυψη είναι το koukoutsi (στη Σκουφά, προς Εξάρχεια). Ένα μικρό κατάστημα, με αέρα βερολινέζικο, με εκπληκτικά t-shirt, πανέμορφες τσάντες με μοναδικά έργα τέχνης πάνω και άλλα σπέσιαλ αξεσουάρ.
Μ' αρέσει και η Σταδίου. Αυτά τα πλατιά πεζοδρόμια που τα έχω ανεβοκατεβεί, χειμώνα, καλοκαίρι, άνοιξη, φθινόπωρο, τίγκα στον κόσμο, άδεια, μόνη, με παρέα, ερωτευμένη, λυπημένη, ελεύθερη, μεθυσμένη και πάει λέγοντας. Αγαπημένο σποτ εκεί το cafe στο πατάρι του Ιανού.
Εννοείται πως ο νέος έρωτάς μου είναι το Μουσείο της Ακρόπολης. Έχω πάει ως τώρα δύο φορές. Δεν μ΄αρέσουν πολύ τα αρχαία αλλά το κτίριο είναι τόσο εκπληκτικό και ηρεμώ πολύ όταν απλά αράζω στους πάγκους στον δεύτερο όρφο και κοιτάζω την Αθήνα κάτω.
Έχει καιρό να πάω στην αγαπημένη μου πόλη και την έχω πεθυμήσει. Να περάσει ο χειμώνας και μετά όμως. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να κυκλοφορείς κέντρο με μια ομπρέλα.
Τι να έγραφα; Χμ...
Εσένα ποια είναι η αγαπημένη σου περιοχή/γωνιά στην Αθήνα;
Υ.Γ1 Πήρα νέο δίσκο Κ. Βήτα. Θα σου πω.
Υ.Γ2 Θυμάσαι εκείνη την ατάκα από το "2"; " Δεν χρειάζεται δύναμη, σπρώξε απαλά".
Υ.Γ3 Τίτλος post, δανεισμένος από ατάκα τυπωμένη σε ένα από τα μπλουζάκια που πωλούνται στο koukoutsi
To adiexodo tis Christou Vournazou kai i Plateia Elenas, pisw apo tin Amerikaniki Presvia. Kai i Neapoli.
ReplyDeleteKai i Emmanuel Benaki sto ypsos tis 'Lesvou'.
Kai kati mpalkonia hamila stin Ermou, kai stin Pallados.
Kapote itan kai to Au Revoir.
Αχ τουλιπάκι μου αυτό το 'ποιο είναι το αγαπημένο μου μέρος στην αθήνα' είναι θέμα για ολάκερο ποστ. Έχω ζήσει κι ερωτευτεί και δημιουργήσει κι άλλα τόσα σ'αυτή τη πόλη τι να πρωτοδιαλέξω;
ReplyDeleteΛατρεύω την Καλλιθέα που έμενα τόσα χρόνια και την έχω περπατήσει σπιθαμί προς σπιθαμί. Πλατεία Κύπρου, Πλατεία Δαβάκη, Θησέως... Την Νέα Σμύρνη, το Περιστέρι με το καπνεργοτάσιο που μου θυμίζει ένα σωρό ιστορίες. Τα στενά στο Μοναστηράκι. Οι καφετέριες γύρω από το Πάντειο που πέρασα ώρες κι ώρες. Τι να πρωτογράψω;
M’ αρέσει η Σόλωνος, πιο κάτω από τη Νομική εκεί που ενώνεται με τη Πλ. Κάνιγγος. Έχει κάτι το παλιακό, έχει αλλάξει ελάχιστα τα τελευταία χρόνια. Μ’ αρέσει πολύ το σημείο στην Αρδηττού, εκεί που βλέπεις το Κολυμβητήριο και τις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Και η Σκουφά, εκεί που «σκάει» στα Εξάρχεια. Η Ασκληπιού, η Διδότου. Η Πειραιώς, κοντά στην Ιερά Οδό και το παλιό Ι.Κ.Α. Η γειτονιά στο πατρικό μου, που βλέπεις από το μπαλκόνι τα εργοστάσια της Ιεράς Οδού και το Λυκαβηττό. Όλη η Αθήνα είναι γεμάτη όμορφες γωνιές, όσα χρόνια και να τη ζήσεις ανακαλύπτεις καινούργιες.
ReplyDeleteΤώρα που θυμήθηκα είναι κι οι πεζόδρομοι των Εξαρχείων, το 'θέατρο' κάτω στο Φλοίσβο, το μικρολίμανο, ο σταθμός του ηλεκτρικού στον Πειραιά. Είναι τόσα πολλά που μου έρχονται κι άλλα συνέχεια :)
ReplyDeleteπω πω τι ταξίδια με παίρνετε...:))
ReplyDeletekefalari, adikimeno tromera....
ReplyDeleteπόσο γνώριμα μου ήχησε αυυτό που έγραψες ότι ερωτεύτηκες αυτή την πόλη... έζησα 10 ολόκληρα χρόνια στην Αθήνα κ έχω αφήσει εκέι τα πιο όμορφα μ χρώματα και τις πιο τρελλές μου σκεψεις...τις πιο μουσικές μου εικόνες και τους πιο ιδιαίτερους ανθρώπους...
ReplyDeleteπολλές οι αγαπημένες μου γωνιές στην αγαπημένη μου πόλη.. αλλά πιο πολύ αγαπάω τη διαδρομή για να ανέβω στου Καρέα..
αχ...
πόσο γνώριμα μου ήχησε αυυτό που έγραψες ότι ερωτεύτηκες αυτή την πόλη... έζησα 10 ολόκληρα χρόνια στην Αθήνα κ έχω αφήσει εκέι τα πιο όμορφα μ χρώματα και τις πιο τρελλές μου σκεψεις...τις πιο μουσικές μου εικόνες και τους πιο ιδιαίτερους ανθρώπους...
ReplyDeleteπολλές οι αγαπημένες μου γωνιές στην αγαπημένη μου πόλη.. αλλά πιο πολύ αγαπάω τη διαδρομή για να ανέβω στου Καρέα..
αχ...
θυμήθηκα κι άλλα: το Πεδίο του Άρεως. ο πεζόδρομος της Αιόλου, εκεί που είναι τo πίσω μέρος του Booze, που αν κοιτάξεις μπροστά και ψηλά βλέπεις "πιάτο" την Ακρόπολη. Το "Χίλτον" φωτισμένο τα βράδια. Η Αλεξάνδρας, εκεί που είναι η "Σόνια". Αλεξάνδρας & Κηφισίας, εκεί που ήταν το Κτήμα Θων. Τα 2 Μουσεία Μπενάκη. Ο Εθνικός Κήπος και το Ζάππειο, γιατί πηγαίναμε παιδιά με τους γονείς μας. Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, γιατί εκεί παλιά, παααρα πολύ παλιά ήταν μια παιδική χαρά που μας πηγαίναν. Αν θυμηθώ θα γράψω κι άλλα :0
ReplyDeleteTouto ine sinthima stous ahristous politikantides pou tin afisan se tounto hali.Kai anti na min dinoun alles adies anikodomisis se mia poli pou asfiktia pou tsimento ,sinehizoun na to kanoun otan palia etimorropa ktiria katedafizontai gia na ktistoun stin thesi tous alla.
ReplyDeletePara tayta ego apo tin athina tha epilekso to sintagma.
Δεν υπάρχει καλύτερο από χειμωνιάτικη βόλτα, μετά από σινεμά, στην Σταδίου (εννοείται και ένα πέρασμα από "την στοά βιβλίου").
ReplyDeleteΥ.γ Α! και το θησείο!(όταν δεν γίνεται της κακομοίρας)
κι εγώ πήρα ΚΒ.
ReplyDelete2,4,6,9
πολύ καλυτερος απο τον προηγούμενο, στο μπούκλετ έλεγε κατι περίεργα, ότι ευχαριστεί το Χριστό και έναν παπα (δεσπότη; κάτι τέτοιο). και μετά αφού το διάβασα άρχισα να ερμηνεύω το 6 ως συνάντηση με τον πνευματικό του. πες μου άποψή σου!
πρασινη, στο Κεφαλαρι έχω πάει για gin n tonic.
ReplyDeleteουλαλούμ, μεγάλη αγάπη βλέπω :) Καρέας;
pink_fish, :)) υπέροχες εικόνες!
anononymous, αυτό είναι το σύνθημα από εμάς που την αγαπάμε. Μονο. Σύνταγμα...καλοκαίρι, skateboards με φουλ φεγγάρι!
τουρνέ, ναι σταδίου μετά σινεμά και ναι Θησείο όταν δεν πήζει. Αχ τα καλοκαίρια εκεί!
Yo!reeka, μα διάβασα κάτι αλλά δεν έδωσα σημασία. Το σαββατοκύριακο θα τον ακούσω και θα σου πω.
Έστω κι αν δεν έζησα ποτέ στην Αθήνα δεν μπορώ να μην την επισκέπτομαι 4-5 φορές το χρόνο, όλες τις εποχές. Πριν απο 2 βδομάδες γύρισα :) Οι αγαπημένες μου γωνιές πολλές, κάθε μέρος έχει τη χάρη του. Η Αθήνα καταφέρνει αβίαστα να σου προσφέρει αλλαγή παραστάσεων με την διαφορετικότητα της κάθε περιοχής του κάθε μαγαζιού. Σε καθε ταξίδι ανακαλύπτω κάτι καινούργιο που με κάνει να ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα την επισκεφθώ. Το ωραίο είναι ότι λόγω των πολλών επισκέψεων την νιώθω τόσο οικεία, νιώθω τόσο άνετα, ο εαυτός μου, πιο πολύ απ'ότι στην Κύπρο. Κολονάκι, Εξάρχεια, Γκάζι, Ψυρή, Μοναστηράκι, Θησείο, στην Αποστόλου Παύλου-Διονησίου Αεροπαγήτου, Πλάκα, στο Cine Paris και μετά στο Βρετό για λικέρ, Πλατεία Καρύτση, στην Πρίζα και Toy cafe! Παντού. Στο τελευταίο μου ταξίδι ανακάλυψα ένα μικρό κουκλίστικο μαγαζάκι-cafe στην Ομήρου Κολονάκι, το Petit Flair, να πάς! :)
ReplyDeleteΔ...
α το petit flair ! εχω πάει φυσικά!
ReplyDeleteΒρετός λικέρ ομως δεν έχω ιδέα. για πες.
Kyrie Eleison Tulip!
ReplyDeleteKidathinaiwn, Plaka - i Wallpaper.
Ο βρετός είναι λίγα μέτρα απο το Cine Paris. Πολύ οραίο μαγαζάκι, ιδιαίτερο, με όλα τα λικέρς δικής του παραγωγής. Όλες τις γεύσεις λικέρς που μπορείς να σκευτείς! Πολύ ωραία, πάει πολύ μετά το cinema :)
ReplyDeleteΔ...
λικερ ακουω!! :)
ReplyDelete